Αγαπητέ επισκέπτη, το μπλογκ το ξεκίνησε το 2006 η Paragrafos αλλά τώρα το συνεχίζει ο Κάπα (περσόνες και οι δύο τού Κ. Καλλίμαχου).
Ο Κ. Καλλίμαχος είναι συγγραφέας-εκπαιδευτικός και Εκπρόσωπος του Κυπριακού Συνδέσμου για την Επιληψία. Εδώ μπορεί να πάρεις μια ιδέα για το έργο του (αφηγήματα, δοκίμια, άρθρα, διαλέξεις, βιβλία κοκ).
Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008
Κλωτσώντας την... επιληψία με αγκαλίτσες και χορούς (φωτό)
Την Κυριακή το βράδυ μου ζήτησε να πάμε βόλτα με το... σκυλάκι. Από αριστερά, το κρατούσε με το σχοινάκι της η κορούλα μας, στη μέση ο... στρατιώτης (το πειθαρχημένο σκυλάκι μας, ένα γλολντεν λαμπραντορ) και από δεξιά εγώ τον κρατούσα καλά εγώ με τη δική μου "λαβή".
Ξεκινήσαμε να κάνουμε το γύρo το τετραγώνου: βγαίνουμε στο δρομάκι έξω από το σπίτι μας, πάμε όλο αριστερά 50 μέτρα και βγαίνουμε στο μεγάλο πεζοδρόμιο και ποδηλατόδρομο του κεντρικού δρόμου, βαδίζουμε 150 μέτρα, στρίβουμε αριστερά άλλα 30 και πάλι αριστερά άλλα 100 και κλείσαμε τον κύκλοοοοο.
Ο καλοταϊσμένος 40κιλος... στρατιώτης μας ξέρει ότι πρέπει να μένει ανάμεσά μας. Αν κινηθεί απότομα προς τα μπροστά, μπορεί να παρασύρει το παιδί. Αν σταματήσει απότομα, το ίδιο. Εάν κινηθεί ξαφνικά προς το μέρος του, τότε είναι που δεν γλιτώνουμε. Να μη σας τα πολυλογώ ήταν μία τέλεια βόλτα!
Βέβαια, είχα την προσοχή μου στραμμένη στο σκύλο μας, που ευτυχώς ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να ξεφύγει από το ρόλο του. Μου ξέφυγε εμένα όμως εμένα το... αεράκι. Δεν είχα ντύσει επαρκώς την κορούλα μας και κρυολόγησε. Το καταλάβαμε τη Δευτέρα το πρωί που ξύπνησε συναχωμένη.
Χτες όλη νύχτα χτες ήμουνα δίπλα της, στην καρέκλα. (Είναι η σειρά μου να ξενυχτάω, γιατί η μανούλα έχει πάθει υπερκόπωση.) Χτες το βράδυ, λοιπόν, η κορούλα μας κι εγώ είχαμε κάτι κοινό. Τρέμαμε κάπως. Εγώ από τους καφέδες κι εκείνη από τα βάσανά της.
Τουλάχιστον ο "τρόμος" είναι μονάχα λίγος τη νύχτα (για την ώρα). Το σημαντικότερό πάντως είναι ότι χτες δεν είχαμε πυρετούς, ούτε κρίσεις, άρα είμαστε ευτυχισμένοι! Άυπνοι (γιατί τελικά και η μανούλα λακογοιμότανε), αλλά ευτυχισμένοι!!!
Καλώς τις δεχτήκατε πίσω...Ο χρόνος ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να φέρει κι εύχομαι τα καλύτερα για τη Μαρία-Φωτεινή. Μεγάλωσε, πραγματική κοπελίτσα πιά...
Μερικές πληροφορίες για τα οργανωμένα συγκροτήματα.
Τα διώροφα κτήρια που βλέπετε περιβάλλονται από γρασίδι και το γρασίδι από ψηλό τοίχο, στην εσω πλάτη του οποίου είναι τα κλειστά πάρκιν, δύο θέσεων το καθένα, που τα ενοικιάζει, όποιος θελει (αφού περιμένει κάμποσο καιρό στην ουρά) κάπου 65 δολ το μήνα.
