Χρόνια τώρα, αραιά και που, της μιλούσε ευγενικά, την ενθάρρυνε να προχωρήσει στη ζωή, τη βοηθούσε να μη σωριαστεί - με λόγια...
Χρόνια τώρα, αραιά και που, της μιλούσε με τακτ και συστολή, παρηγορητικά, μη λυπάσαι, μη φοβάσαι, δεν πειράζει, κουράγιο - με λόγια...
Χρόνια τώρα, αραιά και που, της μιλούσε με θαυμασμό, την αποθέωνε, εγκωμίαζε το κουράγιο της, την ποιότητά της - με λόγια...
Κι όταν πέρασε ο καιρός, άρχισε να της μιλάει για χρήματα, δώσε μου χρήματα, δανείσου για να μου δώσεις χρήματα - με λόγια...
Κι όταν δεν πήρε ούτε χρήματα ούτε λόγια, άρχισε τις κατάρες, διαγράφοντας με λόγια τόσων λογιών λόγια - πάλι με λόγια...
Κι ύστερα σιωπή.
Χρόνια τώρα, αραιά και που, της μιλούσε με τακτ και συστολή, παρηγορητικά, μη λυπάσαι, μη φοβάσαι, δεν πειράζει, κουράγιο - με λόγια...
Χρόνια τώρα, αραιά και που, της μιλούσε με θαυμασμό, την αποθέωνε, εγκωμίαζε το κουράγιο της, την ποιότητά της - με λόγια...
Κι όταν πέρασε ο καιρός, άρχισε να της μιλάει για χρήματα, δώσε μου χρήματα, δανείσου για να μου δώσεις χρήματα - με λόγια...
Κι όταν δεν πήρε ούτε χρήματα ούτε λόγια, άρχισε τις κατάρες, διαγράφοντας με λόγια τόσων λογιών λόγια - πάλι με λόγια...
Κι ύστερα σιωπή.