tag:blogger.com,1999:blog-23060937.post114570767918269155..comments2024-03-05T16:19:40.761+02:00Comments on keimeno - paragrafos Το βιωματικό μπλογκ τού Κώστα Καλλίμαχου: Πέρσι το Μεγάλο Σάββατο...paragrafoshttp://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1147342525452925172006-05-11T13:15:00.000+03:002006-05-11T13:15:00.000+03:00@ stelios katsaris Όπως ξέρετε, κάθε άνθρωπος κρύ...@ stelios katsaris <BR/><BR/>Όπως ξέρετε, κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του το θαύμα, φτάνει να μην χάσει την ελπίδα και τη αισιοδοξία του.<BR/><BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1147201988423106442006-05-09T22:13:00.000+03:002006-05-09T22:13:00.000+03:00Η υποδοχή σας ήταν πραγματικά συγκινητική. Δεν ξέρ...Η υποδοχή σας ήταν πραγματικά συγκινητική. Δεν ξέρω τι να πω. Η ιστορία της καθημερινοτητάς σας με έχει προβληματίσει. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύω σε κάποιο Θεό. Ως εκ τούτου δεν πιστεύω και σε θαύματα. Πιστεύω όμως σε ανθρώπους-θαύματα. Γιατί για μένα κάθε άνθρωπος που παρόλες τις δυσκολίες του έχει την δύναμη να συνεχίζει να ζει είναι ένα θαύμα!stelios katsarishttps://www.blogger.com/profile/17084053939735858604noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1147181532698085682006-05-09T16:32:00.000+03:002006-05-09T16:32:00.000+03:00H υποδοχή σας ήταν πραγματικά συγκινητική. Δεν ξέρ...H υποδοχή σας ήταν πραγματικά συγκινητική. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Η ιστορία της καθημερινοτητάς σας με έχει αγγίξει πάρα πολύ. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύσω σε κάποιο θεό. Ως εκ τούτου δεν πιστεύω ούτε σε θαύματα. Πιστεύω όμως σε ανθρώπους θαύματα. Το πόση αντοχή και επιθυμία για ζωή και συνέχεια μπορεί να επιδείξει ένας άνθρωπος είναι ένα από τα θαύματα που εγώ αποδέχομαι. Ένα θαύμα σαν το δικό σας...stelios katsarishttps://www.blogger.com/profile/17084053939735858604noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146156246664655022006-04-27T18:44:00.000+02:002006-04-27T18:44:00.000+02:00sorry, to proigoumeno sxolio itan diko mou, aphrod...sorry, to proigoumeno sxolio itan diko mou, aphrodite, kati exei pathei pali to pc mou! ai sixtir pia!!!Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146156166843143752006-04-27T18:42:00.000+02:002006-04-27T18:42:00.000+02:00@apousia,Εχουμε περισσότερα κοινά απ'ό,τι νομίζεις...@apousia,<BR/><BR/>Εχουμε περισσότερα κοινά απ'ό,τι νομίζεις (και ζώδιο, και χρώμα ματιών, κι αν δεν κάνω λάθος, και σημάδι στο δεξί μάτι, κάτω από το φρύδι...) - και όχι μόνον!!!<BR/><BR/>Μια και δεν είμαι από την αρχή μες το ΝΔ-μπλογκ, άρχισα να σε παρακολουθώ από τότε που βγήκε στη φόρα η φάση με τον σαχλαμάρα/σαλάτα κτλ. <BR/><BR/>Επίσης κατάλαβα ότι τα πήρες με τον γκερρέρο (αν και τελικά τον χειρίστηκες περίφημα) και τώρα με τον χιόνιαμ - αυτό που είπε ήταν σούπερ μαλακία, αλλά αν λάβεις υπ'όψιν σου ότι ήταν για τον γκερρέρο, που και αν μας έχει πετάξει αγριάδες, τουλάχιστον να το εκλάβεις σαν ανήθικο σε ούγκα-ούγκα... <BR/><BR/>Ναι, οποία ποιότητα - αλλά δεν θα το σχολίαζα καν, παρ'όλο που συμφωνώ ότι σιωπή = σιωπηλή παραδοχή. ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΠΛΩΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΩ! <BR/><BR/>Θα μου πεις, τότε εσύ γιατί θίχτηκες? Γιατί παρεξηγήθηκαν οι προθέσεις μου και δεν μίλησαν άνθρωποι τους οποίους έχω καλύψει πανταχόθεν... Δεν βγήκα ντιρέκτ να την πω σε καποιον και μετά να κλαψουρίζω... Πάντως κι ο γκερρέρο είδες τι ωραία το ειρωνεύτηκε, "κύριε-κύριε, μ'έβρισε, πείτε του"...