Το όλο συγκρότημα, που περιλαμβανει μία κλειστή και μία ανοιχτή πισίνα, και ένα γυμναστήριο για όλους (αλλά και χώρους πλυντηρίων και στεγνωτηρίων σε κάθε όροφο), το φροντίζει και το προστατεύει μία εταιρία, η οποία παίρνει κάμποσα λεφτά και χαλάλι της.
Οι ιδιοκτήτες πληρώνουν 50 δολάρια φόρο το μήνα (600 δολ το χρόνο) συν 350 δολάρια το μήνα το "ασοσιέσιον" (δηλαδή τα κοινόχρηστα) στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το ζεστό νερό, όχι το ηλεκτρικό.
Αυτό σημαίνει, πώς εάν είσαι ιδιοκτήτης και ενοικιάζεις το διαμέρισμά σου σε κάποιον, 750 δολάρια το μήνα, εσύ παίρνεις μόνο τα 350. Τα άλλα πάνε στα κοινόχρηστα και στους φόρους.
Αυτά τα μεταχειρισμένα, αλλά σε εξαιρετική κατάσταση διαμερίσματα το συγκροτήματος, κατά την κορύφωση της κρίσης (και λίγο πριν το κραχ) έκαναν περίπου 65 χιλιάδες δολάρια το ένα (δηλαδή λιγότερο από 50 χιλιάδες ευρώ).
Οι... συστηματικοί ασθενείς, αντί να μένουν στα ξενοδοχεία και να πληρώνουν χιλιάδες δολάρια το μήνα (είναι πανάκριβα), προτιμούν να αγοράσουν ή να ενοικιάσουν ένα διαμέρισμα. Συμφέρει πάρα πολύ.
14 σχόλια:
Picture perfect...
Ότι πρέπει για το Άξιον Αγάπης
http://hamomilaki.blogspot.com/search/label/Agape
ti glikia!!!!
Ωραία! :)
Με γεια το δοντάκι!
:)
Φτου-φτου, καρδούλα μου, πάντα έτσι να αγκαλιάζει και να χορεύει!
Την Κυριακή το βράδυ μου ζήτησε να πάμε βόλτα με το... σκυλάκι. Από αριστερά, το κρατούσε με το σχοινάκι της η κορούλα μας, στη μέση ο... στρατιώτης (το πειθαρχημένο σκυλάκι μας, ένα γλολντεν λαμπραντορ) και από δεξιά εγώ τον κρατούσα καλά εγώ με τη δική μου "λαβή".
Ξεκινήσαμε να κάνουμε το γύρo το τετραγώνου: βγαίνουμε στο δρομάκι έξω από το σπίτι μας, πάμε όλο αριστερά 50 μέτρα και βγαίνουμε στο μεγάλο πεζοδρόμιο και ποδηλατόδρομο του κεντρικού δρόμου, βαδίζουμε 150 μέτρα, στρίβουμε αριστερά άλλα 30 και πάλι αριστερά άλλα 100 και κλείσαμε τον κύκλοοοοο.
Ο καλοταϊσμένος 40κιλος... στρατιώτης μας ξέρει ότι πρέπει να μένει ανάμεσά μας. Αν κινηθεί απότομα προς τα μπροστά, μπορεί να παρασύρει το παιδί. Αν σταματήσει απότομα, το ίδιο. Εάν κινηθεί ξαφνικά προς το μέρος του, τότε είναι που δεν γλιτώνουμε. Να μη σας τα πολυλογώ ήταν μία τέλεια βόλτα!
Βέβαια, είχα την προσοχή μου στραμμένη στο σκύλο μας, που ευτυχώς ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να ξεφύγει από το ρόλο του. Μου ξέφυγε εμένα όμως εμένα το... αεράκι. Δεν είχα ντύσει επαρκώς την κορούλα μας και κρυολόγησε. Το καταλάβαμε τη Δευτέρα το πρωί που ξύπνησε συναχωμένη.
Χτες όλη νύχτα χτες ήμουνα δίπλα της, στην καρέκλα. (Είναι η σειρά μου να ξενυχτάω, γιατί η μανούλα έχει πάθει υπερκόπωση.) Χτες το βράδυ, λοιπόν, η κορούλα μας κι εγώ είχαμε κάτι κοινό. Τρέμαμε κάπως. Εγώ από τους καφέδες κι εκείνη από τα βάσανά της.
