"ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !"
Αγαπητέ αναγνώστη, καλώς ήλθατε.
Αν θέλετε να πάρετε μία ιδέα για τον μπλόγκ μας πηγαίνετε εδώ: http://parakeimena.blogspot.com/
Εάν όμως θέλτε να διαβάσετε λίγα κείμενα που γράφτηκαν με φόντο την Κυπριακή Τραγωδία, διαβάστε τα παρακάτω βιώματα:
Σας ευχαριστώ πολυ
Με αγάπη - Παράγραφος
31 σχόλια:
Κανείς μας δεν ξεχνά
Δεν Ξεχνώ μαζύ σας!
Ο ένας να θυμίζει τον άλλον κι όλοι μαζί να μην ξεχναμε!
Με αγάπη
Παράγραφος
oute ke ego xehno
@ Psipsinel
Ασχετο: με τα γατάκια έχω τρέλα. Μα τι χαριτωμένο αυτό το γατάκι!!!
φιλιά, με αγάπη - Παράγραφος
Έψαχνα να βρω ένα τόπο ν' ακουμπήσω τους στίχους,
όταν σκέφτηκα αυτόν εδώ.
Παραμερίζω πρόθυμα -για την ώρα..-
τις άλλες μου πληγές και μοιράζομαι αυτήν τη μια τη χαίνουσα πληγή, μαζί σου Παράγραφος, μέρα που είναι.
Είναι από το "Αιγιαλούσης Επίσκεψης"
του Κυρ. Χαραλαμπίδη.
Μακάρι να μπορούσα να το αντιγράψω ολόκληρο.
~~~~~~~
Δεν είδα, η αλήθεια, τα παιδιά μου
αλλ' άκουσα στο ράδιον τη φωνή τους.
Γλυκότερο δεν άκουσα μες στη ζωή μου ήχο,
που ο κάλλιος θα τον ζήλευε βιολάρης.
....
Δυο μέρες πριν να φύγουμε ήρτε
εκείνος
που θα στρογγυλοκάθονταν στο σπίτι.
Γυρεύει το κλειδί. Του λέω: "Εγώ κλειδί δεν έχω και δεν έχει το χωριό μας.
Εμείς ξεκλείδωτα είχαμε τα σπίτια
γιατί κανένας δεν καταδεχόταν
να μπει στου άλλου την αυλή".
Δεν είπε τίποτα, έφυγε, ξανάρτε την άλλη μέρα. Του είπα:"Έλα πιάσε τούτο το πιάτο, φώναξε το σκύλο
να του το δώσεις να σε συνηθίσει,
για να μην κλαίει το κτηνόν μας όταν θά 'χουμε φύγει". Το έπιασε,
του φώναξε, όμως ο σκύλος τού 'δειξε τα δόντια.
Χαμαί το πιάτο. Κίνησε να φύγει.
Του λέω:"Μία χάρην από εσένα,
έπαρε ως αύριον 'πομονήν στ'ανάθεμα να πάμεν κι ύστερα νά 'ρτεις νά 'μπεις μες στο σπίτι".
Δεν είπε τίποτε και γύρισε να φύγει
της Ιοκάστης παίρνοντας μαζί του τη σιωπή.
Την άλλη μέρα έδεσα τον σκύλο
να μην μας ακλουθά, το πλάσμαν του Θεού.
Του έβαλα φαί, νερό κι εμπήκαμε
ο άντρας μου κι εγώ στο φορτηγό.
Στο δρόμο που πηαίναμεν ελάλουν
έχει δυόμιση χρόνους να τους δω
τους τρεις παλίκαρούς μου. Ήμουν ήρεμη.
Άμα εφτάσαμε κοντά στο Λήδρα Πάλας,
δυο-τρεις ειρηνευτές εσκαρφαλώσαν
να κατεβάσουσιν τα πράματά μας. Στη βιασύνη, χωρίς περίσκεψη, επετάξαν μου τες γλάστρες
και μου τες εσπάσαν ανυπεράσπιστες.