<BR/><BR/>Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αν υπάρχουν κι άλλα που σε πληγώνουν και μιλάω χωρίς να έχω πλήρη εικόνα. Επίσης δεν ξέρω για το "αγέννητό σου", τον Μάρκο, τι ακριβώς έχει συμβεί, αλλά όπως καταλαβαίνεις μου είναι πολύ δύσκολο να ρωτήσω - και αν είναι αυτός ο λόγος που περνάς μαύρο πάσχα, μια και οι γιορτές είναι τόσο φορτισμένες - σε συμπο΄νώ πλήρως...<BR/><BR/>Εμένα ο θάνατος του πατέρα μου κι όλα τα επακόλουθα αυτοκτονικά της μάνας μου, και χριστούγεννα & πάσχα, μ'έκαναν να κλαίω όλη μέρα, που στο κάτω-κάτω, αναμενόμενα και τα δύο, όχι όταν μιλάμε για παιδί... <BR/><BR/>Αλλά πληζ, αν θέλεις εξήγησέ μου λίγο, μην ξεχνάς ότι κι εγώ είμαι μείον ένα παιδί λόγω αποβολής (κι ευτυχώς που ήρθα στο συν δύο, γιατί δεν θα ήμουν καθόλου καλά) και δεν περνάει μία, μία ρημάδα μέρα που να μην το σκεφτώ... Μέχρι έλεγα να πάω στον Σαι-Μπάμπα, να μου πει αυτή η ψυχούλα αν βρίσκεται κάπου καλά... <BR/><BR/><BR/>Παράκρουση - οπότε αν θες, ρίχτα! Και ρώτα το η-μαιλ μου από την παράγραφο, να στο δώσει, να μου γράψεις κι εκεί αν θες...<BR/><BR/>Για "στρατόπεδα" τελικά αρκεί να έχω εσάς, και τους άλλους τι να κάνουμε, σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε...<BR/><BR/>Και πάλι συγνώμη αν δεν σε υποστήριξα σήμερα, αλλά πραγματικά αυτόν τον άνθρωπο τον γράφω - θα έκανα φουλ επέμβαση αν είχε πειράξει καποιον από εσάς προσωπικά...<BR/><BR/>Σ'ευχαριστώ για όλα, με πολλή αγάπη και σόρρυ αν δεν τα έχω πιάσει όλα ακόμη - βόηθα!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146142939236320642006-04-27T15:02:00.000+02:002006-04-27T15:02:00.000+02:00Κύριε Μιχάλη,Όπως είπα και νωρίτερα στην Απουσία μ...Κύριε Μιχάλη,<BR/><BR/>Όπως είπα και νωρίτερα στην Απουσία μου, δεν αξίζει τον κόπο να σκάμε άλλο, επειδή ενας δυο τρελοί θέλουν να τσιγλάνε τον σκόσμο.<BR/><BR/>Ο λόγος που επιμένω και στη χρήση του ηλ. ταχυδρομείου είναι για να διευκολυνθεί η άρση των μεταξύ μας παρεξηγήσεων και η εμβάθυνση την φιλίας μας. Είστε πάντα ευπρόσδεκτος.<BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146137968514710722006-04-27T13:39:00.000+02:002006-04-27T13:39:00.000+02:00@paragrafosΣτενοχωριέμαι όταν μοιράζονται λάθος οι...@paragrafos<BR/>Στενοχωριέμαι όταν μοιράζονται λάθος οι ''δάφνες'' και λάθος οι ''ρετσινιές''.<BR/>Για τον Νίκο Δήμου,προσυπογράφω,άψογος,το έγραψα και στον Μιχάλη.<BR/>Ας είναι..<BR/>Δεν μπορούμε ν'αλλάξουμε τίποτα,όταν οι αποφάσεις έχουν παρθεί.<BR/>Θυμάσαι ένα παλιό στίχο από τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα?<BR/>''Δεν πειράζει που δεν μ'αγαπάς,<BR/>η καρδιά είναι δικιά σου.<BR/>Εγώ φεύγω απ' τα όνειρά σου,<BR/>Και καλή τύχη όπου κι αν πας...''<BR/>Ξαναλέω,ας είναι.<BR/>Σημασία έχει ο διάλογος με την συνείδησή μας,και όλα τα άλλα περιττά..apousiahttps://www.blogger.com/profile/16360111093607810071noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146137407469549502006-04-27T13:30:00.000+02:002006-04-27T13:30:00.000+02:00@ apousia Καρδούλα μου, μην ανησυχείς για την Αφρο...