Εγώ έζησα το πραξικόπημα τής 21ης Απριλίου, λίγα χρόνια... αργότερα: τον Ιούλιο του 74, στη Μόρφου αλλά δεν καταλάβαινα και πολλά: "Κάποιος σκότωσε χτες τη νύχτα τον Γιαννή!" - "Μα τι τους έκαμε, ήταν καλός άνθρωπος"
Και λίγες μέρες μετά, προτού καταλάβουμε καλά-καλά τι έγινε... "Οι σειρήνες, οι σειρήνες, τρέξτε!". - "Να τρέξουμε, αλλά προς τα που, παντού αεροπλάνα, και στη Λευκωσία και στον Πενταδάκτυλο" - "Τρέξτε προς το βουνό..." Και τρέχαμε και τρέχαμε, ώρες ατελείωτες σε δρόμους πυρακτωμένους, σκονισμένους με δίχως επιστροφή...
Η ψυχαναλύτριά μου επιμένει πως τα περισσότερα υποσυνείδητα τραύματά μου βρίσκονται εκεί, τότε που τρέχαμε με τη μανούλα από το σπίτι για το Τρόοδος. Εμείς τουλάχιστον προλάβαμε και πήραμε τις παντόφλες μας, αλλά εγώ ήμουνα μικρή και δεν άντεξα για πολύ το περπάτημα και με πήρε αγκαλίτσα η μανούλα και να σέρνει και τον αδελφούλη μου στα κατσάβραχα, και να παρακαλάει τα διερχόμενα αυτοκίνητα, που τρέχανε σαν τρελά, να πάρουν τουλάχιστον το ένα το παιδί, αλλά ο αδελφός μου δεν ήθελε να πάει μαζί τους κι εγώ είχα κολλήσει επάνω της κατατρομαγμένη από τις φωνές που ακούγαμε, τα ασθενοφόρα που περνούσαν, τους αλεξιπτωτιστές που έγιναν άγγελοι θανάτου για πολλούς... Κι ο πατέρας μου ως συνήθως φευγάτος. Κάπου θα μπεκρόπινε πάλι...
Σιγά-σιγά γέμισε η δημοσιά κατατρομαγμένες ψυχές, άλλοι κρατούσαν στα χέρια τους ένα και δυο παιδιά, κι όσοι πήρανε μαζί τους εικονίσματα, στο τέλος τα εγκατέλειπαν στην άκρη του δρόμου, γιατί πόση ώρα να τα κουβαλάς στα χέρια μες τη ζέστη; Και νερό πουθενά! Θυμάμαι σαν όνειρο και εφιάλτη μαζί: "Διψάω μανούλα" τής έλεγα. "σε λίγο κόρη μου, σε λίγο, φτάνουμε..."
Και τώρα που έφυγε η μανούλα στεναχωριέμαι που την πίεζα συνεχώς για νερό και δεν είχε και πονούσε και πάντα μου τό ΄λεγε: "έπρεπε, έπρεπε να πάρω λίγο νερό μαζί μου ..τότε..."
Για μερικές ψυχές ακόμα κρατάει η σταύρωση...
Με θλίψη από τη Λευκωσία
Παράγραφος
13 σχόλια:
Ναι, γιά μερικές ψυχές ακόμα κρατάει η σταύρωση καλή μου, αλλά πάντα μετά την σταύρωση έρχεται η Ανάσταση.
Πολλά φιλιά και αγάπη στην οικογένειά σου. Καλή Ανάσταση :))
Γεμίζουν τα μάτια μου από συγκίνηση όποτε σε διαβάζω. Πριν μερικές μέρες σε ανακάλυψα. Κι εγώ στη Λευκωσία είμαι. Είσαι πολύ ανθρώπινη. Σπάνιο και ωραίο.
Το '74 εγώ το βίωσα απ’το χωριό μου στο βουνό. Είμαι απ’τους πολύ τυχερούς που δεν έχασαν όύτε συγγενή ούτε και το σπίτι τους. Κι εγώ πιστεύω πως τα ψυχικά τραύματα που άφησε ο πόλεμος πίσω του θα βασανίζουν για κάποιες γενιές τον κόσμο μας. Μόλις πρόπερσι με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και μετά με το δημοψήφισμα άρχισε να φαίνεται πόσο μεγάλο κακό είχε γίνει στις ψυχές και πόσο το'κρυβε μέσα του ο κόσμος μας γιατί δεν το άντεχε να το αντιμετωπίσει κατάφατσα.
