Αγαπητέ επισκέπτη, το μπλογκ το ξεκίνησε το 2006 η Paragrafos αλλά τώρα το συνεχίζει ο Κάπα (περσόνες και οι δύο τού Κ. Καλλίμαχου).
Ο Κ. Καλλίμαχος είναι συγγραφέας-εκπαιδευτικός και Εκπρόσωπος του Κυπριακού Συνδέσμου για την Επιληψία. Εδώ μπορεί να πάρεις μια ιδέα για το έργο του (αφηγήματα, δοκίμια, άρθρα, διαλέξεις, βιβλία κοκ).
5 Σχόλια απο μεταφορά: ------------------------------------------------- ------------------------------------------------- paragrafos said... Τοσον καιρό και δεν αξιώθηκα να συγκεντρώσω ορισμένες χρήσιμες παραπομπές (πληροφορίες) για την Επιληψία.
Τώρα κάτι έγινε.
Λείπει ασφαλώς ένα μεγάλο κομμάτι: αυτό για την Κετογενή ή Κετογενική ή Κετονική Δίαιτα. Δεν υπάρχει τίποτε αξιόλογο στα ελληνικά και πρέπει να μεταφράσουμε δυο τρία τουλάχιστον άρθρα.
Συγχωρέστε με που δεν τα έχω καταφέρει ακόμα.
Με αγάπη
Παράγραφος
13 Αύγουστος, 2006 21:53
------------------------------------------------- Anonymous said... αγαπητή paragrafos δεν χρειάζεται να μας ζητάς συγγνώμη! μέσα στα τόσα που έχεις να κάνεις, είναι δύσκολο να βρεις χρόνο για να τα κάνεις όλα! ήδη η συγκέντρωση των παραπομπών είναι ένα τεράστιο έργο!όσον αφορά την μετάφραση των άρθρων για την κετογενική δίαιτα, μην αγχώνεσαι, σιγα σιγα θα τα γράψετε. με αγάπη και φιλιά sirina
13 Αύγουστος, 2006 22:18
------------------------------------------------- JustAnotherGoneOff said... Εξαιρετικά καλή η δουλειά σου! Βρήκα ορισμένα χρησιμότατα λινκ που με διαφώτισαν πλήρως.
Σ΄ ευχαριστώ καλή μου! Η αλήθεια είναι ότι κακώς άργησα τόσο πολύ να φτιάξω ένα ενημερωτικό ποστ πολλαπλών επιλογών. Τώρα όμως που το ξεκίνησα, συνεχώς θα το ενημερώνω και θα το βελτιώνω. Σ΄ ευχαριστώ ξανά για την επιείκειά σου!
Πέρασα από το ημερολόγιό σας και ομολογώ ότι θαμπωθηκα. Φοβερή δουλειά! Φαίνεται ότι κατέχετε το αντικείμενο και ξέρετε όχι μότι πότε και τί θα γράψετε και πώς να το πείτε. Ως εκ τούτου ειλικρινά χαίρομαι που πήρατε μια ιδέα για την Επιληψία.
Με αγάπη, Παράγραφος
14 Αύγουστος, 2006 21:51
--------------------------------------------------- estrella_ said... Αγαπητή paragrafos, σε ευχαριστώ για αυτό το ιστολόγιο. Πολύτιμη η βοήθειά σου. Καλή δύναμη να έχετε..
Σχόλιο από το εορταστικό ποστ του αγαπημένου μου ΝικόΔημου: ---------------------------------
@ Το σωστό να λέγεται said...
"Μαρία-Φωτεινή χρόνια πολλά. Πολύχρονη στην γιορτή σου. Σε παρακαλώ μια μέρα να 'ρθείς στο σπίτι μου να παίξουμε. Ήθελα να σου πω όταν έρθεις θα πάμε στο λούνα πάρκ. Θέλω να μάθω πόσο αγαπάει την μαμά της και ποιό είναι το αγαπημένο της παιχνίδι.