@ apousia <BR/><BR/>Καρδούλα μου, μην ανησυχείς για την Αφροδίτη μας. Ξέρει ότι την αγαπάμε. Όσο για την Αναθρηκα, κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Ας μην ξεχνάμε ότι εκεί, κι εμείς είμαστε φιλοξενούμενες. Δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να σκοτωνόμαστε με τον κάθε αγενή. <BR/><BR/>Αλλά και ο αγαπημένος μου ΝΔ, τι να σου πρωτοκάνει. Τι να πρωτοδιαβάσει. Με ποιον να πρωτοχτυπηθεί! Αυτός είναι ένας κι εμείς εκατό. Μήπως κι αυτόν δεν το βρίζουνε, δεν τον ταλαιπωρούνε; <BR/><BR/>Νομίζω ότι ίσως η καλύτερη λύση είναι να επαναστατούμε μόνο όταν πια η κατάσταση είνα ασήκωτη. Από την άλλη, σκέφτομαι πως αν από ένας βαλτός μπαίνει εκεί μέσα, προκαλεί και του δίνουμε κι εμείς τροφή, τότε κι εμείς θ΄ αρρωστήσουμε χειρότερα και το μαγαζί θα χαλάσουμε.<BR/><BR/>Απουσία μου, καλή μου φίλη, αγαπημένη μου, σε παρακαλώ, μη μου στεναχωριέσαι! <BR/><BR/>Βέβαια, το ιμέιλ προσφέρεται πάντα για περισσότερα λόγια. <BR/>Το δικό μου είναι διαθέσιμο.<BR/><BR/>ΜΕ αγάπη-αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146134854754763922006-04-27T12:47:00.000+02:002006-04-27T12:47:00.000+02:00@AφροδίτηΣκέφτηκα να μιλήσω μέσω mail,με την Παράγ...@Aφροδίτη<BR/>Σκέφτηκα να μιλήσω μέσω mail,με την Παράγραφο,μα άλλαξα γνώμη.<BR/>Από την Μ.Παρασκευή και μετά,ψυχολογικά έχω κάνει ''βουτιά''.<BR/>Κάτι που βέβαια δεν ενδιαφέρει κανέναν.<BR/>Πολύ προτού γίνουν τα όσα έγιναν,είχα ερμηνεύσει κάτι με τρόπο που μου γέννησε πικρία.<BR/>Μιλώ με γρίφο,μα ποντάρω στην αποδεδειγμένα υψηλή νοημοσύνη σου.<BR/>Έξω,είχα αποστασιοποιηθεί.Μέσα,υπήρχε πάντα ο χώρος που πλήρως συνειδητά άνοιξα στην καρδιά μου για την Αφροδίτη.<BR/>Εξακολουθώ να πιστεύω πως το blog,δεν ήταν αυτό που ήταν παλιότερα,και εξακολουθώ να φωτογραφίζω κάποιον.ΚΑΠΟΙΟΝ!ΑΝΤΡΑ!<BR/>Ίσως ήμουν πολύ κουρασμένη και μερόνυχτα άυπνη,ίσως ο δικός μου πόνος λόγω ημερών ήταν άφατος και κλείστηκα εγωκεντρικά σ'αυτόν,ίσως,ίσως,πάντως δεν πήρα θέση,δεν υπερασπίστηκα,δεν έκανα έκκληση επιστροφής.<BR/>Το ίδιο ίσως απαράδεκτο,είχα κάνει και όταν πλήγωσαν την anathrika,δεν θυμάμαι αν την πρόλαβες.<BR/>Κατάλαβα,μπορεί και λαθεμένα,πως το καταλογίζεις.<BR/>Πως ''μέτρησες'' φίλους και εχθρούς.<BR/>Πως έφτιαξες στρατόπεδα,δικών και ξένων.Αν είναι έτσι,μέτρησες λάθος Αφροδίτη.<BR/>Αν πάλι δεν είναι έτσι,απολογούμαι,ζητάω συγγνώμη και ως μη γενόμενο το σχόλιο.<BR/>Χρόνια πολλά για το παιδί,πάντα να είσαι γερή κι ευτυχισμένη.apousiahttps://www.blogger.com/profile/16360111093607810071noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146131055978599332006-04-27T11:44:00.000+02:002006-04-27T11:44:00.000+02:00@ Xνούδι kai@ Πατουσίτσα Έχετε αγγίξει απαλά ένα...@ Xνούδι <BR/>kai<BR/>@ Πατουσίτσα <BR/><BR/>Έχετε αγγίξει απαλά ένα κομμάτι της καρδουλας μου και το έχετε ζεστάνει με τη αγάπη σας τόσο πολύ ώστε να σας νιώθω δικούς μου ανθρώπους, απαραίτητους!<BR/><BR/>Σας φιλώ<BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146128361672406172006-04-27T10:59:00.000+02:002006-04-27T10:59:00.000+02:00Παραγραφούλα χρόνια πολλά έστω και καθυστερημένα.....Παραγραφούλα χρόνια πολλά έστω και καθυστερημένα...και πολλά γλυκά φιλιά.. Σε όλους μας δίνεις μια σταλίτσα δύναμη και κουράγιο απο τη δική σου. Να είσαστε πάντα ολοι καλά.Πατουσίτσαhttps://www.blogger.com/profile/07720258980935190593noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146126902430122152006-04-27T10:35:00.000+02:002006-04-27T10:35:00.000+02:00πάντα κάτι λείπει καλή μου. Πάντα κάτι που δεν μπο...πάντα κάτι λείπει καλή μου. <BR/>Πάντα κάτι που δεν μπορεί να αντικατασταθεί. <BR/><BR/>Είναι όμως και άλλα που είναι εδώ. Μας περιμένουν. <BR/><BR/>Πρέπει να πάμε. <BR/><BR/>Σε φιλώ με αγάπηXνούδιhttps://www.blogger.com/profile/13107511122046954831noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146121781657432562006-04-27T09:09:00.000+02:002006-04-27T09:09:00.000+02:00@aphroditeΚαλημέρα,καλημέρα!!