Τουλάχιστον ο "τρόμος" είναι μονάχα λίγος τη νύχτα (για την ώρα). Το σημαντικότερό πάντως είναι ότι χτες δεν είχαμε πυρετούς, ούτε κρίσεις, άρα είμαστε ευτυχισμένοι! Άυπνοι (γιατί τελικά και η μανούλα λακογοιμότανε), αλλά ευτυχισμένοι!!!
Καλημέρα σας, με υγεία!
Και σας ευχαριστούμε για τα γλυκόλογά σας!
Με εκτίμηση
Κάπα
Να δουμε καμμια φωτο του σκυλου...
Το γρασιδι ειναι κουρεμενο & φροντισμενο.
Καλώς τις δεχτήκατε πίσω...Ο χρόνος ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να φέρει κι εύχομαι τα καλύτερα για τη Μαρία-Φωτεινή.
Μεγάλωσε, πραγματική κοπελίτσα πιά...
Ο/Η harrylogy είπε...
Να δουμε καμμια φωτο του σκυλου...
Το γρασιδι ειναι κουρεμενο & φροντισμενο.
14 Οκτώβριος, 2008 22:15
--------------------
Μερικές πληροφορίες για τα οργανωμένα συγκροτήματα.
Τα διώροφα κτήρια που βλέπετε περιβάλλονται από γρασίδι και το γρασίδι από ψηλό τοίχο, στην εσω πλάτη του οποίου είναι τα κλειστά πάρκιν, δύο θέσεων το καθένα, που τα ενοικιάζει, όποιος θελει (αφού περιμένει κάμποσο καιρό στην ουρά) κάπου 65 δολ το μήνα.
Το όλο συγκρότημα, που περιλαμβανει μία κλειστή και μία ανοιχτή πισίνα, και ένα γυμναστήριο για όλους (αλλά και χώρους πλυντηρίων και στεγνωτηρίων σε κάθε όροφο), το φροντίζει και το προστατεύει μία εταιρία, η οποία παίρνει κάμποσα λεφτά και χαλάλι της.
Οι ιδιοκτήτες πληρώνουν 50 δολάρια φόρο το μήνα (600 δολ το χρόνο) συν 350 δολάρια το μήνα το "ασοσιέσιον" (δηλαδή τα κοινόχρηστα) στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το ζεστό νερό, όχι το ηλεκτρικό.
Αυτό σημαίνει, πώς εάν είσαι ιδιοκτήτης και ενοικιάζεις το διαμέρισμά σου σε κάποιον, 750 δολάρια το μήνα, εσύ παίρνεις μόνο τα 350. Τα άλλα πάνε στα κοινόχρηστα και στους φόρους.
Αυτά τα μεταχειρισμένα, αλλά σε εξαιρετική κατάσταση διαμερίσματα το συγκροτήματος, κατά την κορύφωση της κρίσης (και λίγο πριν το κραχ) έκαναν περίπου 65 χιλιάδες δολάρια το ένα (δηλαδή λιγότερο από 50 χιλιάδες ευρώ).
Οι... συστηματικοί ασθενείς, αντί να μένουν στα ξενοδοχεία και να πληρώνουν χιλιάδες δολάρια το μήνα (είναι πανάκριβα), προτιμούν να αγοράσουν ή να ενοικιάσουν ένα διαμέρισμα. Συμφέρει πάρα πολύ.
Με εκτίμηση
Κάπα
Με Ε 45χιλ στη Γκαγκαρία ( " Αθηνα " ),
αγοραζεις ερειπιο 2αρι 50τ.μ 30 ετων,χωρις παρκογκαραζ,
σε γειτονια με Αλβανους ( προσφατους &...προηγουμενων αιωνων...).
Αμερικα,ο παραδεισος του σπιτιου...
Το σπιτι δεν κοστιζει μονο $65 χιλ αλλα 20 μισθους. Υπολογισμενο ετσι,δειχνει ακομα φτηνοτερο.
Ειναι τοσο προσιτο οσο αν εκανε Ε 20χιλ εδω...
Ποση ωρα με ΙΧ ειναι απο το σπιτι σας το Σεντραλ Παρκ ΝΥ ?
Λαθος,ερειπιο 40 ετων...
Ομως ακομα δεν ειδαμε τον σκυλο φανταρο...
Δημοσίευση σχολίου