Χαρούλα" ------------------------------
Αγαπημένη μου Χαρουλα,
καταλαβαίνω καλά τα ρωσικά (12 ώρες την ημέρα μου μιλαει η αγαπημένη μου παραμάνα) και τα ελληνικά, αλλά τα μιλάω ελάχιστα και τα δυο. Δεν μπορώ ακόμα να συντάξω μεγάλες προτάσεις. Το κάνω με νοήματα. Λέω "μπαμπά, δείχνω με το χέρι εμένα, λέω "ανέβα" και "ποδήλατο" και αυτό σημαίνει: "Μπαμπά ανέβασέ με στο ποδηλατο".
Την ιστορία που θα σου διηγηθώ τώρα, αγαπημένη μου Χαρούλα, τη διάβασε η μανούλα μέσα στην καρδιά μου, γιατί μονο αυτή ξέρει τα μυστικά μου!
Με ρωτάς, αγαπημένη μου Χαρούλα, πόσο αγαπάω τη μαμά μου΄. Διάβασε και θα καταλάβεις...
Παραμονή της γιορτής μου, λίγο προτού νυχτώσει βγήκαμε στην μπροστινή αυλή ο μπαμπας, η μαμά κι εγώ για να κάνουμε παρεϊτσα στον παπού που κατά το δειλινό του αρέσει να κάθεται εκεί και να αγναντεύει κατά τα σύννεφα που ροδίζουν και προς τις μνήμες του που τώρα τελευταία όλο και περισσότερο τον σπρώχνουνστα παιδικά του χρόνια...
Εκεί που καθόμασταν οι τέσσερις μας κι εγώ έπαιζα με το σκλυλακι που πάντα προσέχει να μη σπρώξει και χασω την ισορροπία μου, ήλθε ένα αυτοκίνητο και σταμάτησε έξω από τα κάγκελα της αυλής μας, δίπλα από την εξώπορτα.
Πήγαμε με τη μαμά εξω να υποδεχτούμε μια φίλη της με τον άντρα της και το συνομίληκο αγοράκι τους. Ο μπαμπάς μου έμεινε πίσω με το σκυλάκι επειδή το άλλο παιδακι φοβάται τα ζωάκια.
Ζήτησα από τη μανούλα να με αφήσει κάτω να δώσω μια αγκαλιά στο αγοράκι. Τότε κάτι δυσάρεστο πρέπει να είπε στη μαμά ή φίλη της κι εκείνη ξεχάστηκε ολότελα και ξέφυγα από την προσοχή της. Χεράκι-χεράκι πήγαμε με το αγοράκι παράμερα και παίζαμε.
Ξάφνου το αγοράκι, εκεί που παίζαμε, έπεσε πάνω μου, εγώ έχασα την ισορροπία μου και έπεσα στα πλακάκια του πεζοδρομίου! Ο μπαμπάς άκουσε το "γκουπ" από δέκα μέτρα μακριά, η μαμά έχασε το χρώμα της και ο παπούς σοκαρίστηκε τόσο που δεν μιλούσε για μια ώρα...
Είχα πολύ καιρό να πέσω κι έτσι όλοι τους ταράχτηκαν. Ο μπαμπάς ως συνήθως, όταν κλαίω, με πήρε αγκαλίτσα και μου είπε "μη κλαις ψυχούλα μου, σ΄αγαπάω πολύ, πάρα πολυ..." (μου το έχει πει ένα εκατομμυριο φορές).
Εγώ περισσότερο επειδή φοβήθηκα και λιγότερο επειδή πόνεσα (είμαι και καλομαθημένη) έγκλαιγα με μαύρο δάκρυ και ζήτησα την αγκαλίτσα της μαμάς. Εκείνη με πήρε στα χέρια, ο μπαμπάς έφερε παγο και κρύο νερό. Οι άλλοι άνθρωποι χάσανε τη μιλά τους από το φόβο τους κι έτσι τη βγάλαμε για καμιά ώρα έξω στο πεζοδρομιο... μέχρι που τελικά, δυο φορές πικραμένοι έφυγαν οι επισκέπτες μας (μία για το κακό που τους βρήκε - δεν κατάλαβα τι - κι άλλη μια που το παιδάκι τους άθελά του με έσπρωξε κι έπεσα κάτω.