έλαβα τα φιλιά και αγ...@aphrodite<BR/><BR/>Καλημέρα,καλημέρα!!<BR/><BR/>έλαβα τα φιλιά και αγάπη over!<BR/>σου στέλνω κι εγώ πακετάκι με τα ίδια συν λίγο ύπνο,συν λίγο βότανο γράψτους...που νομίζω πως χρειάζεσαι!!<BR/><BR/>πάω να διαβάσω τα χτεσινοβραδυνά στου ΝΔ..<BR/><BR/>φιλιά και στις σουσουράδες σουmaikahttps://www.blogger.com/profile/18210981327904170742noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146121099339450342006-04-27T08:58:00.000+02:002006-04-27T08:58:00.000+02:00@paragrafosκαλημέρα όλη μέρα...Δεν ξέρω τελικά αν ...@paragrafos<BR/>καλημέρα όλη μέρα...<BR/>Δεν ξέρω τελικά αν είμαι τόσο καλός άνθρωπος όμως το παλεύω..<BR/><BR/>φιλιά στο αστεράκι σου!!<BR/><BR/>ευχαριστώmaikahttps://www.blogger.com/profile/18210981327904170742noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146107901975653022006-04-27T05:18:00.000+02:002006-04-27T05:18:00.000+02:00@artanisΒάλε DSL και άσε τα "οικονομικά". Σήμερα μ...@artanis<BR/>Βάλε DSL και άσε τα "οικονομικά". Σήμερα μια 512άρα γραμμή (10 φορές πιο γρήγορη από αυτή που έχεις) κοστίζει 20-25 ευρά το μήνα (ΟΛΑ πληρωμένα). Αν το ψάξεις, μπορεί τα χρήματα που δίνεις στην dial-up (με τη χρέωση του ΕΠΑΚ) να είναι και περισσότερα. Και ο χρόνος που χάνεις περιμένοντας ΔΕΝ κοστολογείται. Αν θες περισσότερα στείλε email. Κι αν γουστάρεις, σου κάνω και πακέτο 6 μήνες ...γαμήλιο δώρο - για τον γάμο με τον cyrusgeo ντε ;)mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146107441561314482006-04-27T05:10:00.000+02:002006-04-27T05:10:00.000+02:00Τι έγινε ρε παιδιά και δεν πήρα χαμπάρι, ο πόντικα...Τι έγινε ρε παιδιά και δεν πήρα χαμπάρι, ο πόντικας;<BR/><BR/>Μεταφέρατε εδώ την κουβέντα για τα προχθεσινά και δε μου ρίξατε ένα μηνυματάκι; Ευτυχώς, που παρά τις συμβουλές του γιατρού και το πρωινό ξύπνημα που πρέπει να κάνω αύριο, έστειλα στην Αφροδίτη μήνυμα, είδα τυχαία το ειδικό blog που έφτιαξα για τα flames, είδα και το παράπονό της εκεί (ελπίζω γλυκιά μου να έγινα σαφέστατος πλέον - ρίξε μια ματιά), μπήκα κι εδώ και διάβαζα σχόλια με τη σέσουλα - ελπίζω να μη στραβωθώ τελείως ;)<BR/><BR/>Αφού καταλάβατε τι συνέβη - όλοι οι υποψιασμένοι κατάλαβαν! Ως πιο ...παλιός, τα έχω ξαναδεί κι άλλες φορές. Απλά η στάση του γάτου ήταν περίεργη και η θέση του δύσκολη. Κατά τη γνώμη μου έπρεπε απλά να σβήνει κάθε σχόλιο που πόσταρε το malakotroll και να πει τα δικά του περί σοβαρότητας ΧΩΡΙΣ να πάρει αφορμή από τις επιθέσεις. Προφανώς αιφνιδιαστήκαμε άπαντες μετά τη χαλάρωση των ημερών.<BR/><BR/>Φυσικά και οι "συμπαραστάτες", trolls ήταν (φρεσκότατα, όπως είδα από το profile τους). Άλλωστε ο nikitas (που έχει και καμιά πενηνταριά nicks BTW) είναι γνωστός στου ΝΔ και απλά σπάει πλάκα με αυτά. Παλιά ψαρώναμε, τώρα όμως θα τον περιποιόμουν αλλιώς. Αλλά βλέπετε, άλλαξε το post εν μέσω τεχνικών προβλημάτων του Google, πρόλαβε να αντιγράψει τα εμετικά του στο τέταρτο μόλις σχόλιο (φάτσα-κάρτα) του post, αντιμετώπιζα και κάποια προσωπικά προβλήματα, συνέχιζε κι ας μην του δίναμε σημασία και ούτε εγώ ούτε προφανώς ο γάτος ξέραμε πώς να αντιδράσουμε (και ούτε θα του έκανα υποδείξεις φυσικά).<BR/><BR/>Με τα πολλά, το ρίξαμε στο 666 και τους ...οργασμούς (στο "σοβαρό" post) και έριξα και μια ...συνωμοτική σούμα να ελαφρύνει το κλίμα. Το πρωί όμως πλάκωσαν οι "σοβαράκηδες" (κάποιοι έλειπαν και λόγω Πάσχα προφανώς και ήταν "νταβρανταρισμένοι") και ...