Ο Ζήνων ο Ελεάτης και τα... μνημόνια

1.  Ο Ζήνων ο Ελεάτης βασάνιζε τους συμπολίτες του (και) με "το παράδοξο του Αχιλλέα και της χελώνας" (γι΄αυτό ονομάζεται και "παράδοξο του Ζήνωνα") σύμφωνα με το οποίο, μια φορά κι έναν καιρό ο καλογυμνασμένος Αχιλλέας και η αργή χελώνα σκέφτηκαν να παραβγούν στο τρέξιμο. Όμως, για να είναι δίκαιος ο αγώνας, ο Αχιλλέας, που τρέχει 10 φορές γρηγορότερα από τη χελώνα, της χάρισε μια απόσταση εκατό μέτρων και ξεκίνησαν. Μόνο που ο Αχιλλέας δεν... μπορεί να κερδίσει τάχα τη χελώνα, γιατί, όταν αυτός θα τρέξει τα εκατό μέτρα, εκείνη θα έχει τρέξει δέκα μέτρα, άρα η χελώνα θα εξακολουθεί να προπορεύεται κατά ένα δέκατο το μέτρου, μετά ένα εκατοστό κοκ.

2.  Αυτό το... παράδοξο το ζούμε επί μήνες και μήνες με την... Τρόικα στην Ελλάδα, η οποία ματαίως προσπαθεί να μειώσει το έλλειμμα της χώρας, που τώρα είναι 11,5 δις, οπότε σου λέει, θα προχωρήσουμε σε νέες περικοπές 11,5 δις. Μόλις όμως γίνουν και αυτές οι περικοπές (όπως έγιναν και άλλες και άλλες χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα), αυτά τα χρήματα θα "αφαιρεθούν" πάλι από την πραγματική οικονομία, οπότε θα κλείσουν και περισσότερες επιχειρήσεις, θα προκύψουν ακόμη πιο πολλοί άνεργοι, άρα, αφού θα έχει αποδυναμωθεί περαιτέρω η οικονομία θα μειωθούν κι άλλο οι εισπράξεις του κράτους.

Και πάλι όμως θα συνειδητοποιήσουμε ότι, παρά τις περικοπές και των 11,5 δις, θα μας βγει ένα άλλο έλλειμμα τεσσάρων με πέντε δις. Αναγκαστικά, λοιπόν, η Τρόικα θα ζητήσει νέα μέτρα, αξίας πέντε δισεκατομμυρίων. Όμως και τώρα το έλλειμμα δεν θα εξαφανιστεί αλλά θα περιοριστεί στα δύο ή και τρία δις, γιατί εν τω μεταξύ αυτά τα πέντε θα λείψουν από την αγορά, θα κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις θ΄αυξηθεί πάλι η ανεργία, άρα θα μειωθούν κι άλλο τα έσοδα του κράτους, και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά, τραγικά και αδιέξοδα...

3.  Το αυτό απελπιστικό σενάριο προβλέπεται και για την Κύπρο. Πρόκειται για μια πρακτική διαδικασία που επιχειρεί να προσγειώσει και τη δική μας κοινωνία στις πραγματικές της δυνατότητες, αφού κι εμείς εδώ στην Κύπρο επί χρόνια ζούσαμε με δανεικά...  

Έπρεπε τον καλό καιρό, τότε που οι φούσκες των οικονομιών μας ήτανε στο ζενίθ τους, τότε έπρεπε να βγάλουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις, τράπεζες και ιδιοκτησίες προς πώλησιν. Θα παίρναμε καλά λεφτά και θα είχαμε ξοφλήσει. Αν και οι οικονομίες μας ήταν (και παραμένουν) αεριτζίδηκες (πουλάμε θάλασσα, ουρανό, ακίνητα και ηλιοβασιλέματα), εκείνον τον καιρό είχαμε ρέντα στο καζίνο της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ τώρα...

4.  Ας προσέχαμε. Ας ήμασταν καλύτεροι παίχτες - δηλαδή ας είχαμε ευφυείς πολιτικούς. Θα μας είχαν προειδοποιήσει, τότε που κερδίζαμε, να εξαργυρώσουμε τις μάρκες μας το συντομότερο δυνατόν! Δεν το πράξανε και τώρα το πληρώσουμε όλοι μας πολύ, μα πάρα πολύ ακριβά!

Όλα όσα μαζέψαμε στους καιρούς της φούσκας (σπίτια, αυτοκίνητα, ...ταξίδια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο), τα πήραμα δανειζόμενοι και τώρα για να εξοφλήσουμε, θα πρέπει στερηρούμε τα πάντα, ακόμη και τα ουσιώδη.

Αν δεν επρόκειτο για αγώνα επιβίωσης, για το ψωμί και τα φάρμακα των παιδιών μας, θα λέγαμε ανεμομαζώματα, διαολοσκορπίσματα...

Τώρα τι να πούμε;