Όταν έφυγαν η μαμά με έδωσε "ααλίτσα" στον μπαμπά κι πήγε για λίγο πίσω από ένα δεντράκι και κρύφτηκε λίγα λεπτά, χωρίς λόγο. Μετά ήλθε και με πήρε πάλι "ααλίτσα". Είδα ότι τα μάτια της ήταν υγρά και της είπα:
"μην κλαις μαμά, μην κλαις, σ΄ αγαπώ πολύ, πάραααα πολύ!"
Με αγάπη
Μαρία-Φωτεινή
ΥΓ. Χαρούλα μου, άμα γίνω καλά και μπορώ να ταξιδέψω, θα έλθω στην Ελλάδα. Πρώτα θα πάω στον αγαπημένο της μανούλας, ξέρεις ποιον, αυτόν καλέ, που έχει δεκάδες γατιά καί κανένα σκυλάκι. Εκεί πρέπει να είναι πολύ ωραία γιατί όπου και να πέσω, λέει η μαμά, αποκλείεται χτυπήσω. Όλο και κάποιο γατί θα βρεθεί για... μαξιλάρι...
Μετά θα δω δυο παιδάκια που με έχουν προσκαλέσει από καιρό, τα κοριτσακαι της Αφροδίτης, κί ύστερα εσένα Χαρούλα μου, γιατί εσύ είναι το τρίτο παιδάκι που με προσκάλεσε. Μετά θα κοιτάξει η μαμά τον κατάλογο της αγάπη κι αφού μείνουμε στην Ελλάδα μας μέχρι να δουμε από κοντά όλους τους ανθρώπους που αγαπήσαμε (προτού καν τους γνωρίσουμε!)θα επιστρέψουμε στην πατρίδα και θ΄ αρχίσουμε κι εμείς, λέει η μαμά, να καλούμε κόσμο από την Ελλαδα μας. Ηδη στο σπιτι μας, καλου κακού, ετοιμάζουμε ένα δυο δωμάτια για τους φιλοξενούμενούς μας...
Σε φιλώ ξανά με αγάπη
η φίλη σου
Μαρία-Φωτεινή
Ευχαριστώ κι όλην παρέα του αγαπημένου μας ΝικόΔημου για τις ευχές σας. Μακάρι, όπως αγαπάτε εμενα να αγαπιέστε και μεταξύ σας!
Χαίρομαι πολύ που μου δίνεται η ευκαιρία, έστω και μετά από καιρό, να επικοινωνήσω μαζί σου.
Σε γνώρισα από το blog του ΝΔ και σαν καινούργιος blogger, είσαι η πρώτη που γράφω, για να ευχηθώ ολόψυχα Χρόνια Πολλά στο αγγελούδι σου και να σε ευχαριστήσω για τη δύναμη που αντλούμε από τα δικά σου ψυχικά αποθέματα!!
Μερικοί μέσα στου ΝικόΔημου, γνωριζόμαστε απο μήνες και δίνουμε την εντύπωση της παλιάς παρέας.
Οταν όμως εμφανίζεται ένας ευγενικός μπλόγκερ, φερ΄ ειπείν όπως εσύ, νιώθουμε ότι είναι φιλος μας από χρονια!!!
Αγαπητέ φίλε, δεν αισθάνομαι ότι έχω μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Το καθήκον μας κανουμε ως γονείς. Η φύση επέλεγε να μας αναθέσει την φροντίδα μιας ανθώπινης ύπαρξης που ήλθε στη ζωή από τα σπλάχνα μας. Τι έπρεπε να κανουμε; Αυτο κανουμε. Το εύκολο είναι να το βάλει κανείς στα ποδια. Εμείς επειδή ψηθήκαμε από νωρίς στις κακουχίες, αντέχουμε λιγάκι.
Νά'ξερες ΠΟΣΟ την περιμένουμε - πόσο σας περιμένουμε όλους σας...