ξεσπάθωσαν. Τα λουστήκαμε λοιπόν οι συνήθεις ύποπτοι - μέχρι κι ο γραφικός harry έκανε τον ...τιμητή!<BR/><BR/>Συγκρατήθηκα, αλλά όταν ο γάτος έριξε το νέο ...Σύνταγμα, κάθισα και τα είπα ένα χεράκι (μαζί με άλλους). Ευτυχώς, έσβησε έστω και μετά από πολύ καιρό τα εμετικά από την "είσοδο" και το κλίμα αποφορτίστηκε σιγά σιγά. Λοιπόν, μην ανησυχείτε, έχουν γίνει και θα ξαναγίνουν, εκτός κι αν ο γάτος βάλει κάποτε νέα μπλογκομηχανή που θα κόβει ή/και θα στηλιτεύει τους ψυχάκηδες - πιθανόν να φτιάξω κάτι το καλοκαίρι. Αν το πουλούσα και στο Google να βγάλω κάνα φράγκο, καλά θα ήταν ;)<BR/><BR/>Ψυχραιμία και μη μασάτε! Όλα θα στρώσουν τις επόμενες μέρες :)<BR/><BR/>Υ.Γ. Είδες Παράγραφος για να μη βάζεις όρια στα σχόλια; Το εκμεταλλεύτηκα δεόντως :)))mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146097012639997012006-04-27T02:16:00.000+02:002006-04-27T02:16:00.000+02:00@aphroditeΜπορεί να στερούμαι τη dsl, αλλά εσύ έχε...@aphrodite<BR/>Μπορεί να στερούμαι τη dsl, αλλά εσύ έχεις το τακούνι! Μπου χα χα! Και μετά λέει εμένα εξαρχειώτισσα βομβίστρια η paragrafos. <BR/>Ναι, του γλυκού νερού! Έμπαινε γερά, aphrodite. <BR/>Επειδή δεν ξέρω, αν θα προλάβω να σου ευχηθώ (και βασικά το από που είναι το πρόβλημα):<BR/>ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για τη μία κόρη-ζουζούνιο και<BR/>ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ για την άλλη κόρη-ζουζουνάκι!!!!!! :-DDD<BR/><BR/>@paragrafos<BR/>Σου στέλνω το πρώτο από τα e-mail. <BR/>Έκτακτη έκδοση!!!!Artanishttps://www.blogger.com/profile/13559664288640957721noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146093263961559472006-04-27T01:14:00.000+02:002006-04-27T01:14:00.000+02:00Μaika said... Καλησπέρα παράγραφος,δεν γνωριζόμαστ...Μaika said... <BR/>Καλησπέρα παράγραφος,δεν γνωριζόμαστε φυσικά αλλά μου αρέσουν πολύ τα κείμενά σου γιατί έχουν πάνω απ΄όλα ψυχή!!<BR/>-------------------------<BR/><BR/>Είστε καλός άνθρωπος και σας ευχαριστούμε για τα ευγενικά σας λόγια<BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146092925197567982006-04-27T01:08:00.000+02:002006-04-27T01:08:00.000+02:00Αφροδίτη μου,ο Θεός (που δεν πολυπιστεύω ότι υπάρχ...Αφροδίτη μου,<BR/><BR/>ο Θεός (που δεν πολυπιστεύω ότι υπάρχει, αλλά και που τόσο αβίαστα έρχεται στην καρδιά μου όταν μιλάω για παιδιά και αγαπημένα πρόσωπα) ο Θεός, λοιπόν, εύχομαι να σου δίνει δύναμη. <BR/><BR/>Κι εγώ χρειάζομαι δύναμη. Κάθε μέρα τρέμει η ψυχή μου και μόνο με τη σκέψη ότι ίσως το παιδί ξαναρρωστήσει κι αρχίσουν πάλι τα επιληπτικά επεισόδια! Κάτι τέτοιες ώρες ανακαλύπτω να την Παναγία και την Αγία-Μαρινα! <BR/><BR/>Να λες ευχαριστώ που είστε καλά κι εσείς και τα παιδακια σας! <BR/><BR/>Όλα τα άλλα είναι μικρά και ασήμαντα.<BR/><BR/><BR/>Υγεία, υγεία υγείαααααα!<BR/><BR/>Σ΄ αγαπώ<BR/><BR/>Παράργαφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146087314119428922006-04-26T23:35:00.000+02:002006-04-26T23:35:00.000+02:00@paragrafos,God works in mysterious ways... Πραγμα...