Δεν άντεξα κι όσα είχα μαζεμένα
ψιχάδια τ' ουρανού και της θαλάσσου
τ' αφήκα να μουσκέψουνε το χώμα."
@ Hliodendron
Το κακό με τον πόνο είναι οτι γιατρεύεται ή με το χρόνο η με... άλλον πονο, ισχυρότερο...
Σ΄ ευχαριστούμε για τον Χαραλαμπίδη.
Με πολλή αγάπη
Παράγραφος
Mόνο η φωνή των Ποιητών σήμερα:
''Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
έίναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου.''
''Και τώρα,πώς θα μπορέσουμε να πεθάνουμε μ'αυτήν την έγνοια πίσω μας?
Αναγκαστικώς θα αναβάλλουμε!''
Σε φιλώ!
Καλησπέρα Απουσία μου:
Μου θύμισες το άλλο του Μόντη
Πενταδάκτυλος προς Τούρκος εισβολής
Έχω δει σαν κι εσάς
έχω δει σαν κι εσάς
Με αγάπη - Παράγραφος
Ένα δάκρυ για αυτούς που χάθηκαν,
μια σκέψη για το μέλλον,
να μην ξαναχρειαστεί να δακρύσουμε,
να ονειρευόμαστε το μέλλον.
Με αγάπη
Σταύρος
Γλυκιά μου παραγραφούλα ούτε εμείς ξεχνάμε...
σε σκέφτομαι κι ας χάθηκα..
σε φιλώ πολύ
Η ποίηση όταν βγαίνει από τη ζωή είναι συγκλονιστική.
Δεν ξέχασα. Δεν ξεχνώ.
παιδικές απορίες του τότε..
μαμά, τι σημαίνει 'πραξικόπημα';
μαμά, τι σημαίνει 'εισβολή';
μαμά, τι σημαίνει 'κέρφιου';
μαμά, τι σημαίνει 'πρόσφυγες';
μαμά, τι σημαίνει 'καταυλισμός';
μαμά, τι σημαίνει 'εγκλωβισμένοι';
όλες τις λέξεις τις μάθαμε.. καλά.. πώς να ξεχάσουμε;..
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ’πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τ’ αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες, γύφτισσα, μαϊμού
Ελλάδα, Ελλάδα, μάνα του καημού
Κι όμως, όλοι ξεχνούν...
Παράγραφε, καλημέρα. Άσχετο με το θέμα, πέρασα να σου πω, πως λυπήθηκα πολύ για τη Daisy. Η τύχη όμως έχει πολλά πρόσωπα... Εσύ -με τη δύναμή σου- να προκαλείς μοναχά το γελαστό. Σε φιλώ με πολλή αγάπη. Μην μου κλαις...
Ένα πράγμα θα μας έκανε να ξεχάσουμε...
Μόνο η αγάπη...
Μόνο αν ο άνθρωπος φερόταν στον άνθρωπο με αγάπη...
Όμως η Κύπρος είναι εδώ, ο Λίβανος είναι εδώ, το Ιράκ είναι εδώ και τόσες άλλες πληγές που στάζουν αίμα.
Θυμάμαι και λυπάμαι...
Δάλι
Είδα, είναι το Δα
Το Λι, του ήλιου είναι.
Δάλι γλυκό, Δάλι μικρό
πάντα δικό μου θα'σαι.
Γεννήθηκα από γονείς "Έλληνες της Αλεξάνδρειας.
Η μάνα με συνέλαβε εκεί, στην Αίγυπτο, αλλά γεννήθηκα, εδώ, στην Κύπρο το 1956 όταν οι γονείς άφηναν πίσω τα πάντα λόγω του Νασερικού εθνικισμού.