Κόντρα σε κάθε να-μην-πω-τι επιστήμονα που παραιτήθηκε από την κόρη σας, αυτόν τον άγγελο, κι από όλα τα άλλα τα αγγελούδια, πριν καν σπάσει το κεφάλι του και τα μούτρα του να το ψάξει το θέμα και να έχει ΛΥΣΕΙΣ να προτείνει...
Κόντρα σε κάθε έναν που σας έχει πληγώσει με το γνωστό ύφος (της άγνοιας στην καλύτερη) και σε κάθε έναν που δεν σας έχει υποστηρίξει (από λιποψυχία πάλι στην καλύτερη...)
Κόντρα σε ΚΑΘΕ στατιστική και πρόγνωση - που αν ήταν έτσι, το μωρό δεν θα ήταν ακόμη εδώ, να δίνει τον μεγαλύτερο, τον πιο αθώο αγώνα.(Ψυχούλα μου...)
Κόντρα στον κάθε ένα που ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ!!!
Εστω και καθυστερημενα Χρονια Πολλα για το πολυτιμο κοριτσακι σας.Η ψυχικη σας δοκιμασια μου ειναι γνωστη μια και ο γιος μου σε μικροτερη ηλικια ειχε μερικες Ρολανδιες επιληπτικες κρισεις.Η γιατρος που μας βοηθησε ηταν πραγματι αυτη που μας στηριξε και ψυχικα. Αυτο που κρατησα απο αυτη την ιστορια ειναι τα λογια φιλης νευρολογου (προερχωμενη απο Αμερικη!!!) που με καθησυχασε λεγωντας μου οτι εχει ασθενεις που εργαζονται και ζουν κανονικα κατω απο ιατρικη και φαρμακευτικη παρακολουθηση. Η επιληψια στην Ελλαδα ειναι μια "τρομακτικη" ασθενεια λογω απουσιας σωστης ενημερωσης. Οταν ο κοσμος ενημερωθει θα καταλαβει οτι υπαρχουν πιο τρομακτικες παθησεις που μερικες φορες δεν αντιμετωπιζονται με τιποτα!! Ξερω οτι ολες οι αισθησεις σας 24 ωρες το 24ωρο ειναι προσηλωμενες στο αγγελουδι σας, περιμενοντας την τυχον εκδηλωση μιας κρισης. Ο παραμικρος μορφασμος εξω απο τα συνηθισμενα σφιγγει το στομαχι. Θα σας αφησω με την σκεψη μου κοντα σας αλλα και την βεβαιοτητα οτι ολα θα πανε καλα. Θα μαθετε απλως ολοι σας να ζειτε με αυτο!!
Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου θα εργαζόμαστε 20 ώρες την ημερα εν όψει της προσπάθειας που κάνουμε αφενός να ετοιμάσουμε μια μεγάλη και ποιοτική παραγωγή αντιγράφων της ταινίας στα ελληνικά και αφετέρου για να προετοιμάσουμε το σεμινάριο (θα γίνει το ερχόμενο φθινόπωρο) με θέμα Επιληψία και Κετονογόνος (κετογόνος ή κετογενής) δίαιτα. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις συμβατικές υποχρεώσεις στη δουλειά μας και τα καθήκοντά μας προς το παιδί, αντιλαμβάνεστε ότι ο χρόνος που περισσεύει είναι ανύπαρκτος.
13 σχόλια:
5 Σχόλια απο μεταφορά:
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
paragrafos said...
Τοσον καιρό και δεν αξιώθηκα να συγκεντρώσω ορισμένες χρήσιμες παραπομπές (πληροφορίες) για την Επιληψία.
Τώρα κάτι έγινε.
Λείπει ασφαλώς ένα μεγάλο κομμάτι: αυτό για την Κετογενή ή Κετογενική ή Κετονική Δίαιτα. Δεν υπάρχει τίποτε αξιόλογο στα ελληνικά και πρέπει να μεταφράσουμε δυο τρία τουλάχιστον άρθρα.
Συγχωρέστε με που δεν τα έχω καταφέρει ακόμα.
Με αγάπη
Παράγραφος
13 Αύγουστος, 2006 21:53
-------------------------------------------------
Anonymous said...