@paragrafos,<BR/><BR/>God works in mysterious ways... Πραγματικά έχεις την Ανάστασή σου στο σπίτι σου μέσα, και μπορείς να την εκτιμάς, όταν εγώ κάθομαι και αναλώνομαι σε ηλιθιότητες... <BR/><BR/>Σήμερα τις μάλωσα και τις δύο τόσο πολύ, που ένοιωσα τουλάχιστον Χίτλερ, αλλά αν δεν το έκανα, θα είχαν ανοίξει κεφάλια... Και μετά όταν το ξέχασαν, και ήρθαν "μαμά-μαμά" είχα τέτοιες τύψεις που λέω τι κάνω η κακούργα... <BR/><BR/>Η μικρή μου έχει πάλι αλλεργία (έχει γεμίσει εξανθήματα) στη νιοστή αντιβίωση που παίρνει φέτος (ωτίτιδες, φαρυγγίτιδες, αμυγδαλίτιδες, χαλάζιο, βρογχίτιδες και τώρα παρ'ολίγον πνευμονία...) και είμαι κι εγώ με το μέτρημα και τα σιρόπια και μού'χουν πέσει οι πλάτες στην αγκαλιάκ αι το κουβάλημα και λέω δε γινόταν να είμαι 10 χρόνια πιο νέα, να αντέχω περισσότερο? (και ούτε λόγος για τούρτες, στα κρυφά τα κάνουμε για τη μεάλη!)<BR/><BR/>Οσο σκέφτομαι ότι με γνωρίζουν έτσι, κι όσο μεγαλώνουν, τόσο γερνάω, και δε θα μπορέσουν να με γνωρίσουν ποτέ ως νέα, στεναχωριέμαι... Καμμιάα φορά πάω να τις χαϊδέψω στον ύπνο τους και τις ξυπνάω γιατί τις γρατζουνάει κατά λάθος κάποιος από τους νάρθηκες που φοράω στα χέρια για τις τενοντίτιδες που απέκτησα, ή ακόμη κι από τα δάχτυλά μου, αν δεν προλάβω να τα παστώσω στη νιβέα, είναι τόσο άγρια από όλη μέρα χλωρίνες & δουλειές που δε με αναγνωρίζω... Πού κάποτε το ταγιεράκι, η γόβα & το γαλλικό μανικιούρ...<BR/><BR/>Δεν ξέρω, ώρες-ώρες η ζωή μου φαίνεται ότι είναι μια ανάσα, μια πολύ αστεία ανάσα κι άντε πάμε παρακάτω - και το μόνο που με σηκώνει είναι τα γελάκια τους... Και μ'αυτές τις στιγμούλες, που λυπάμαι για τους ανθρώπους που δεν τις ζουν, ευγνομωνώ τη ζωή που με αξίωσε... και πορεύομαι μέχρι το επόμενο ολίσθημα!<BR/><BR/>Υπομονή παράγραφε, κάποια στιγμή μεγαλώνοντας τα παιδιά "παίρνουν μπρος" και κάνουν μαγικές προόδους - κι εσύ που είδες να ξαναγεννιέται, είμαι σιγουρη πως θα το δεις κι άλλες φορές!<BR/><BR/>Να σου ζήσει η κοράκλα, γερή, δυνατή και όλο και καλύτερα! Εχει να δώσει μαθήματα σε όλους μας το μικρουλάκι...<BR/><BR/>Φίλησέ την πολύ-πολύ στις πατούσες, από μένα, με βαθειά ανάσα-μυρωδιά ανάμεσα στα δαχτυλάκια των ποδιών!<BR/><BR/>Με πολλή αγάπη, <BR/>Αφροδίτη.<BR/><BR/><BR/><BR/>@maika, <BR/><BR/>Το είδα το σχόλιό σου χτες, αλλά είχα τη φούρκα μου - σ'ευχαρίστησα πριν από λίγο, ρίχνοντας και σπόντα για τον παραπάνω...<BR/><BR/>Φιλάκια πολλά-πολλά & διαδικτυακή αγάπη, να φτάσει εκεί που είσαι!!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146084730548672312006-04-26T22:52:00.000+02:002006-04-26T22:52:00.000+02:00Καλησπέρα παράγραφος,δεν γνωριζόμαστε φυσικά αλλά ...Καλησπέρα παράγραφος,δεν γνωριζόμαστε φυσικά αλλά μου αρέσουν πολύ τα κείμενά σου γιατί έχουν πάνω απ΄όλα ψυχή!!<BR/>Γνώσεις έχουν πολλοί ψυχή όμως???<BR/><BR/>Να πω και κάτι στην Αφροδίτη που την στενοχώρησαν...<BR/>Αφροδίτη προχώρα σε θέλει όλη η χώρα!!!<BR/>Διαβάζοντας τα χτεσινοβραδυνά σχόλια στου ΝΔ περι συνωμοσιών κλπ έλειπες και το είπα (κάπου στις 12.30)<BR/>Νομίζω πως πολλοί ήθελαν να το πουν αλλά φοβήθηκαν τους μπαμπούλες....<BR/>φιλικαmaikahttps://www.blogger.com/profile/18210981327904170742noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146084708610495662006-04-26T22:51:00.000+02:002006-04-26T22:51:00.000+02:00@ AφροδίτηΑφροδίτη μου, πρώτα-πρώτα να σου ζήσει η...@ Aφροδίτη<BR/><BR/>Αφροδίτη μου, πρώτα-πρώτα να σου ζήσει η κορούλα σου. Τι πιο σημαντικό από το να είστε καλά όλοι σας και να γιορτάζετε και να χαίρεστε! Ξέρεις πόσο μου αρέσουν και ζηλεύω αυτά τα καθημερινά πράγματα που για μένα είναι πια μια απιστευτη πολυτέλεια.<BR/><BR/>Χτες είχε γενέθλια η κορούλα μου. Καμια γιορτή, κανένα παρτι. Εγώ μέσα στα μαύρα, οι συγγενείς μου επίσης, το παιδί λόγω της ειδικής θεραπευτικής δίαιτας που κάνει απαγορεύεται ρητά να φάει οτιδήποτε έξω απο το σκεύασμα που του δίνουμε και κάτι ψιλογραμμάρια λαχανικά με κοτόπουλο ή με βοδινό ή με σολομό. Κι όταν λέω γραμμάρια, το εννοώ! Έχουμε ζυγαριά ακριβείας με μετράμε 18 γραμμαρια το ένα, 27 το άλλο 22 το παρ΄ άλλο.