Κυριακή 30 Ιουλίου 2006

Α. Προς το Συνέδριο για την επιληψία - Β. Οφειλή στον somebody


Α. Ποστ 3οης Ιουλίου - Προς το ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΗΨΙΑ:
Λόγω του ότι θα παραβρεθώ στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο για την Επιληψία (Δανία) που θα πραγματοποιηθεί κατά την πρώτη εβδομάδα τού Αυγούστου, το μπογκ θα λειτουργήσει κανονικά μετά τις 10 Αυγούστου. (Όταν γυρίσω θα σας πω τα νέα μου.)
ΠΡΟΣΟΧΗ: Συνεχίζεται η δωρεάν διανομή τής ταινίας για την επιληψία. Ο λατρευτός μουσύντροφος έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει την αλληλογραφία και την αποστολή των dvds. Σας παρακαλούμε μη διστάσετε να μας στείλετε με ιμέιλ την ταχυδρομική σας διεύθυνση - διευκρινίστε αν θέλετε την ταινία στα αγγλικά ή με ελληνικούς υποτίτλους.
Με αγάπη, Παράγραφος -
ΥΓ. Καλές διακοπές στους τυχερούς!!!



Β. Προσθήκη 10ης Αυγούστου 2006: ΟΦΕΙΛΗ ΣΤΟΝ somebody

κείμενο του somebody

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ζήτησα από το φιλο μας somebody ένα κείμενο για ποστ. Επρεπε να του ζητήσω να μη γράψει εγκώμια. Αμέλησα, πάνω στη φούρια μου για το συνέδριο, να του το ζητήσω κι έτσι το κείμενο του εκλεκτού μας φίλου ήλθε με εγκώμια! Στη συνέχεια προβληματίστηκα έντονα: Να του ζητήσω να το ξαναγράψει; (ντροπή). Να λογοκρίνω το κείμενό του; (αγένεια). Να το παρουσιάσω όπως είναι και να "εκτεθώ"ηθικά; Το άφησα λοιπόν άθικτο κι ελπίζω να με συγχωρεσετε. [Με αγάπη, Παράγραφος ]