Στην κλινική του Παρασκευαϊδη, στη Λευκωσία, γεννήθηκα, στην οδό Νικοδήμου Μυλωνά 5Α (το σπίτι είναι ακόμα εκεί) στήθηκα στα δυο μου πόδια, στο Δάλι με βάφτισαν. Όταν γεννιόμουν στις 28 Μαρτίου στις 8 παρά τέταρτο το πρωί έξω γινόντανε χαμός.
Πιστολίδι και ποδοβολητά. ΕΟΚΑ.
Μετά από λίγα χρόνια, τα χάναμε όλα πάλι-τραγική ειρωνεία της τύχης, ο συναίτερος του πατέρα μου ήταν Βρετανός, Φιλέλληνας , απόλυτα ταγμένος με το δίκιο του αγώνα, αλλά δυστυχώς στην έξαρση του (κάθε) αγώνα, τέτοιες αποχρώσεις δεν είναι πάντα διακριτές.
Φύγαμε ξανά, τ αφήσαμε και πάλι όλα πίσω. Βρετανία για μερικά χρόνια και τέλος Ελλάδα.
Λίγο πριν δολοφονηθεί η Δημοκρατία στην πατρίδα της.
Μια ζωή διασπορά.
Τη διασπορά, σαν έννοια την έχω κυριολεκτικά στο αίμα μου. Γιατί και από τις δυο πλευρές των γονιών μου, η προσφυγιά πάει πολύ πίσω στο χρόνο.
Στην Κύπρο, ενώ ήθελα δεν ήρθα ποτέ, παρά μόνο το 95 και αυτό, με αφορμή ένα επαγγελματικό ταξίδι.
Απέφευγα συστηματικά την επαφή με την οδύνη της γέννησής μου.
Και σαν αντίκρυσα για πρώτη φορά από ψηλά τα στάχια της Κυπριακής γης, λίγο πριν «κάτσει» στο αεροπλάνο, έκλαψα αβίαστα ένα κλάμα που με πήγε πίσω, στο λυγμό του βρέφους, όταν παίρνει την πρώτη ανάσα οξυγόνου.
Τότε, το 95, είπα: κάποια στιγμή θα έρθω εδώ για τα καλά.
Ήρθα, το φθινόπωρο του 2002. Κι όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο εδώ είμαι.
Στην έσχατη δάφνη , όχι της Ελλάδας, μα του Ελληνισμού.
Και ο Ελληνισμός είναι θαυμάσια Οικουμενικός σαν τον καταλάβει κανείς.
Πολλά είπα.
Και ένα τελευταίο. Εισβολή;
Αλήθεια, πικρό τούτο που θα πω, πολύ πικρό, μα εδώ κολλάει ο Αλεξανδρινός:
Τι θα κάμαμε χωρίς βαρβάρους;
Πότε θα το πούμε ανοιχτά, πως αν δεν είχε γίνει τούτο το κακό της εισβολής να μας ενώσει θα είχαμε σφαχτεί ανάμεσό μας;
Ποιος θα το πει άραγε πως ο Τούρκος έβαλε τέρμα στον εμφύλιο που φρικαλέος ξυπνούσε σκορπώντας απλόχερα τη διχόνοια και το αδελφοκτόνο μίσος; Ποιος και πότε;
Συγνώμη για τα πολλά που είπα.
@παράγραφε,
Καλά ο πόλεμος, να πεις παράκρουση, να τα βάλεις με τον άνθρωπο και το κτήνος μέσα του. Να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που οπλίστηκε το χέρι. Το διαβολικά ορμηνεμένο χέρι...
(και συνεχίζει γμτ, συνεχίζει στον πλανήτη...!)
Για τη Daisy όμως? Τι μπορεί να πει κανείς... Το παιδάκι, η οικογένεια...
Το μόνο, να έχεις στο μυαλό σου και την άλλη εικόνα, εκείνη των ανθρώπων που έπαιξαν cameo στο dvd "μας"... Που κατάφεραν "το αδύνατον", ναι?
Πολλή αγάπη. Μα πολλή. Και κάθε βράδυ στις 11, ξέρεις...
Φιλιά!