<BR/><BR/>Γι΄αυτό σου λέω καλή μου Αφροδίτη, δεν αξίζει τον κοπο να σκας για τίποτε. Έχεις εκεί τον Ζωντανό σου Παράδεισο. Άμα σε φέρνει ο δρόμος από εδώ, να έρχεσαι όποτε θέλεις, να γράφεις ό,τι θέλεις και όσα θέλεις. <BR/><BR/>Εδώ μέσα δεν είσαι ακριβώς ευπρόσδεκτη, εδώ μέσα μας είσαι απαραίτητη! <BR/><BR/>Σ΄ αγαπώ<BR/><BR/>η φίλη σου <BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146081670346912132006-04-26T22:01:00.000+02:002006-04-26T22:01:00.000+02:00aphrodite said... @dearests of all dears (γενικό σ...aphrodite said... <BR/>@dearests of all dears (γενικό σχόλιο)<BR/><BR/>Λοιπόν, παρ'όλο που τα είχα πάρει ΤΟΣΟ πολύ χτες(...)<BR/>-------------------------<BR/><BR/>Πες τα παιδί μου, πες τα!<BR/><BR/><BR/>Με αγάπη <BR/><BR/>Παράγραφος<BR/><BR/><BR/>(Πάω να τσιμπησω κάτι, κι έρχομαι να τοποθετηθώ! Φιλάκι!)paragrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146081221600421732006-04-26T21:53:00.000+02:002006-04-26T21:53:00.000+02:00@dearests of all dears (γενικό σχόλιο)Λοιπόν, παρ'...@dearests of all dears (γενικό σχόλιο)<BR/><BR/>Λοιπόν, παρ'όλο που τα είχα πάρει ΤΟΣΟ πολύ χτες, όχι μονον για τις επιθέσεις μα και για την ανοχή ορισμένων -στους οποίους είχα εμπιστοσύνη ότι θα μιλούσαν, αλλά πού...- και διαβάζοντας εδώ και αργότερα και στου ΝΔ και σε μερικά άλλα μπλογκς, λόγια "έλα", ομολογώ πως ταρακουνήθηκα...<BR/><BR/>Μου στοίχισε πολύ το πόσο εύκολα ευτελίζεται κάτι -από πρόθεση ως αποτέλεσμα- και δεν μπορούμε να... μοιράσουμε και μερικά από τα μπουκέττα του γκερρέρο, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν (τελικά θα τον συμπαθήσω πολύ μου φαίνεται, και μη βαράτε!).<BR/><BR/>Αστειεύομαι, είμαστε αρκετά καινούριοι στην επανάσταση αυτή, και πραγματικά we play by ear - ευτυχώς που προσπαθούμε να δείξουμε ήθος και συνέπεια - και καταλαβαίνετε φαντάζομαι ότι ακόμη και τα πιο πικάντικα ή πειραχτικά σχόλια, όταν είναι σε ορισμένα πλαίσια, έχουν όχι μόνον τον χώρο τους, αλλά και ομορφαίνουν το μπλογκ και μας δένουν περισσότερο... (σήμερα ας πούμε το "αντι//ισμός" έκατσε εντελώς από ξεραϊλα)...<BR/><BR/>Χτες βράδυ έβραζα στο ζουμί μου, είχα ετοιμάσει ολόκληρο κατεβατό στο κεφάλι μου περί συνωμοσιών για να βουλώσω στο ΝΔ-μπλογκ ορισμένους, με βιβλιογραφίες που τόοοοοσο αρέσουν, και μετά... σκατά! Είπα τέρμα, τέρμα, τέρμα...<BR/><BR/>Και μετά στη ροή της ημέρας μου σήμερα (δεκάδες δουλειές + πακετάρισμα δώρων για άπορα παιδάκια -η καλύτερή μου- και προετοιμασία για το πάρτυ γενεθλίων της μεγάλης μου την Παρασκευή (30 σακκουλάκια τίγκα με πολλά και διάφορα σκατουλάκια μέσα, σφυρίχτρες, αυτοκινητάκια, δαχτυλιδάκια, αυτοκόλλητα, μπαλλόνια, μπρελόκ, απ'όλα!), ένοιωθα τέτοια χαρά, σα μωρό, σα να μου χαρίζουνε εμένα ψιλικοκό... Και λέω, κάτσε να τα πω στα παιδιά - οι φίλοι ΟΚ, αλλά να που μπήκατε κι εσείς... "Τα παιδιά!!!"<BR/><BR/>Μα έχω θέσει εαυτόν εκτός κινήματος... Συνέχισα να αφρίζω, και μετά μπήκα για να διαβάσ λίγο το ΝΔ-μπλογκιον, και μετά τα τα άλλα και στο τέλος λέω, χεσ'τα μωρέ, αφού σου κάνουν κλικ αυτοί οι συγκεκριμένοι, άϊντε και ξεκόλλα! Πείσματα στην ηλικία σου!<BR/><BR/>Και νά'μαι - αλλά λέω θα γράψω κάτι από τα "σοβαρά", κι ας κάνω πλάκα και με τα σεξ-τσατς, οι φίλοι θα καταλάβουν...