Πρωτοείδα την paragrafos στο blog του Ν. Δήμου. (...) λέω, αυτή, το κορίτσι και γυναίκα, έχει πράγματα να πει. Πίσω από τα σχόλιά της κρύβονται άλλα, πιό βαθιά. Αλήθεια, χρησιμοποιούμε για τα συναισθήματα 2 λέξεις. Βαθιά, και ψηλά. Παράξενο. Λέμε βαθιά αισθήματα μα λέμε και ψηλά. Και εννοούμε σχεδόν το ίδιοπράγμα! Με λέξεις τελείως αντίθετες! Αυτό με μάγεψε.
Την αναζήτησα. Να μην πολυλογώ, όλοι την γνωρίζουμε πιά. Και κάποια στιγμή μπήκα στο δικό της σπίτι, στο δικό της blog. Και πικράθηκα. Δεν το μετάνοιωσα! Την γνώρισα. Γνώρισα επίσης τον θαυμαστό κύριο Abrahams. Και την ταινία του. Σαν υπνωτισμένος σχεδόν, σαν προγραμματισμένο ρομπότ, αναζήτησα την ταινία "first do no harm". Θυμήθηκα πως ήταν λόγια από τον όρκοτου Ιπποκράτη. Ωπα, είπα ξανά! Μέσα από αυτή την ταινία, θα γνωρίσωκαλύτερα, θα γίνω πιό χρήσιμος στον κόσμο γύρω μου, ακόμα και για μένα, εάν την δω! Δεν είναι λίγο πράγμα είπα, να συναντηθούν οι δρόμοι μου με κάποιο άτομο με την ασθένεια που όλοι ντρέπονται να πουν με το όνομα της και να μπορέσω να δώσω μία πρόταση, μία πιθανότητα για λύση. Για αυτό ζούμε! Η ουσία της ζωής. Για την ικανοποίηση πως κάτι προσφέρουμε. Οχι μαμ, κκ, κ νάνι... Αυτό είναι το εύκολο. Δεν θέλω τα εύκολα. Με κουράζουν! Μεταξύ της αρετής και της κακίας, επιλέγω την αρετή. Και ας είναι δύσβατη. Αυτό με ξεκουράζει. Όσο και αν είναι στο σώμα, η ψυχή μου αναπαύεται, έτσι γαληνεύει. Από αυτήν αντλώ δύναμη. Αστείρευτη.
Ψάξε-ψάξε, βρήκα τελικά την ταινία. Λίγο τσαλακωμένη όμως στην αρχή της. Την παρακολούθησα. Αρχικά ταράχτηκα. Μετά πέρασα στη χαρά! Αρα την έχουν δει πολλοί είπα. Και μετά σκέφτηκα. Αραγε, πόσο τσαλακωμένοι θα πρέπει να είναι οι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται, που η μοίρα τους έταξε αυτή την ασθένεια;... Ας μηνπαραπονιέμαι λοιπόν. Το τσαλάκωμα της ταινίας είναι το λιγότερο... Συνέχισα την παρακολούθηση. Είδα την αγωνία της μάνας. Ονειρα γκρεμισμένα, χαμένα, στα μάτια του παιδιού της. Ποιού; Του παιδιού της! Που από μικρό παιδί κιόλας έκανε όνειρα για κείνο. Η ζωή της ξαφνικά στο κενό. Χωρίς νόημα. Πόσο ευτυχισμένη ήταν πιό πριν... Μία μάνα άδεια, κενή, έρμαιο της θλιβερής υπάρχουσας κατάστασης που θέλει την κάθε ασθένεια πηγή κέρδους... Και πηγή συντριβής των ονείρων.. Εκεί, προσγειώθηκα απότομα. Εσπασαν τα φτερά της ελπίδας μου. Η Μάνα όμως ήξερε! Ακόμα και στον μύθο που η γυναίκα ζήτησε στον γιό την καρδιά της μάνας και πήγε και την ξερίζωσε, και στον δρόμο για τον γυρισμό σκόνταψε. Και η καρδιά μίλησε! Και είπε: "Χτύπησες παιδί μου?" Εβλεπα την αγωνία της, αγωνία νοήματος ζωής ακόμα και για την ίδια. Να αναζητεί, να ψάχνει το που να ακουμπήσει .Και βρήκε! Αλοίμονο..! Τώρα έπρεπε να παλαίψει ακόμα πιό πολύ! Να ξεφύγει από την πηγή κέρδους που λέγαμε... Το πιό δύσκολο κομμάτι! Μεγάλες, τεράστιες οι δαγκάνες που σε πιάνουν... Στο μυαλό της μόνον δύο λέξεις. Πόση δύναμη μπορούν να έχουν δύο λέξεις;.. Κετονική δίαιτα! Εκείνες είχε στη φαρέτρα της! Ηταν αρκετές. Σε κάθε εμπόδιο τις επιστράτευε. Πήγαιναν βλέπετε μαζί με την πιό σημαντική. Ιαση του παιδιού μου! Επιστροφή στα όνειρα μου! Επιστροφή στη ζωή! Την αληθινή! Πόσο λίγο είναι αλήθεια να λες "κίνησε γη και ουρανό" μερικές φορές... Πόσολίγο... Τα κατάφερε τελικά! Ποιά είναι η πιό μεγάλη δύναμη; Εκείνη του κεραυνού μήπως; Η μήπως αυτή του πιό δυνατού ανέμου; ΄Η αυτή της πιό δυνατής που μπορεί ο άνθρωπος να φτιάξει; Οχι, τίποτα από όλα αυτά. Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ!!! "Η δύναμη της αγάπης" είναι ο Ελληνικός τίτλος της ταινίας. Μπράβο τους! Καμμία σχέση με τον Αγγλικό τίτλο, μα πόσο σχετικός... Αυτή η ταινία, είναι ταινία για την ίδια την ζωή, για την ίδια μας την ύπαρξη και τον σκοπό της. Μην αρκείστε στα εύκολα! Κουράζουν!
Παράγραφε, σε ευχαριστώ! Σε ευχαριστώ για το κίνητρο που μου έδωσες να γράψω αυτό το κείμενο -κατάθεση ψυχής. Μη με ρωτήσεις, μπορείς να το κάνεις και να το δημοσιοποιήσεις όπου και όπως θέλεις. Για οτιδήποτε, το email μου είναι ευπρόσδεκτο σε εσένα. Φιλάκια σε όλη την οικογένεια.

somebody

---------------------------------------------------------------------------


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

Από σήμερα αρχίσαμε να ταχυδρομούμε τη νέα παρτίδα των dvds (ταινία για την Επιληψία και την Κετογεινική Δίαιτα) με ελληνικούς υποτίτλους.