Πολλή αγάπη από εμένα.. ίσως και να συναντηθούμε μέσα στις χιλιάδες κόσμου σε κάποιο επιτάφιο απόψε.
Καλή Ανάσταση
Μήπως είναι η ώρα, η γυναίκα να καταλάβει το παιδάκι? Μήπως το παιδάκι πρέπει να ησυχάσει πιά?
Ό,τι μπορούσε έκανε, αλλιώς δε θάταν παιδάκι. Η μάνα του το σήκωσε, μάνα ήταν κι έπρεπε να το κάνει.
Μεγάλο βάρος σήκωσε μέχρι τώρα το κοριτσάκι. Είναι ώρα να αναπαυτεί. Άλλο μικρό τώρα περιμένει κι έχει δικαιώματα στις δικές του απαιτήσεις. Και θέλει έναν μεγάλο, να ακουμπήσει.
Και, τελικά, είναι υπέροχο αυτό, δεν είναι?
:-)
Καλή Ανάσταση σ' όλη την οικογένεια!!
dora in e-space said...
"αλλά πάντα μετά την σταύρωση έρχεται η Ανάσταση."
-------------------------------
Η Ανάσταση στην κορούλα μου έρχεται καθημερινά. Το βλέπουμε. Συνεχώς γίνεται καλύτερα. Αυτό ξεκίνησε από την περασμένο Ιούνιο. Συνεχως καλυτερεύει. Να, σήμερα ανέβηκε μόνη της ένα σκαλοπατάκι πέντε εκατοστών! Και το ξανανέβηκε και το κατέβηκε μόνη της και γελούσε! Καθε μέρα ανάσταση. Μόνο που ολα κρέμονται από μια κλωστή και δεν ξέρουμε ποσο θα κρατήσει. Κάθε μέρα όμως είνα κέρδος!
Καλη Ανάσταση με υγεία και χαρά
Με αγάπη
Παράγραφος
Καλή Ανάσταση !!!!
Με όλη μου την αγάπη.
Καλή μου, εσύ κατάλαβες οτι το ποστ μου είχε πόνο για την αφέλεια των ανθρώπων και δεν ήταν βλάσφημο ως προς τη μέρα, ελπίζω, έτσι δεν είναι?
Θέλω μέρες τώρα να σου γράψω, αλλά δεν ήξερα πως να στο πω, θεωρούσα οτι μάλλον θα το ξέρετε, αφού κοντεύετε να γίνεται γιατροί εσείς οι ίδιο απο το ψάξιμο, αλλά ας στο πω, γιατί τόχω στο μυαλό μου, ποτέ δεν ξέρεις..
Στο ΒΗΜΑgazino της προηγούμενης κυριακής, είχε ενα άρθρο για την κοπέλα απο το Αγρίνιο που περπάτησε μετά την εγχείρηση, και στο τέλος λέει "πριν απο πέντε χρόνια, ο Νίκος και η Βιβή, δυο νέα παιδιά που έπασχαν απο επιληψία, υποβλήθηκαν απο την ίδια ομάδα νευροχειρουργών σε επέμβαση θερμοτομής στον εγκέφαλο και δεν έπαθαν ποτέ πια επιληπτική κρίση"...
Ισως να το έχεις δεί, ίσως να το ξέρετε και να τόχετε απορίψει, παρολαυτά ήθελα να στο πω, μήπως..μήπως...ποτέ δεν ξέρεις, ε??
Σας εύχομαι οικογενειακώς Καλή Ανάσταση, και πολύ κουράγιο.
Μη στεναχωριέσαι για τη μανούλα σου, τα καλά που σου έχει κάνει είναι περισσότερα απο τη στέρηση εκείνου του νερού, έτσι πες της, στην προσευχή σου. Και η δική σου αγάπη προς αυτή, την έχει καλύψει εκείνη την αναμνηση. Μόνο η αμοιβαία αγάπη σας έμεινε, τα άλλα πέρασαν, το ξέρεις καλά αυτό.