αγαπητή paragrafos
δεν χρειάζεται να μας ζητάς συγγνώμη! μέσα στα τόσα που έχεις να κάνεις, είναι δύσκολο να βρεις χρόνο για να τα κάνεις όλα! ήδη η συγκέντρωση των παραπομπών είναι ένα τεράστιο έργο!όσον αφορά την μετάφραση των άρθρων για την κετογενική δίαιτα, μην αγχώνεσαι, σιγα σιγα θα τα γράψετε.
με αγάπη και φιλιά sirina
13 Αύγουστος, 2006 22:18
-------------------------------------------------
JustAnotherGoneOff said...
Εξαιρετικά καλή η δουλειά σου! Βρήκα ορισμένα χρησιμότατα λινκ που με διαφώτισαν πλήρως.
14 Αύγουστος, 2006 15:15
--------------------------------------------------
paragrafos said...
@ sirina
Σ΄ ευχαριστώ καλή μου!
Η αλήθεια είναι ότι κακώς άργησα τόσο πολύ να φτιάξω ένα ενημερωτικό ποστ πολλαπλών επιλογών. Τώρα όμως που το ξεκίνησα, συνεχώς θα το ενημερώνω και θα το βελτιώνω.
Σ΄ ευχαριστώ ξανά για την επιείκειά σου!
Με αγάπη, Παράγραφος
-------------------------------------------------
@ JustAnotherGoneOff
Πέρασα από το ημερολόγιό σας και ομολογώ ότι θαμπωθηκα. Φοβερή δουλειά! Φαίνεται ότι κατέχετε το αντικείμενο και ξέρετε όχι μότι πότε και τί θα γράψετε και πώς να το πείτε. Ως εκ τούτου ειλικρινά χαίρομαι που πήρατε μια ιδέα για την Επιληψία.
Με αγάπη, Παράγραφος
14 Αύγουστος, 2006 21:51
---------------------------------------------------
estrella_ said...
Αγαπητή paragrafos,
σε ευχαριστώ για αυτό το ιστολόγιο.
Πολύτιμη η βοήθειά σου.
Καλή δύναμη να έχετε..
14 Αύγουστος, 2006 22:43
------------------------------------------------
------------------------------------------------
Για την αντιγραφή από το ίδιο ποστ που τώρα το ανανέωσα
Παράγραφος, με αγάπη
Αξιοθαύμαστο, μπράβο paragrafos.
Πόση δύναμη κρύβει μέσα του ο άνθρωπος;
Το blog σου διανέμει (εκτός από DVD και links) κουράγιο και δύναμη.
Φιλιά στα όμορφα μάτια που γιορτάζουν!
Χρονια καλα για το μικρο σας ανθρωπακι με τα τεραστια αποθεματα ψυχικης δυναμης!
Βοηθας πολυ και σ'ευχαριστουμε!
Σχόλιο από το εορταστικό ποστ του αγαπημένου μου ΝικόΔημου:
---------------------------------
@ Το σωστό να λέγεται said...
"Μαρία-Φωτεινή χρόνια πολλά.
Πολύχρονη στην γιορτή σου.
Σε παρακαλώ μια μέρα να 'ρθείς στο σπίτι μου να παίξουμε.
Ήθελα να σου πω όταν έρθεις θα πάμε στο λούνα πάρκ.
Θέλω να μάθω πόσο αγαπάει την μαμά της και ποιό είναι το αγαπημένο της παιχνίδι.
Χαρούλα"
------------------------------
Αγαπημένη μου Χαρουλα,
καταλαβαίνω καλά τα ρωσικά (12 ώρες την ημέρα μου μιλαει η αγαπημένη μου παραμάνα) και τα ελληνικά, αλλά τα μιλάω ελάχιστα και τα δυο. Δεν μπορώ ακόμα να συντάξω μεγάλες προτάσεις. Το κάνω με νοήματα. Λέω "μπαμπά, δείχνω με το χέρι εμένα, λέω "ανέβα" και "ποδήλατο" και αυτό σημαίνει: "Μπαμπά ανέβασέ με στο ποδηλατο".