Να είστε βέβαιοι ότι θα τα παραλάβετε όλοι το αργότερο μέχρι τέλη Αυγούστου.

Η μεγάλη ζήτηση (τι ευχάριστος πονοκέφαλος!) μας αιφνιδίασε. Ωστόσο τα καταφέραμε. Αναμείνατε!

Σας ευχαριστούμε για την υπομονή σας!

Με αγάπη

Παράγραφος

---------------------------------------------------------------------------------

Τι είναι επιληψία;

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=563

19 σχόλια:

An-Lu είπε...

Αγάπη μου,
καλό σου ταξίδι και ακόμα καλύτερη να είναι η επιστροφή σου!

paragrafos είπε...

An-Lu said...
Αγάπη μου,
καλό σου ταξίδι και ακόμα
--------------------
Καρδούλα μου, σ΄ευχαριστώ πάρα παρα παρα παρα παρα πολύ για ΟΛΑ!

με απέραντη αγάπη

Α.

(όταν επιστρέψω θα λαβεις και το δεματάκι που ειπαμε)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Γεια σου, Παράγραφε! Να περάσεις καλά στη Δανία! Και μην φοβάσαι, τ' αεροπλάνα είναι στατιστικά το πιο ασφαλές μέσο. Φιλάκια!

Finteias είπε...

Τις καλύτερες ευχές μου Παράγραφε σε σένα τον σύζυγό σου και την κορούλα σου!

Περιμένουμε τα νέα σου μετά τις 10 Αυγούστου.

Να είσαστε όλοι καλά.

resident είπε...

Καλό ταξίδι και καλή επιστροφή με πολλές χρήσιμες πληροφορίες.

apousia είπε...

Εγώ θα επιστρέψω προς το τέλος του μήνα,και θα τα μάθω τότε...
Αν και προκειμένου για δικά σου νέα,θα...ενδώσω,και θα ανοίξω το laptop..

Καλό ταξίδι!

Να πας στο καλό!

Θα σε συντροφεύει η αγάπη όλων μας!

Η φίλη σου.

Aphrodite είπε...

Ε, λοιπόν Παράγραφε, είσαι σημείο αναφοράς!!!

Στους Νέους Ορίζοντες (τοπική εφημερίδα Ν. Σμύρνης) δημοσιεύτηκε άρθρο για την Παιδική Επιληψία και την Κετονική Δίαιτα στο προηγούμενο φύλλο. Στο τελευταίο δημοσιεύτηκε μια ανακοίνωση-διευκρίνηση ότι μπορούν οι αναγνώστες να επισκέπτονται την ιστοσελίδα:

httpQ//parakeimena.blogspot.com

Μάντεψε σε ποιό μπλογκόσπιτο βγάζει....

Η ειδοποίηση ήρθε από τον οδοντίατρό μου (άνθρωπο -διαμάντι, υπόδειγμα καλού οικογενειάρχη & επαγγελματία, Ιμβριο με 4 παιδιά) που σου συμπαραστέκεται και σε παρακολουθεί από μακρυά - χωρίς να μπαίνει (ακόμη...)

Δυστυχώς δεν έχω κανένα απο τα δύο αυτά φύλλα. Πάντως κυκλοφορούν σε όλη τη Ν. Σμύρνη. Μπράβο άλλη μία φορά, ο αγώνας σου να γίνει γνωστό το θέμα σου προχωράει!!!

Καλό ταξίδι κι από μένα, απ'όλους μας!

Με πολλή αγάπη,

Αφροδίτη

mary είπε...

καλοτάξιδη και καλοσύνεδρη :)
χχχ :)

Ecumene είπε...

Δανία....ωραίο μερος....

σε περιμενουμε...

με φωτογραφίες...

με τη Γοργονα...

σαν την An-lu μοιαζει

Artanis είπε...

@Παράγραφος
Γυρίίίίσατεεεεεεεε;;;;;;;;(αλα Καρέζη)

@Ergo te Lina

Η an-lu είναι πιο όμορφη από την γοργόνα της Κοπενχάγης, τσεκαρισμένο!
:-)

paragrafos είπε...

@ Artanis

Καρδουλα μου!!! Καλώς σας βρήκα!

Εμείς είμαστε όλοι καλά! Τώρα όμως πήρε άδεια η νταντά της κορούλας μας και προτού πάρω μια ανάσα ανέλαβα εξ ολοκλήρου τις σχετικές ευθύνες. Βοηθάει και ο καλός μας, βέβαια, αλλά η δίαιτα εχει τα δικα της κόλπα.

