- Ζήτησες να με δεις, κύριε Κώστα
- Ναι, Μάριε μου...
- Σε τι μπορώ να βοηθήσω;
- Ξέρεις, Μάριέ μου, όλοι οι εντός τού σπιτιού μου, οι κοντινοί
τής Μαρίας-Φωτεινής, έχουμε εμβολιαστεί. Έμεινες εσύ.
- Κύριε Κώστα, είμαι απολύτως βέβαιος ότι όλα αυτά με την
επιδημία είναι ένα μεγάλο ψέμα, ένα πολύ μεγάλο ψέμα. Πιστεύω ότι ο κορωνοϊός δεν διαφέρει από μία απλή γρίπη
και το πιο σημαντικό, η Θεία Κοινωνία δεν επιτρέπει τη μετάδοση ιώσεων. Ο
Χριστός μάς προστατεύει. Γι΄ αυτό είμαι κατά τών εμβολίων. Τα θεωρώ ένα μεγάλο
ψέμα. Οι μεγάλες εταιρίες, οι κυβερνήσεις και τα συμφέροντα θέλουν να μας
κλέψουν τις ελευθερίες μας. Μας τρομοκρατούν με ψέματα και μάς εκβιάζουν. Εγώ δεν δέχομαι εκβιασμούς από κανέναν! Αυτά πιστεύω εγώ και αν θέλετε μπορούμε να τα
συζητήσουμε όσο θέλετε.
- Φίλε Μάριε, αν εσύ πιστεύεις ότι όλα
όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι ψέματα, για ποιο λόγο να κουβεντιάσουμε; Δύο
άνθρωποι μπορούν να συζητήσουν και να πείσουν ο ένας τον άλλον, μόνο εάν
ξεκινάνε από κοινές αρχές και παραδοχές. Εσύ ξεκινάς με δόγματα ενώ εγώ
βασίζομαι στη λογική και στην επιστήμη. Μας χωρίζει τεράστιο χάσμα, άβυσσος.
- Ναι, εγώ πιστεύω, κύριε Κώστα, στην Ορθοδοξία και η Ορθοδοξία είναι Δόγμα, το λέει και το "Πιστεύω...
- ... Μάριε, το "Πιστεύω" δεν αναφέρει τίποτε απολύτως για εμβόλια και πανδημίες...
- Αυτοί όμως που πιστεύουν στα εμβόλια και στις πανδημίες,
τα βάζουν όμως με τη θρησκεία και λένε ότι μπορείς να κολλήσεις κορωνοϊό με τη
Θεία Κοινωνία...
- Δηλαδή, Μάριέ μου, αν κάποιος βάλει κρυφά ποντικοφάρμακο
μέσα στη θεία Κοινωνία και το πιεις, νομίζεις ότι θα γλιτώσεις;
- Άλλο το ποντικοφάρμακο, κύριε Κώστα, κι άλλο ο κορωνοϊός. Αν κολλήσεις κορωνοϊό, δεν είναι τίποτε... Περνάει αμέσως. Όλα αυτά που λένε για νεκρούς είναι ψέματα... Δεν υπάρχουν νεκροί.
- Εδώ διαφωνούμε, φίλε Μάριε. Αλλά δεν έχει νόημα η
συζήτηση, αφού εσύ τα θεωρείς όλα ψέματα και απάτες.
- Την αλήθεια λέω, κύριε Κώστα.
- Ποια είναι η αλήθεια, Μάριέ μου; ότι συνωμοτούν όλοι
εναντίον της Ορθοδοξίας;
- Ακριβώς! Θέλουν να μας καταστρέψουν και να μας ελέγχουν...
- Καλά, Μάριέ μου, ας αφήσουμε καλύτερα την κουβέντα αυτή. Κάτι άλλο
θέλω να σε ρωτήσω.
- Ορίστε, κύριε Κώστα...
- Πόσα χρόνια μάς γνωρίζεις;
- Σχεδόν δέκα χρόνια. Από τότε που άρχισε η Άννα να
φροντίζει τη Μαρία-Φωτεινή, έξι μέρες τη βδομάδα.
- Σωστά! Τώρα, πες μου, σε παρακαλώ, θυμάσαι τι έγινε το ΄18;
- Τι εννοείτε, κύριε Κώστα; Τι έγινε ΄18;
- Θυμάσαι όταν κολλήσαμε όλοι γρίπη και εγώ και η Αντιγόνη
και η Μαρία-Φωτεινή και μετά κόλλησε και η Αννα και μετά...
- ... ναι, ναι, το θυμάμαι. Εγώ έφερνα την Αννα στο νοσοκομείο.
- Άρα, θυμάσαι και ότι παραλίγο να πεθάνει η Μαρία-Φωτεινή από τη γρίπη...