Την ιστορία που θα σου διηγηθώ τώρα, αγαπημένη μου Χαρούλα, τη διάβασε η μανούλα μέσα στην καρδιά μου, γιατί μονο αυτή ξέρει τα μυστικά μου!
Με ρωτάς, αγαπημένη μου Χαρούλα, πόσο αγαπάω τη μαμά μου΄. Διάβασε και θα καταλάβεις...
Παραμονή της γιορτής μου, λίγο προτού νυχτώσει βγήκαμε στην μπροστινή αυλή ο μπαμπας, η μαμά κι εγώ για να κάνουμε παρεϊτσα στον παπού που κατά το δειλινό του αρέσει να κάθεται εκεί και να αγναντεύει κατά τα σύννεφα που ροδίζουν και προς τις μνήμες του που τώρα τελευταία όλο και περισσότερο τον σπρώχνουνστα παιδικά του χρόνια...
Εκεί που καθόμασταν οι τέσσερις μας κι εγώ έπαιζα με το σκλυλακι που πάντα προσέχει να μη σπρώξει και χασω την ισορροπία μου, ήλθε ένα αυτοκίνητο και σταμάτησε έξω από τα κάγκελα της αυλής μας, δίπλα από την εξώπορτα.
Πήγαμε με τη μαμά εξω να υποδεχτούμε μια φίλη της με τον άντρα της και το συνομίληκο αγοράκι τους. Ο μπαμπάς μου έμεινε πίσω με το σκυλάκι επειδή το άλλο παιδακι φοβάται τα ζωάκια.
Ζήτησα από τη μανούλα να με αφήσει κάτω να δώσω μια αγκαλιά στο αγοράκι. Τότε κάτι δυσάρεστο πρέπει να είπε στη μαμά ή φίλη της κι εκείνη ξεχάστηκε ολότελα και ξέφυγα από την προσοχή της. Χεράκι-χεράκι πήγαμε με το αγοράκι παράμερα και παίζαμε.
Ξάφνου το αγοράκι, εκεί που παίζαμε, έπεσε πάνω μου, εγώ έχασα την ισορροπία μου και έπεσα στα πλακάκια του πεζοδρομίου! Ο μπαμπάς άκουσε το "γκουπ" από δέκα μέτρα μακριά, η μαμά έχασε το χρώμα της και ο παπούς σοκαρίστηκε τόσο που δεν μιλούσε για μια ώρα...
Είχα πολύ καιρό να πέσω κι έτσι όλοι τους ταράχτηκαν. Ο μπαμπάς ως συνήθως, όταν κλαίω, με πήρε αγκαλίτσα και μου είπε "μη κλαις ψυχούλα μου, σ΄αγαπάω πολύ, πάρα πολυ..." (μου το έχει πει ένα εκατομμυριο φορές).
Εγώ περισσότερο επειδή φοβήθηκα και λιγότερο επειδή πόνεσα (είμαι και καλομαθημένη) έγκλαιγα με μαύρο δάκρυ και ζήτησα την αγκαλίτσα της μαμάς. Εκείνη με πήρε στα χέρια, ο μπαμπάς έφερε παγο και κρύο νερό. Οι άλλοι άνθρωποι χάσανε τη μιλά τους από το φόβο τους κι έτσι τη βγάλαμε για καμιά ώρα έξω στο πεζοδρομιο... μέχρι που τελικά, δυο φορές πικραμένοι έφυγαν οι επισκέπτες μας (μία για το κακό που τους βρήκε - δεν κατάλαβα τι - κι άλλη μια που το παιδάκι τους άθελά του με έσπρωξε κι έπεσα κάτω.
Όταν έφυγαν η μαμά με έδωσε "ααλίτσα" στον μπαμπά κι πήγε για λίγο πίσω από ένα δεντράκι και κρύφτηκε λίγα λεπτά, χωρίς λόγο. Μετά ήλθε και με πήρε πάλι "ααλίτσα". Είδα ότι τα μάτια της ήταν υγρά και της είπα:
"μην κλαις μαμά, μην κλαις, σ΄ αγαπώ πολύ, πάραααα πολύ!"
