Μια-δυο φορές που την βγάλαμε σε καφετέριες, έβλεπε σιωπηλή και με παράπονο τους άλλους που τρώγανε και σου ρχότανε να βάλεις τα κλάματα. Οπότε, τέρμα οι έξοδοι σε τέτοιου είδους δημοσίους χώρους. Έτσι, η κορούλα μας, επί έξι χρόνια εκτός από τον... εαυτό της στον καθρέφτη, δεν έβλεπε κανέναν άλλο να τρώει, με εξαίρεση το σκύλο και το γάτο μας, που χαίρεται να τους ταϊζει η ίδια με το χεράκι της.
Να όμως που φέτος, λόγω πολλαπλών επιπλοκών της Κετογενικής Δίαιτας και των φαρμάκων στην υγεία της κορούλας μας, έχουν πολλά ραντεβού και εξετάσεις στην Μέιγιο, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να παίρνουν και τα φαγητά της μαζί και να της τα δίνουν στο νοσοκομείο, ανάμεσα στα διαλείμματα των εξετάσεων και των αναλύσων, συνήθως στους χώρους αναμονής.
Την περασμένη Παρασκευή, πήγανε για καρδιογράφημα - δυστυχώς η καρδιά του παιδιού έχει επηρεαστεί αρνητικά από την Κετογενική Δίαιτα, κάτι που συμβάνει στο πέντε τοις εκατό των παιδιών που ζουν με αυτήν τη Δίαιτα. Το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση θα το μάθουμε απο βδομάδα...
Επειδή το σαλονάκι αναμονής του παιδοκαρδιολογικού είναι κοντά στο καφε-εστιατόριο της Μείγιο, σκέφτηκε η μανούλα να πάνε εκεί και να της δώσουμε το γευματάκι της, ανάμεσα στις άλλες οικογένειες που τρώγαν και πίνανε...
Η κορούλα μας τρελάθηκε από τη χαρά της καθώς έβλεπε μαζί μ΄ εκείνη να τρώνε και δεκάδες άλλα παιδάκια γύρω της! Γελούσε και κουνούσε το κεφάλι με ορθάνοιχατα μάτια! Με κάθε εκπνοή μουρμούριζε τις αγαπημένες της μελωδίες κι όταν κατάπινε της συνηθισμένες άγευστες μπουκιές, έδινε την εντύπωση πως έτρωγε ό,τι πιο νόστιμο υπάρχει στον κόσμο! -"Θέλεις, καρδούλα μου, να τρώμε εδώ, στην καφετέρια;" Την ρώτησε η μανούλα. - "Ναι, μαμά. Θέλω. Έτσι τρώει ο κόσμος...
ΥΓ. Τώρα πηγαίνουν και τρώνε στην καφετερία, ακόμη κι όταν είναι... κλειστή και δεν έχει ψυχή.