Από το συνέδριο έμαθα πολλά πράγματα και απεκόμισα πλούσιες εμπειρίες και ποικίλες: από τραγικές έως τραγελαφικές, το δραματικό δίπλα στο αστείο... Να πάρουμε μια ανάσα και να δούμε πότε θα τα πούμε.

Σε φιλώ με απέραντη αγάπη

η φιλη σου

Α.

paragrafos είπε...

Καλημέρα σας!!!

Εύχομαι όλοι να είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα!

Στο Συνέρδιο είχαμε απ΄ όλα τα καλά: δράματα και ευτράπελα.

Φυσικά εμαθα καινούργια πράγματα, τόσο από εκείνα που λυτρώνουν όσο και από τα άλλα που πληγώνουν (η γνώση καπότε είναι λύτρωση και συχνότερα οδύνη).

Αν η Λευκωσία είναι φτωχός συγγενής της Κοπεγχάγης, το αυτό ισχύει και για την Κοπεγχάγη σε σχέση με τη Βιέννη (στη επιστροφή πέρασα από εκεί για δυο μέρες μόνο, δυστυχώς.)

Η Κοπεγχάγη είναι η πανάκριβη πόλη της χαράς και της ηρεμίας, της καλώς νοούμενης "μεσογειακής" εξυπηρέτησης και των εκπλήξεων.

Η Βιέννη είναι απλώς ΥΠΕΡΟΧΗ. Βαριά κουλτούρα, κουλτούρα και ξανά κουλτούρα: κάθε πέντε δέκα μαγαζιά, το ένα είναι βιβλιωπωλείο!!! Μόνο που οι άνθρωποι, εν αντιθέσει προς τους Δανούς, δείχνουν βαρύθυμοι, σκυθρωποί και υπέρ το δεόν σοβαροί.

(Εδώ είναι που μας χρειάζεται ο "Βιεννέζος", αν τον θυμάστε και όσοι τον θυμάστε.)

Θα επανέλθω


με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Με την άδεια του φίλου μας somebody, μεταφέρω εδώ απόσπασμα από το ιμέιλ που μου έστειλε σήμερα:


Γειά σου Α. (....)!

Δεν μπορώ να ξέρω τι έγινε στο συνέδριο που πήγες. Ελπίζω να έγινε ένα ακόμα βήμα για την ανθρωπότητα, για τους ανθρώπους.
Δεν μετρώ αυτό που έγινε στο φεγγάρι. Αυτό ήταν ματαιόδοξη επίδειξη! Τα ουσιαστικά βήματα - τινάγματα μετράνε για μένα!

Θέλω απλώς με αυτό το μήνυμα μου να επισημάνω μία ακόμα διάσταση του προβλήματος που αντιμετώπισα πρόσφατα.

Δεν είναι εύκολο πράγμα να σου έχει εμπιστευθεί κάποιος, και μάλιστα συνάδελφος από έναν χώρο επαγγελματικό, που πολλά άλλα μπαίνουν στην μέση, ότι πάσχει από επιληπτικές κρίσεις. Προ ετών, κέρδισα την επιστοσύνη του και μου το εμπιστεύτηκε. Παίρνει για μία ζωή κάποια χάπια. Δεν γνωρίζω ποιά. Οταν λοιπόν σε γνώρισα, και με την εκτίμηση που έτρεφα για τον συνάδελφο Χ., του μίλησα για εσένα, για την κετονική δίαιτα.

Εδώ λοιπόν είναι και η άλλη διάσταση που έλεγα. Θέλω την βοήθεια σου!

Τα σχόλια του λοιπόν ήταν τα εξής:
"Εντάξει φίλε, βλέπω τις πιθανότητες για οριστική ίαση και απαλλαγή από τα χάπια που δεν σου κρύβω πως νιώθω απαίσια και πιό άρρωστος όταν τα παίρνω.
ΟΜΩΣ!
Εχω οικογένεια, έχω αμάξι, οδηγάω.
Μπορώ να δοκιμάσω αυτή την δίαιτα και κάποια στιγμή να σταματήσω τα χάπια και να πάω με την οικογένεια μου εκδρομή πχ, ή ακόμα και όταν οδηγάω και μόνος μου; Οταν πιάνω τιμόνι έχω ευθύνη πρώτα από όλα για τους αγαπημένους μου. Για εμένα μετά. Και αν δεν είμαι μέσα στο ποσοστό της ίασης; Και αν με πιάσει επισόδειο εκείνη την ώρα που οδηγάω και τους σκοτώσω;
Αστο λοιπόν, δεν θέλω να το διακινδυνέψω."