Με αγάπη
Μαρία-Φωτεινή
ΥΓ. Χαρούλα μου, άμα γίνω καλά και μπορώ να ταξιδέψω, θα έλθω στην Ελλάδα. Πρώτα θα πάω στον αγαπημένο της μανούλας, ξέρεις ποιον, αυτόν καλέ, που έχει δεκάδες γατιά καί κανένα σκυλάκι. Εκεί πρέπει να είναι πολύ ωραία γιατί όπου και να πέσω, λέει η μαμά, αποκλείεται χτυπήσω. Όλο και κάποιο γατί θα βρεθεί για... μαξιλάρι...
Μετά θα δω δυο παιδάκια που με έχουν προσκαλέσει από καιρό, τα κοριτσακαι της Αφροδίτης, κί ύστερα εσένα Χαρούλα μου, γιατί εσύ είναι το τρίτο παιδάκι που με προσκάλεσε. Μετά θα κοιτάξει η μαμά τον κατάλογο της αγάπη κι αφού μείνουμε στην Ελλάδα μας μέχρι να δουμε από κοντά όλους τους ανθρώπους που αγαπήσαμε (προτού καν τους γνωρίσουμε!)θα επιστρέψουμε στην πατρίδα και θ΄ αρχίσουμε κι εμείς, λέει η μαμά, να καλούμε κόσμο από την Ελλαδα μας. Ηδη στο σπιτι μας, καλου κακού, ετοιμάζουμε ένα δυο δωμάτια για τους φιλοξενούμενούς μας...
Σε φιλώ ξανά με αγάπη
η φίλη σου
Μαρία-Φωτεινή
Ευχαριστώ κι όλην παρέα του αγαπημένου μας ΝικόΔημου για τις ευχές σας. Μακάρι, όπως αγαπάτε εμενα να αγαπιέστε και μεταξύ σας!
σματς!
@ andy dufresne
@ Stavros P (isisdoros)
Σας ευχαριστούμε για τις ευχές σας! Αντευχόμαστε ό,τι αγαπάτε να το βρείτε!!!
Με αγάπη
Α.
Αγαπητή Paragrafos
Χαίρομαι πολύ που μου δίνεται η ευκαιρία, έστω και μετά από καιρό, να επικοινωνήσω μαζί σου.
Σε γνώρισα από το blog του ΝΔ και σαν καινούργιος blogger, είσαι η πρώτη που γράφω, για να ευχηθώ ολόψυχα Χρόνια Πολλά στο αγγελούδι σου και να σε ευχαριστήσω για τη δύναμη που αντλούμε από τα δικά σου ψυχικά αποθέματα!!
@ flock of seagulls said...
Αγαπητέ μας φίλε,
Καλώς όρισες στην παρέας μας!
Σ΄ ευχαριστουμε πολύ για τις εγκάρδιες ευχές σου!
Μερικοί μέσα στου ΝικόΔημου, γνωριζόμαστε απο μήνες και δίνουμε την εντύπωση της παλιάς παρέας.
Οταν όμως εμφανίζεται ένας ευγενικός μπλόγκερ, φερ΄ ειπείν όπως εσύ, νιώθουμε ότι είναι φιλος μας από χρονια!!!
Αγαπητέ φίλε, δεν αισθάνομαι ότι έχω μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Το καθήκον μας κανουμε ως γονείς. Η φύση επέλεγε να μας αναθέσει την φροντίδα μιας ανθώπινης ύπαρξης που ήλθε στη ζωή από τα σπλάχνα μας. Τι έπρεπε να κανουμε; Αυτο κανουμε. Το εύκολο είναι να το βάλει κανείς στα ποδια. Εμείς επειδή ψηθήκαμε από νωρίς στις κακουχίες, αντέχουμε λιγάκι.
Σ΄ ευχαριστούμε για του κουράγιο που μας δίνεις.
Με ευγνωμοσύνη και αγάπη
Παράγραφος
Νά'ξερες ΠΟΣΟ την περιμένουμε - πόσο σας περιμένουμε όλους σας...