Σε φιλώ γλυκά.
@ mary
Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας και στην πατρίδα μας Μαίρη μου!
Με αγάπη
Παράγραφος
heinz said...
(...)
Μεγάλο βάρος σήκωσε μέχρι τώρα το κοριτσάκι. Είναι ώρα να αναπαυτεί. Άλλο μικρό τώρα περιμένει κι έχει δικαιώματα στις δικές του απαιτήσεις. Και θέλει έναν μεγάλο, να ακουμπήσει.
Και, τελικά, είναι υπέροχο αυτό, δεν είναι?
---------------------------
Τα είπατε τόσο όμορφα! Την ίδια όμως ώρα αγγίξατε και την πληγή και ενοχή μου. Δεν νομίζω ότι είμαι και τοσο σωστή απέναντι στην κορούλα μου. Μερικές φορές πνίγομαι και αποφεύγω να την αντικρίσω για να μην της μεταδώσω την θλίψη μου. Προσπαθώ, προσπαθώ, αλλά δεν καταφέρων πάντα.
Με αγάπη κι ελπίζοντας στην κατανόηση
Παράγραφος
@ Markos
Είστε που είστε συμπαθής κι ευγενικός, έχετε και όνομα αγαπημένο, πνίγομαι απο ενθουσιασμο για να σας ευχηθώ Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη, υγεία και χαρά!
Με αγάπη
Παράγραφος
lemon said...
Καλή μου, εσύ κατάλαβες οτι το ποστ μου είχε πόνο για την αφέλεια των ανθρώπων και δεν ήταν βλάσφημο ως προς τη μέρα, ελπίζω (...)
----------------------------
Γλυκές μου λεμονανθέ,
βλάσφημο είναι το ψέμα κι όχι η ειλικρίνεια για τη ζωή!
Βλάσφημοι είναι εκείνοι που δεν θέλουν να βλέπουν τον πόνο των άλλων!
Βλάσφημες είναι ολες οι μέρες που κλέβουν τη χάρά μας και μας φορτώνουν θλιψη!
Εμείς είμαστε το μέτρο, ούτε οι άλλοι ούτε οι μέρες.
Εμείς είμαστε το ξερόχορτο που κάποτε στεγνώνει από χαρά και αγωνίζεται να μην ξεραθεί ολότελα αναζητώντας λίγη δροσιά στην εξομολόγηση, στη εξωτερίκευση, απλώνουμε δηλαδή τα φύλλα μας για λίγη δροσουλα στο φεγγαρόφωτο και τους έναστρους ουρανούς, ξορκίζουμε τις μελαγχολικες μέρες της ζωής μας με τις ποιητικές νύχτες των ονείρων μας...
Σ΄ αγαπώ πολύ
Παράγραφος
Γλυκιά μου Φίλη, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!
Σε σένα, στον υπέροχο σύντροφό σου και στην κοράκλα σας.
Με αγάπη
Artanis
Αγαπητή μου Παράγραφος, μέρες είχα να έρθω από εδώ, αλλά μέρες πολλές έτσι και αλλιώς είχα να παω και στις δικές μου σελίδες. Πολύ δουλειά. Και εμένα στο μπλογκ με "επανέφερε" η χθεσινή μαύρη, κατάμαυρη επέτειος, η απαρχή για μένα μις κατακήδευσης της Ελλάδας που ακόμα δε λεει να τελειώσει.
Είθε το πνεύμα της Ανάστασης και των Αναβλαστικών Θεών ό,τι όνομα και αν φέρουν στους πολιτισμούς που τους βάφτισαν να εμπνέουν όσους ακόμα αντέχουν να υποφέρουν από την ομορφιά.
@ Δυων Ανατελλων
Ήλιε μου, σας ευχαριστώ θερμά! Αντεύοχομαι να είστε καλά κι εσείς και η αγαπημένη μας Νεφέλη, αμέσως την έβαλα στην καρδιά μου μόλις την είδα!
Χρόνια πολλά και υγεία και υγεία, ευτυχία και ευτυχία!
Με πολλή αγάπη
Παράγραφος
Δημοσίευση σχολίου