Τι λύσεις λοιπόν υπάρχουν για τέτοιες περιπτώσεις; Μπορούν τα αποτελέσματα αυτής της δίαιτας να προβλεφθούν;

Το συμπαθώ πάρα πολύ αυτό το άτομο και στενοχωρήθηκα που δεν μπόρεσα να απαντήσω σε αυτό το ουσιαστικό ερώτημα του.

Μακάρι να ύπάρχει απάντηση.

Για ότι με χρειαστείτε, θα είμαι εδώ για εσάς και τον αγώνα σας!

(somebody)


---------------------------------
---------------------------------

Η απόκρισή μου:

Φίλε somebody, καλημέρα και καλώς σε βρήκα!

Με την πρώτη ευκαιρία θα κάνω ένα ποστ για όσα είδα και έμαθα στο Συνέρδιο. Τώρα προέχει να αποκριθώ το γράμμα σου.

Το κακό με την επιληψία είναι ότι μόνο η νέα γενιά νευρολόγων και παιδονευρολόγων ξέρει κάτι ελάχιστα για την Κετογενική Δίαιτa κετονική ή κετογενή). Αλλά και πάλι αυτό δεν φτάνει επειδή μόλις ο θεράπων ιατρός προτείνει την κετογενική δίαιτα αμέσως η ευθύνη μεταφέρεται στον αρμόδιο Διαιτολόγο. Από τη συνεργασία αυτή εξάγεται η θεραπευτική αγωγή.

Όμως στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη γενικότερα) τώρα άρχισε να φτάνει... δίαιτα στους νευρολόγους και παιδονευρολόγους. Αλλά κι όταν φτάνει... ξεψυχάει επειδή δεν υπάρχουν διαιτολόγοι με γνώση και μια κάποια εξοικείωση.

Ως εκ τούτου, η δίαιτα περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις ΠΑΙΔΙΚΗς ΦΑΡΜΑΚΟΑΝΘΕΚΤΙΚΗς ΕΠΙΛΗΨΙΑς. Αν δηλαδή ένα παιδάκι δεν βρίσκει λύση στα φάρμακα και έχει γονείς που ψάχνουνε ακούραστα, θα βρουν την κετογενική δίαιτα ως λύση καθώς απαλλάσσει τα παιδάκια από τις τα επιληπτικά επεισόδια κατά 75%.

Τέλος, θα ήθελα να ζητήσω την αδειά σου αν μπορώ το τελευταίο σου γράμμα (είναι ουσιαστικό) να το μεταφέρω ως σχόλιο στο μπλογκ μου μαζί με μια πιο εμπεριστατωμένη απάντηση.

Να πεις, σε παρακαλώ, στο φίλο σου, ότι αφού έχει μία λυση και μπορεί να ελέγχει τα επιληπτικά επεισόδια με φάρμακα, τότε να μείνει ώς έχει!

Αν ο θεράπων ιατρός δεν ξέρει τα περί κετογενικής δίαιτας κλπ, καλύτερα να μην προχωρήσει μόνος του. Η δίαιτα απαιτεί οργανωμένο επιστημονικό τιμ κι όχι αυτοσχεδιασμούς.

Βέβαια, μια φίλη εφάρμοσε την κετογενική δίαιτα στην πιο απλή της μορφή, βρήκε λύση και απαλλάχτηκε από τα φάρμακα. Δες το σχετικό ποστ http://parakeimena.blogspot.com/2006/05/n-s.html

Θα επανέλθω.

Με αγάπη και εκτίμηση

Α.

mary είπε...

παράγραφε καλωσόρισες :)

μου έλειψε πραγματικά πάρα πολύ η αλήθεια σου και η δύναμη που μου δίνει το blog σου :)

να’σαι καλά, να μας δίνεις δύναμη με τον αγώνα σου :)

είμαστε όλοι εδώ μαζί σου :)

χχχ

paragrafos είπε...

Παλαιές και σχετικά πρόσφατες περιπέτειες αναζωπύρωσαν την αεροπλανοφοβία μου. ΈΤσι, παραμονές του ταξιδιού είχα συνεχώς ταχυπαλμία...