Κόντρα σε κάθε να-μην-πω-τι επιστήμονα που παραιτήθηκε από την κόρη σας, αυτόν τον άγγελο, κι από όλα τα άλλα τα αγγελούδια, πριν καν σπάσει το κεφάλι του και τα μούτρα του να το ψάξει το θέμα και να έχει ΛΥΣΕΙΣ να προτείνει...
Κόντρα σε κάθε έναν που σας έχει πληγώσει με το γνωστό ύφος (της άγνοιας στην καλύτερη) και σε κάθε έναν που δεν σας έχει υποστηρίξει (από λιποψυχία πάλι στην καλύτερη...)
Κόντρα σε ΚΑΘΕ στατιστική και πρόγνωση - που αν ήταν έτσι, το μωρό δεν θα ήταν ακόμη εδώ, να δίνει τον μεγαλύτερο, τον πιο αθώο αγώνα.(Ψυχούλα μου...)
Κόντρα στον κάθε ένα που ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ!!!
Με πολλή, πολλή αγάπη,
Αφροδίτη
Εστω και καθυστερημενα Χρονια Πολλα για το πολυτιμο κοριτσακι σας.Η ψυχικη σας δοκιμασια μου ειναι γνωστη μια και ο γιος μου σε μικροτερη ηλικια ειχε μερικες Ρολανδιες επιληπτικες κρισεις.Η γιατρος που μας βοηθησε ηταν πραγματι αυτη που μας στηριξε και ψυχικα. Αυτο που κρατησα απο αυτη την ιστορια ειναι τα λογια φιλης νευρολογου (προερχωμενη απο Αμερικη!!!) που με καθησυχασε λεγωντας μου οτι εχει ασθενεις που εργαζονται και ζουν κανονικα κατω απο ιατρικη και φαρμακευτικη παρακολουθηση. Η επιληψια στην Ελλαδα ειναι μια "τρομακτικη" ασθενεια λογω απουσιας σωστης ενημερωσης. Οταν ο κοσμος ενημερωθει θα καταλαβει οτι υπαρχουν πιο τρομακτικες παθησεις που μερικες φορες δεν αντιμετωπιζονται με τιποτα!! Ξερω οτι ολες οι αισθησεις σας 24 ωρες το 24ωρο ειναι προσηλωμενες στο αγγελουδι σας, περιμενοντας την τυχον εκδηλωση μιας κρισης. Ο παραμικρος μορφασμος εξω απο τα συνηθισμενα σφιγγει το στομαχι. Θα σας αφησω με την σκεψη μου κοντα σας αλλα και την βεβαιοτητα οτι ολα θα πανε καλα. Θα μαθετε απλως ολοι σας να ζειτε με αυτο!!
Σματς!
Πέρνα από του Andy...ήρθε η μπαμπίνα του!
Καλημέρα σας,
Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου θα εργαζόμαστε 20 ώρες την ημερα εν όψει της προσπάθειας που κάνουμε αφενός να ετοιμάσουμε μια μεγάλη και ποιοτική παραγωγή αντιγράφων της ταινίας στα ελληνικά και αφετέρου για να προετοιμάσουμε το σεμινάριο (θα γίνει το ερχόμενο φθινόπωρο) με θέμα Επιληψία και Κετονογόνος (κετογόνος ή κετογενής) δίαιτα. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις συμβατικές υποχρεώσεις στη δουλειά μας και τα καθήκοντά μας προς το παιδί, αντιλαμβάνεστε ότι ο χρόνος που περισσεύει είναι ανύπαρκτος.
Ως εκ τούτου, ραντεβού μετά τις 10 Σεπτεμβρίου.
Με αγάπη
Παράγραφος
Τα πιο πάνω σχόλια τα μετέφερα στο σχετικό πόστ όπου παρατίθενται οι πληροφορίες για την Επιληψία.
Θα βόλευε να αφησετε τυχόν σχόλιά σας.
Αν όμως σας βολεύει όμως να γράψετε κάτι εδώ, ευπρόσδεκτο!
Με αγάπη
Παράγραφος
Cool blog, interesting information... Keep it UP » »
Δημοσίευση σχολίου