Αφροδίτη
@ Stavros Katsaris
Πάγματι, δεν αρκεί, φίλε Σταύρο ο θρήνος, χρειάζεται και περίσκεψη για το πώς δεν θα επαναληφθούν τα σφάλματα. Με αγαπη - Α.
@ Πατουσίτσα
Γλυκιά μου Πατουσίτσα, όλοι χανόμαστε, άλλος λιγότερ και αλλος περισσότερο (είναι τόσο περίπλοκη η ζωή και τόσες οι υποχρεώσεις της) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεχνάμε. Σε φιλώ περισσότερο!
@ αθεόφοβος
Τόσο συγκλονιστική που θα προτιμούσε ο ποιηθήτης να μην είχε ζήσει τέτοια ζωή...
Σας ευχαριστώ
Με αγάπη - Παράγραφος
@ museologist
Η Κύπρος σας ευχαριστεί που την τιμάτε και την θυμάστε.
Σας ευχαριστώ κι εγώ για το αφιέρωμα στο μπλόγκ σας.
Ευγνώμων και με αγάπη
Παράγραφος
mary said...
παιδικές απορίες του τότε..
μαμά, τι σημαίνει 'πραξικόπημα';
μαμά, τι σημαίνει 'εισβολή';
μαμά, τι σημαίνει 'κέρφιου';
μαμά, τι σημαίνει 'πρόσφυγες';
μαμά, τι σημαίνει 'καταυλισμός';
μαμά, τι σημαίνει 'εγκλωβισμένοι';
όλες τις λέξεις τις μάθαμε.. καλά.. πώς να ξεχάσουμε;..
(Αχ, Μάρη μου, αυτό είναι το λεξικό της θλιψης και της πίκρας....)
Σ΄ αγαπώ - Παράγραφος
@ Nyktipolos
Οι πολλοι πάντε ξεχνούν, ίσως γιατί ποτέ τους δεν "θυμόντουσαν".
Οι λίγοι πάντα θυμούνται, επειδή ποτέ τους δεν ξέχασαν και δεν ξεχνούν!
Με αγάπη - Παράγραφος
@ synas said...
"Παράγραφε, καλημέρα. Άσχετο με το θέμα, πέρασα να σου πω, πως λυπήθηκα πολύ για τη Daisy. Η τύχη όμως έχει πολλά πρόσωπα... Εσύ -με τη δύναμή σου- να προκαλείς μοναχά το γελαστό. Σε φιλώ με πολλή αγάπη. Μην μου κλαις..."
-----------
Αγαπημένη μου, κάποτε η μοίρα, για μερικούς ανθρώπους ειναι σαν την μικρή πιπρο-δάφνη: μεγάλη νίκη με ασχημο τέλος.
Σ΄ ευχαριστώ - Με αγάπη - Α.
@ Titika
Φαίνεται, καλή μου Τιτίκα, πως το βασίλειο της αγαπης και της δικαιοσύνης αργεί ακόμα και η μνήμη ειναι ό,τι καλύτερο για να μην ξεχνάμε τα ιδανικά μας.
Με αγάπη - Α.
@ Δυων Ανατελλων
Διάβαζα με απληστία και ξαναδιάβαζα αυτην την κατάθεση χυχής και ζωής κι ελεγα μεσα μου τί κρίμα που κάποτε η ποίηση είναι τόσο σύντομη, τόσο ολιγόλογη, ώσπου ήλθε η τελευταία φραση "συγγνώμη για το πολλά που είπα" και κατάλαβα ότι η τσιγκουνιά των ποιητών κατά βάθος είναι συναισθηματική και οραματική ... φιλαργυρία!
Οι ποιητές, κρατούν πάντα λίγη από την αγάπη και την ομορφιά μέσα τους, δεν θέλουν να την ξοδεύουν. Πρέπει να μένει και μαγιά που θα γεννήσει νέους ήλιους ζωογόνους, νέους ορίζοντες της νοσταλγίας και της ομορφιάς έτσι ώστε να υμνήσουν τον Ανθρωπο που όλοι μας αναζητούμε.