Την παραμονή του ταξιδιού, κι ύστερα από την επιμονή του καλού μου, πήρα ένα σάντακ να ηρεμήσω λίγο κι έτσι είδα ένα όνειρο:

Ξεκίνησε λέει το αεροπλάνο και ... "βουρούσε" (έτρεχε) σαν τρελό κατά τη Δανία. Ομως δεν πετούσε. Ετρεχε και έτρεχε και έτρεχε. Ημουνα κοντά στο παράθυρο και έβλεπα σπίτια, δέντρα και... άλλα αεροπλάνα να τρέχουν δίπλα μας, άλλα να προσπερνάμε κι άλλα να μας προσπερνούν... Στις διαστραυρώσεις σταματούσαμε... Με τα πολλά φτάσαμε, λέει, στη... Ρουμανία. Απ΄όλους τους επιβάτες μονάχα εγώ έδειχα να περαξενεύομαι και ρώτησα τις αεροσυνοδούς. "Τα παράπονά σας στον πιλότο" μου λέγανε. Πάω κι εγώ στο πιλοτηριο και βλέπω ότι το οδηγούσε μια γύναίκα! "Συγγνώμη, μια ερώτηση", της λέω. "Παρακαλώ", απάντησε ανόρεκτα. "Γιατί δεν πετάει το αεροπλάνο;" τη ρώτησα.

-"Ακου να σου πω, ώσπου πάει, εγώ θα πηγαίνω. Αμα βρούμε θάλασσα, το συζητάμε!"


Με αγάπη

Παράγραφος

Stavros P (isisdoros) είπε...

Καλώς όρισες στο σπιτικό σου.Να πούμε καλό χειμώνα;Μάλλον καλό υπόλοιπο καλοκαιράκι.Νά 'σαι πάντα καλά.

paragrafos είπε...

Stavros P (isisdoros) said...
Καλώς όρισες στο σπιτικό σου.Να πούμε καλό χειμώνα;Μάλλον καλό υπόλοιπο καλοκαιράκι.Νά 'σαι πάντα καλά.
-----------------------------------

Κατά την απουσία μου στο εξωτερικό η νταντά μας ήταν εδώ μέρα νύχτα. Για όλα αυτά τα ξενύχτια της δώσαμε άδεια έτσι τώρα είμαστε οι τρείς μας, μοιραζόμαστε την επίβλεψη με τον καλό μου.

Εσείς λέτε: Από Αυγουστο χειμώνα κι από Μαρτη καλοκαίρι.

Αυτό μάλλον δεν ισχυει στην Κύπρο γιατί κάποτε το καλοκαίρι φτάνει ΄και περνάει τον... Οκτώβριο!

Πολλά φιλιά

Με αγάπη

Α.

Ανώνυμος είπε...

Geia sas..... Simera anakalypsa to forum sas.... me endiaferei i tainia gia tin epileipsia... me pion tha mporousa na ertho se epafi? to e-mail mou einai dstathatou@wordofgod.gr

Kleon Gelastos είπε...

Γιώργη Χολιαστού


ΤΑ ΓΓΡΕΜΙΣΜΕΝΑ


Έπιπλα δεν είχε το δωμάτιο
και όσο να πεις
ένα τραπέζι
απαραιτήτως χρειάζονταν'

Δε θα 'τρωγε καλά για λίγες μέρες
το κάπνισμα θα εμετρίαζε
το φως νωρίς θα το 'σβηνε
λίγο από δω-λίγο από κει
θα τα κατάφερνε στο τέλος.

Και όχι πολυτέλειες.
Δεν ήθελε
ξύλο καλό' ούτε μορφήν και στυλ θα εκοιτούσε.
Ένα απλό τραπέζι'
λίγο γυαλιστερό μόνο στην επιφάνεια
και κάπως, όσο γίνονταν
τα πόδια του κομψά
(μπορεί να το 'ντυνε και με χαρτί'
έτσι κι η φθήνεια του θα κρύβονταν
και τακτικός θα έλεγαν πως είναι).

Τώρα θα πεις:
μεγάλη ανάγκη ήταν το τραπέζι;
Ανάγκη όχι, μα είναι κάποια συντροφιά-
ένα δωμάτιο άδειο άσχημα χτυπάει. Πάλι
κάποιος μπορεί ναρχόνταν
και την κατάντια του να δει δε θ' ανεχόνταν.
Και τέλος είναι κάτι όρθιο μέσα σε τόσα γκρεμισμένα.