<BR/><BR/>Αυτά που θα διαβάσατε είναι η πραγματικότητα - επαγγελματική μου ενασχόληση επί σειρά ετών από την οποία είχα την τύχη & πολυτέλεια να πω "στον αγύριστο" και τώρα να τα δίνω όλα στα παιδιά μου... Σκασίλα μου να φτιάξω "το πιο πράσινο υγρό πιάτων", να σχεδιάσω επέκταση σε ανατολικό μπλοκ, να στήσω εταιρεία συθέμελα... Ας το κάνουν καλύτερα αυτοί που έχουν ακόμη την όρεξη - τα παιδιά πρώτα... Σέβομαι απεριότιστα τις γυναίκες που δουλεύουν κι έξω από το σπίτι, αλλά πραγματικά δεν άντεχα να το κάνω άλλο.<BR/><BR/>Γι'αυτό και εδώ προτιμώ πάντα να γράφω το "δια ταύτα" και τις ευαίσθητες πλευρές, κι όχι ακόμη ένα λογίδριο... Γι'αυτό κι εκτιμώ τόσο πολύ εσάς, που μπορείτε να κάνετε το ίδιο, να γράφετε τα σοβαρά, αλλά να προτιμάτε τα της καρδιάς...<BR/><BR/>Σας ξανα-βρίσκω, πιο έτοιμη αυτή τη φορά, κι όποιος σας πειράξει, κάηκε!!!<BR/><BR/>(Θα φάει τακούνι στο μάτι!)<BR/><BR/>Με πολλή αγάπη, ΑφροδίτηAphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-23060937.post-1146067213445790682006-04-26T18:00:00.000+02:002006-04-26T18:00:00.000+02:00@ Αφροδίτη@ Artanis@ Απουσια@ yannis h@ λέμοναλλά ...@ Αφροδίτη<BR/>@ Artanis<BR/>@ Απουσια<BR/>@ yannis h<BR/>@ λέμον<BR/>αλλά και πρός όλους όσοι επιθυμούν να γραφουν εκτεταμένα Σχόλια και όχι μόνο: <BR/><BR/>Μπορείτε να γραφετε όσα θέλετε, ό,τι θέλετε, σχετικό ή ασχετο με το όποιο ποστ, να κουβεντιάζετε μεταξύ σας και να κουβεντιάζουμε μεταξύ μας, χωρίς Κανεναν Απολύτως περιορισμό στην ΕΚΤΑΣΗ και στο θέμα των σχολίων σας. <BR/><BR/>Μα, δεν έχετε καταλάβει ότι τα λόγια σας μού είναι απαραίτητα και μου δίνουν απέραντη χαρά! Και το πιο σημαντικό: από τα ιμέιλ που δεχομαι, (δεν είναι πάρα πολλά, είναι όμως ενδεικτικά) όλοι μου λένε ότι απολαμβάνουν στα σχόλιά Σας και τις κουβέντες σας, ότι ωφελούνται από αυτές και λυπούνται που είμαστε φειδωλοί! <BR/><BR/>Ας μη ξεχνάμε ότι το ημερολόγιο αυτό έγινε και για να "μιλήσει" στις καρδιές άλλων ανθρώπων (που έχουν προβλήματα παρόμοια με τα δικά μου) και οι οποίοι έχουν επίσης (όπως μου λενε)ευεργετηθεί από τη συμμετοχή σας, ακόμα και από τα φαινομενικά "άσχετα" σχόλιά σας!<BR/><BR/>Άλλος είναι εντυπωσιασμένος από την έμμονη αντοχή και την παθιασμένη αγάπη της Απουσιάς μας,<BR/>καποιοιος χάρηκε τον τσαμπουκά τής Αρτάνις, κάποιες φίλες έχουν (επανειλημμένα) έξάρει το ήθος, την αυστηρότητα αλλά και την ευαισθησία του Yannis H και σχεδόν όλοι γουστάρουνε Αφροδίτη και άλλα σχόλια με τα οποία θα κάνω κάποια στιγμή ένα ποστ - εφόσον που δοθεί η αδεια από τους επιστολογραφους. <BR/><BR/>Ανοίγω παρένθεση: Ξέρετε, γύρω από την επιληψία υπάρχει φοβερή προκατάληψη ακόμα και στην Αθήνα των εκατομμύρίων ψυχών. (Ειλικρινά, αυτό δεν το περίμενα! Νόμιζα ότι το πρόβλημα το έχουμε μόνο εμείς εδώ στη μικρούλα Κύπρο). Κατανοώ συνεπώς τη αμφιθυμία πολλών επισκεπτών που ενώ επικοινωνούμε μέσω ηλ. ταχυδρομείου, δεν βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν ανοιχτά ούτε με ψευδώνυμο. <BR/><BR/>Επανέρχομαι: σας εκλιπαρώ μη μου ξαναζητήσετε συγγνώμη για το... χώρο που πιάνουν τα λόγια σας επειδή με σταναχωρείτε αφάνταστα! Δεν το λέω από ευγένεια! Κρίμα που δεν μπρόρεσα μέχρι τώρα να σας δείξω πόσο σάς είμαι ευγνώμων, ακόμα και για μια καλημέρα σας! <BR/><BR/>Να γράφετε λοιπόν ό,τι και όσα θέλετε, με εξαίρεση το "συγγνώμη για το χώρο κλπ". Είναι σα να έρχεται κάποιος, να σας προσφέρει ό,τι πιο όμορφο έχει και να σας ζητάει και... συγγνώμη από πανω! <BR/><BR/>Εσείς πώς θα νιώθατε, δηλαδή;<BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.com