Σας ευχαριστούμε - Με αγάπη - Α+Κ
@ aphrodite
Αφροδίτη μου, άλλοι πολέμανε μεταξύ τους κι αλλο με το πεπρωμένο τους... Είναι κατάρα: όποιος δεν κάνει εχθρούς να έχει εχθρό τη μοίρα του...
Σ΄ αγαπώ - Α.
H εισβολή είναι η πρώτη μου παιδική ανάμνηση.
Θυμάμαι τον τρόμο στο πρόσωπο της μαμάς όταν γουρλώνοντας τα μάτια, ξεφώνισε μια άγνωστη τότε λέξη: Επιστράτευση.
Τελικά, δεν έγινε τίποτα που να ταράξει τα παιδικά μου χρόνια.
Από τότε όμως, χρόνο με το χρόνο, Δεν ξεχνώ.
Δεν ξεχνώ, ολοένα και περισσότερο.
Όσο γερνάω, τόσο περισσότερο πονάω.
Κι από τότε που "γνωρίστηκα" με τόσους Κυπρίους, μέσω του blog του Νίκου Δήμου, πονάω ακόμα περισσότερο.
Καλή δύναμη σε όλους.
Εύχομαι καθαρό μυαλό και λίγο παραπάνω αγάπη.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΝΟΜΗ της ταινίας συνεχίζεται.
Σας παρακαλώ, στείλτε τώρα με ιμέιλ την δεύθυνση ή την ταχ. θυρίδα σας κι εμείς θα σας αποστείλουμε, όπως πάντα, εντελώς δωρεάν, το dvd (τα έξοδα τα έχει αναλάβει ευκατάστατος κύπριος εθελοντής).
Διευκρινείστε αν το θέλετε:
α) στα αγγλικά, όπως είναι, χωρίς υποτίτλους
β) με αγγλικούς υποτίτλους
γ) με ελληνικούς υποτίτλους
Αναμένουμε με χαρά! Μη διστάζετε! Το εννοούμε!
Με εκτίμηση και αγάπη
Παράγραφος
με αυτα που συμβαινουν τωρα...
πώς να ξεχασεις οταν μοιαζουν
τοσο πολυ...................
http://a-mother-from-gaza.blogspot.com/
Ραφαέλλα said...
Ποιος ξεχνά;
Κανείς;
---------------------------
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης, δημοσίευσε (μετάξύ άλλων) το 1989 (15 χρόνια μετά την καταστροφή) ενα ποίημα για τους αγνοουμένους:
"Στα στέφανα της κόρης του".
Εκεί, ένας αγνοουμενος πατέρας αισθάνεται αγνοημένος και ξεχασμένος ακόμα και από τους δικούς του ανθρώπους (πόσω μάλλον απο την κοινωνία...).
Με αγάπη
Παράγραφος
Πέρασα να σου πω μια καληνύχτα και ότι σου έστειλα ένα περιστεράκι και μετά δεν ήξερα αν έφτασε και σου έστειλα κι άλλο ένα και μετά κι άλλο και μην το ψάχνεις πόσες φορές σου το έστειλα, αλλά, σε παρακαλώ, μην τρομάξεις αν δεις 15 ίδια περιστέρια στο παραθύρι σου, ναι;
Καληνύχτα, γλυκιά μου!
An-Lu said...
....
------------------
Γεια σου καλή μου! Σ΄ εχω πάντα στην καρδιά μου!
με αγάπη
Α.
Αννα μου,
εύχομαι να είστε εσείς καλύτερα!
Επί τη ευκαιρία να σου πω ότι ο άνθρωπός μας που κάνει την αναπαραγωγή των dvd λείπει σε διακοπές και θα επιστρέψει αρχάς Αυγούστου.