- ... ξεχνιέται αυτό κύριε Κώστα;
- Και τον επόμενο χρόνο, θυμάσαι, Μάριέ μου, που αρρώστησε πάλι η
Μαρία-Φωτεινή με απλή ίωση μέσα στο κατακαλόκαιρο - ήταν το 2019 - και πήγαμε πάλι στην
Εντατική και παραλίγο να τη χάσουμε από μία απλή γαστρεντερίτιδα;
- Θυμάμαι, κύριε Κώστα. Η Άννα έκλαιγε πολύ και ανησυχούσε... επί μέρες δεν κλείσαμε μάτι... νομίζαμε...
- Επομένως, Μάριέ μου,, συμφωνείς ότι η Μαρία-Φωτεινή κινδυνεύει να πεθάνει
ακόμη και από μια απλή ίωση; Συμφωνείς ότι δεν λέω ψέματα;
- Ναι, κύριε Κώστα, συμφωνώ! Για όνομα τού θεού!!! Τα έχω
δει με τα μάτια μου...
- Τώρα θα σου πω και κάτι ακόμη: ξέρεις ότι σχεδόν όλα τα
παιδάκια σαν την Μαρία-Φωτεινή (με σύνδρομο Ντραβέ), που νόσησαν με κορωνοϊό, έχουν πεθάνει; Με πιστεύεις;
- Σε πιστεύω, κύριε, Κώστα. Ζω τον αγώνα σας τόσα χρόνια και εδώ στην Κύπρο και στην Ευρώπη και στην Αμερική...
- Σ΄ ευχαριστώ πολύ! Πες μου, λοιπον, τώρα, πράξαμε σωστά η Αντιγόνη, εγώ,
η Αννα και η άλλη η κοπέλα που εμβολιαστήκαμε ώστε να προστατεύσουμε την
Μαρία-Φωτεινή, όπως είχαμε εμβολιαστεί και κατά της γρίπης και κατά του
πνευμονόκοκκου; Τι λες; Πράξαμε σωστά;
- Για την γρίπη καλά κάνατε. Για τον κορωνοϊό, δεν ξέρω.
Αφού μας δουλεύουν όλοι, κύριε Κώστα...
- Δηλαδή, Μάριέ μου, εσύ σπούδασες Φαρμακολογία, Μοριακή
Βιολογία, Ιατρική, Παθολογία και τα συναφή, έχεις πηγές και πρόσβαση σε όλες
τις πανεπιστημιακές κλινικές και τα ερευνητικά κέντρα τού κόσμου και έβγαλες το
συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κορωνοϊός;
- Δεν είπα αυτό, κύριε Κώστα. Είπα ότι δεν είναι
επικίνδυνος, ότι είναι μία απλή γρίπη και κακώς ανησυχεί ο κόσμος.
- Ας πούμε, φίλε Μάριε, ότι έχεις δίκαιο, ότι ο κορωνοϊός
είναι μία απλή γρίπη...
- Αυτό πιστεύω εγώ...
- ... θα το δεχθώ κι εγώ, Μάριέ μου, ότι είναι μία απλή γρίπη
και ότι κακώς ανησυχεί ο κόσμος. Σε ρωτάω όμως, εσένα που μάς ζεις επί τόσα χρόνια από κοντά: η Αντιγόνη κι εγώ έχουμε δίκαιο να
ανησυχούμε για τη Μαρία-Φωτεινή;
- Νομίζω, καλά κάνετε και ανησυχείτε επειδή η Μαρία-Φωτεινή
τα τελευταία χρόνια παραλίγο να πεθάνει από μια απλή γρίπη κι από μία απλή ίωση...
- Ορθώς, λοιπόν, εμβολιαστήκαμε και οι τέσσερις μας που
φροντίζουμε τη Μαρία-Φωτεινή, δηλαδή η Αντιγόνη, εγώ, η Αννα και η το άλλο
κορίτσι...
- ... πολύ σωστά κάνατε...
- Τότε, φίλε Μάριε, θέλω μία χάρη. Επειδή ζεις με την Αννα και
η Αννα φροντίζει τη Μαρία-Φωτεινή, προτείνω να εμβολιαστείς κι εσύ, είτε το πιστεύεις είτε όχι.
Αλλιώς, κινδυνεύεις να νοσήσεις, να κολλήσεις την Άννα και εκείνη να το
μεταφέρει στη Μαρία-Φωτεινή. Τι λες;
- Θα το σκεφτώ, κύριε Κώστα...
- Μάριε, εγώ δεν σου λέω να πάψεις να πιστεύεις ότι όλα αυτά
είναι ψέματα. Δεν σου ζητώ να αρνηθείς τις ιδέες σου, τις πεποιθήσεις σου. Συνέχισε να πιστεύεις ότι
μάς εξαπατούν οι κυβερνήσεις των ισχυρών και οι φαρμακοβιομηχανίες και τα μεγάλα
συμφέροντα. Συνέχισε να πιστεύεις ό,τι θέλεις. Δεν έχω σκοπώ να σε μεταπείσω.
