Τέσσερις μήνες στις ΗΠΑ - πολύ καλά πάει η Μαρία-Φωτεινή (όμως απίστευτη ταλαιπωρία στο πήγαινε - έλα)

Το 2013 θα μας μείνει, από μία άποψη, αξέχαστο:

1. Το κράτος έπαψε να επιχορηγεί πλέον όχι μόνο να νοσήλια αλλά και τα φάρμακα. Τώρα στα έξοδα δικίνησης και διαμονής, προστίθενται τα νοσήλια και τα φάρμακα, εκτοξεύοντας το ετήσιο κοστος "της Αμερικής" στις 40 με 50 χιλιάδες ευρώ.

2. Αρχάς Μαϊου, φτάνοντας στη Μινεάπολη, η ασφάλεια τού αεροδρομίου... συνέλαβε την Αντιγόνη ως επίδοξη... λαθρομετανάστρια! Την οδήγησε σε αίθουσα ανακρίσεων... [Λεπτομέρειες εδώ: http://parakeimena.blogspot.com/2013/05/40.html ]

3. Κατά την επιστροφή, στις 27 Αυγούστου (δηλαδή την περασμένη Τρίτη) ταξίδευαν με ένα υπερσύχρονο αεροπλάνο, το οποίο, φτάνοντας πάνω από τη Βρετανία, έμεινε:  

"Δυστυχώς χάσαμε τις δύο μηχανές από τις τέσσερις", ανακοίνωσε ο ψύχραιμος πιλότος και συμπλήρωσε απολογητικά: "Ζήτησα άδεια να προσγειωθώ στη Βρετανία, όμως η Ατλάντα με διέταξε να επιστρέψω στη Νέα Υόρκη για την επισκευή". 

Όπως καταλαβαίνετε, ακολούθησαν πολλές και κωμικοτραγικές σκηνές, γιατί ο κοινός νους των διακοσίων ενενήντα επιβατών άρχισε να αναρωτιέται: όταν ένα αεροπλάνο χάνει δύο μηχανές από τη Μινεάπολη ως τη Βρετανία, πόσες άλλες μπορεί να χάσει επιστρέφοντας, χωρίς διακοπή, στη Νέα Υόρκη;

Τελικά προσγειωθήκανε σώοι στο βρομοαεροδρόμιο τής Νέας Υόρκης.

4. Τα φάρμακα που αγόρασε η Αντιγόνη (αρκετές χιλιάδες δολάρια) ήταν σκόρπια στις βαλίτζες οι οποίες χάθηκαν, τώρα μάς έρχονται μία-μία. Όμως εκεί στο απαίσιο βρομοαεροδρόμιο της Νέας Υόρκης (δεν πρέπει να υπάρχει πιο ανοργάνωτο και πιο δύσοσμο αεροδρόμιο στη Δύση), όμως εκεί λοιπόν στο αφιλόξενο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, ξαναλέω, ούτε φάρμακα είχε η Αντιγόνη ούτε ειδικό κετογενικό φαγητό για να δώσει στο παιδί που παίρνει έντεκα φάρμακα ημηρεσίως.

Επέστεψαν στη Λάρνακα μέσω... Παρισίων. Ανταμώνοντας τη Μαρία-Φωτεινη μόνη της (γιατί η Αντιγόνη έμεινε πίσω, κάμποση ώρα για να περιγράψει τις εννιά βαλίτζες και το περιεχόμενό τους στον αρμόδιο της KLM), βλέποντάς με, λοιπόν η Μαρία-Φωτεινή, αντί να μου πει τι κάνω, "γεια" και τα λοιπόα, μου ξέκαθάρισε αποφασιστικά, όλο νάζι και παράονο: "δεν θέλω άλλο αεροπλάνο, δεν θέλω άλλο αεροπλάνο"! Μην ανησυχείς, της είπα, δεν θα πάμε με αεροπλάνο στη Λευκωσία... και χάρηκε το παιδάκι μας...

Να μην τα πολυλογώ, επέστρεψαν μία μέρα αργότερα, πολύ καταβεβλημένες, αλλά όχι και εντελώς άκεφες.

Μετά και από αυτην την περιπέτεια, θα επαναξετάσουμε τα ταξίδια μας στη Μέιγιο. Ήδη έχουμε επαφές με ένα νοσύστατο κέντρο (για το Ντραβέ) στη Βρετανία. Σε δύο μήνες θα το επισκεφτεί η Αντιγόνη για... αναγνώριση και θα σας έχουμε νέα.

Ελπίζουμε όμως και στη φαρμακευτική μαριχουάνα η οποία έχει αποδειχθεί σωτήρια για τα παιδιά με ανεξέλεγκτες κρίσεις! (Ήδη έχουμε αρχίσει επισταμένη έρευνα.) 

Καλό χειμώνα! 

Με αισιοδοξία!

Κώστας