Εγώ θα επιστρέψω από το συνέδριο (για την Επιληψία - Δανία) στις 7 Αυγούστου. Αρα, μέσα Αυγούστου θα ταχυδρομηθεί η νέα αποστολή των dvds.
Κανέναν δεν έχουμε ξεχάσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν προβλέψαμε τόση ζήτηση!!! Αυτός ο πονοκέφαλος ειναι ο μόνος ευχάριστος των τελεταίων ημερών!
ΜΕ απέραντη Αγαπη
Α.
Σ Α Σ
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε
Κ Α Ι
Ο Ι
Τ Ρ Ε Ι Σ Μ Α Σ !!!
Ε Ι Σ Τ Ε
Ο Λ Ο Ι
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο Ι !!!
ΜΕ ευγνωμοσύνη και Αγάπη
Παράγραφος
ΥΓ. Οταν συνέλθω από τη χαρά και τη συγκίνηση, θα επανέλθω... Δεν εχω λόγια... δεν έχω λογια...
Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΩΝ DVDs ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Παρακαλω μη διστάσετε να μας στείλετε με ιμέιλ τα στοιχεία σας (ταχ. διευθυνση ή ταχ. θυρίδα) επωνύμως ή ανωνύμως κι εμείς θα αποστείλουμε το dvd.
Παρακαλώ διευκρινίστε:
α) το θελετε αγγλόγλωσσο;
β) ή μήπως με ελληνικούς υποτίτλους;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Λογω το διακοπών και της απουσίας μου στο εξωτερικό (συνέδριο επιληψίας) τα DVDs που ήδη εκκρεμουν θα τα παραλάβετε μέσα Αυγουστου.
Σας ευχαριστώ
Με αγάπη
Α.
καλησπέρα, με λένε κωνσταντίνα. είμαι ελληνίδα και καθώς ερευνούσα για τη διπλωματική μου που έχει ως θέμα την εισβολή του '74 συνάντησα τυχαία το site σας. σκέφτηκα ας στείλω ένα γεια. μπορεί να μην είμαι κύπρια αλλά ούτε και εγώ ξεχνώ, έστω και αν τα γεγονότα τα γνώρισα και ακόμα τα γνωρίζω μέσα από τα βιβλία. ελπίζω να καλοδεχτείτε το σχόλιο μου.
φιλικά,
κωνσταντίνα
Anonymous said...
καλησπέρα, με λένε κωνσταντίνα. είμαι ελληνίδα και καθώς ερευνούσα για τη διπλωματική μου που έχει ως θέμα την εισβολή του '74 συνάντησα τυχαία το site σας. σκέφτηκα ας στείλω ένα γεια. μπορεί να μην είμαι κύπρια αλλά ούτε και εγώ ξεχνώ, έστω και αν τα γεγονότα τα γνώρισα και ακόμα τα γνωρίζω μέσα από τα βιβλία. ελπίζω να καλοδεχτείτε το σχόλιο μου.
φιλικά,
κωνσταντίνα
------------------------
Αγαπητή Κωνσταντίνα,
η Παράγραφος απουσιάζει στο εξωτερικό (συνδέδριο για την Επιληψία). Εκ μέρους της σπεύδω να καλωσορίσω το σχόλιό σας και να σας ευχαριστήσω.
Εδώ ευπρόσδεκτα είναι όλα τα σχόλια, ακόμα και τα των "αντιφρονούντων" ακόμα και τα ψιλοεπιθετικά, πόσο μάλλον τα σχόλια σαν το δικό σας που είναι ευγενέστατο.
εκ μέρους της Παραγράφου
Με εκτιμηση και φιλικα αισθήματα
ο σύντροφός της
ΥΓ. Δεν χρειαζόμαστε όμως μόνο ευγενικά λόγια. Χρειαζόμαστε και την πολιτισμένη διαφωνία και πολύ περισσότερο χρειαζόμαστε τις θέσεις ανθρώπων σαν κι εσας που μελετάτε τις διεθνεις σχέσεις ή την Ιστορία.
Δημοσίευση σχολίου