- Δεν μεταπείθομαι, κύριε Κώστα! Είμαι απολύτως βέβαιος ότι...
- ... μπράβο, κι εγώ μαζί σου. Δεν θέλω να αλλάξεις πεποιθήσεις!
- Μου λες όμως να κάνω εμβόλιο...
- Ναι, σου το ζητώ σα χάρη. Σου ζητώ να κάνεις εμβόλιο
επειδή υπάρχει μία πιθανότητα στις εκατό, να κολλήσεις εσύ την Αννα και εκείνη
τη Μαρία-Φωτεινή και η Μαρία-Φωτεινή, όπως ξέρεις, δεν μπορεί να κάνει εμβόλια λόγω τής
κατάστασής τής, έχει αλλεργίες.
- Θα το σκεφτώ, κύριε Κώστα.
- Το ξαναλέω, Μάριε. Δεν σου ζητώ να αλλαξοπιστήσεις. Παράκληση είναι... να δείξεις αλληλεγγύη στη Μαρία-Φωτεινή. Έμπρακτη αλληλεγγύη σου ζητώ
και όχι δήλωση κοινωνικών φρονημάτων...
- Τι να κάνω δηλαδή;
- Να κάνεις το εμβόλιο επειδή μονάχα από εσένα πλέον κινδυνεύει να κολλήσει...
- ... μα, κύριε Κώστα...
- ... Μάριέ μου, να σου το πω αλλιώς: μπορείς εσύ να με
διαβεβαιώσεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νοσήσεις και να κολλήσεις την Άννα;
- Δεν μπορώ, κύριε Κώστα. Ψέματα δεν μπορώ να σου πω. ΄Έχω
ένα σωρό γνωστούς και συγγενείς που έχουν νοσήσει. Αλλά εγώ κάνω τα τεστ και
είμαι συνέχεια αρνητικός. Προσέχω. Το απαιτεί και η δουλειά μου... έχω και
μάνα μου που είναι γριά...
- Τότε, φίλε Μάριε, σου ζητώ να κάνεις πέρα τις απόψεις σου.
Δεν με νοιάζουν οι απόψεις σου. Κράτησέ τες για εσένα. Εκείνο που με νοιάζει η πράξη σου. Θυσίασε κάτι
ελάχιστο για εσένα και χάρισε κάτι μέγιστο στην κόρη μου, στη Μαρία-Φωτεινή που τής αρέσει και η παρέα σου
και η παρέα τής Αννας.
- ... εντάξει, κύριε Κώστα, θα πάω να το κάνω. Για χάρη τής
Μαρίας-Φωτεινής. Να ξέρεις όμως ότι όλα αυτά είναι ψευτιές. Αλλά για χάρη τής
Μαρίας-Φωτεινής δέχομαι...
- σ΄ ευχαριστώ, αδελφέ!
- Μη μ΄ ευχαριστείς, κύριε Κώστα. Έχεις κάνει τόσα για
εμάς...
- Ειλικρινά σ΄ ευχαριστώ, Μάριε. Με συγκινείς που θα κάνεις το εμβόλιο για να
προστατεύσεις τη Μαρία-Φωτεινή, αν και δεν πιστεύεις στα εμβόλια. Σε τιμά αυτή
η υπέρβαση.
- Εντάξει, κύριε Κώστα, δεν είναι και τίποτε σπουδαίο! Στο κάτω κάτω, δεν έχω τίποτε να χάσω. Εγώ δεν
χάνω τίποτε...
- ... όμως κερδίζει η Μαρία-Φωτεινή, ίσως κερδίσει ακόμη
λίγο χρόνο... όπως και να έχει, σ΄ ευχαριστώ πάλι μέσα από την καρδιά μου. Ούτε ο
αδελφός μου δεν θα το έκανε αυτό...
- Πάνω απ΄ όλα η Μαρία-Φωτεινή, κύριε Κώστα. Το λέει και το
τραγούδι: υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα...
- Σ΄ ευχαριστώ, αδελφέ!
- Τίποτε, κύριε Κώστα.
- Καλή σου νύχτα!
- Καληνύχτα και χαιρετισμούς στην κυρία Αντιγόνη!
---------------
- Τι σου είπε, Κώστα μου; Δέχτηκε;
- Δέχτηκε, Αντιγόνη μου. Είναι καλή ψυχή ο Μάριος.
---------------------
(Υστερόγραφο: Αν και ο Μάριος είναι υπαρκτό πρόσωπο, ωστόσο ο διάλογος είναι πλαστός. Η μόνη κουβέντα που μου είπε είναι: "Διαφωνώ, κύριε Κώστα. Όμως, καλού κακού εγώ θα εμβολιαστώ".)
