Οσοι από εμάς περιμένουν να δουν μια ταινία γενικά για την επιληψία, λίγο να μας μελαγχολήσει, λίγο να μας προβληματίσει, λίγο να μας ενημερώσει, και μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους, να την ξεχάσουν ωραία και καλά, ας μην μπουν στον κόπο. Από το πρώτο τέταρτο θα κλείσουν την τηλεόραση.
Αυτή η ταινία είναι φτιαγμένη με έναν και μόνο σκοπό: να δείξει πόσο σοβαρή είναι η επιληψία, και πόσο ακόμη σοβαρότερη πρέπει να είναι η αντιμετώπισή της. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα (ο ίδιος ο γυιός του σκηνοθέτη είναι ασθενής και θεραπεύτηκε από την Κετογενική Δίαιτα) και παρουσιάζει την αληθινή εικόνα ενός συστήματος που δεν λέει να οργανωθεί εις όφελος του ασθενούς, παρά προτιμά την ασφάλεια της πεπατημένης.
Το κάστινγκ είναι το βασικό ατού της ταινίας. Ο καθένας είναι ο ρόλος του. Η μεγάλη Μέρυλ Στρήπ, είναι η μάνα που από τη χαρά της μητρότητας, περνάει στην απόγνωση. Είναι τρομερή η ανημποριά να κάνεις κάτι για το παιδί σου που υποφέρει. Ο μικρός Σεθ Ατκινς που παίζει τον γυιό της, σοκάρει με το πώς αποδίδει τους σπασμούς της ασθένειας. Ο Φρεντ Γουαρντ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως καθημερινός πατέρας, που επωμίζεται το να συγκρατήσει την οικογένεια να μην διαλυθεί, όσο η μητέρα φροντίζει αποκλειστικά τον γυιό.
Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία μιας συνηθισμένης οικογένειας, στη δίνη μιας ασθένειας που τους χτυπάει όλους σε ολα τα επίπεδα, σωματικό (βασικές ανάγκες όπως φαγητού & ύπνου να είναι συνεχώς «στον αέρα»), ψυχολογικό (όλοι αισθάνονται τύψεις, αλλά και όλοι σπάνε από την πίεση), οικονομικό (απλοί άνθρωποι, δεδομένα έσοδα, πανάκριβες θεραπείες), κοινωνικό (το «στίγμα» για την αρρώστεια-ταμπού)...
Η όλη ιστορία φέρνει ζητήματα ηθικής και ιατρικής δεοντολογίας στην επιφάνεια, όταν πια έχει μπει ο γυιός στην κατιούσα προς την μη-ανάκαμψη, και δεν μπορούν οι συμβατικές θεραπείες να προσφέρουν κάτι καλύτερο. Η ελπίδα έρχεται με τη μορφή της κλινικής Μέυο και της Κετογενικής δίαιτας.
Η αντίδραση και τα πολυεπίπεδα «όχι» που συναντά η οικογένεια στην αλλαγή της θεραπείας μπορεί να φανούν υπερβολικά. Θα περίμενε κανείς πως οι γιατροί θα έδιναν κι άλλες επιλογές πριν/αφ’ ότου οι συνήθεις φαρμακευτικές θεραπείες δεν συνεχίζουν να αποδίδουν. Αυτή η υπερβολή όμως (ειδικά στο πρόσωπο της «αρχιγιατρού») είναι ο πιο συμπυκνωμένος τρόπος να παρουσιαστεί το πρόβλημα.
Δεν θα αποκαλύψουμε το τί ακριβώς γίνεται, μόνο το ότι ναι, υπάρχει πάντα αυτή η ελπίδα, και δεν είναι κάτι άπιαστο ή ασαφές. Θα πάρετε μια γεύση του πώς εφαρμόζεται επακριβώς η Κετογενική Δίαιτα και θα συγκινηθείτε βλέποντας κι αληθινούς ασθενείς με την πρόοδό τους.
Η ταινία αυτή δεν πρόκειται ποτέ να γίνει block-buster. Ακόμη και στην εποχή που τα ιατρικά δράματα, στην τηλεόραση τουλάχιστον, γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, εδώ δεν έχουμε σεναριογράφους να δραματοποιούν καταστάσεις και να παίζουν με το συναίσθημα του θεατή, αλλά αληθινά περιστατικά. Οπότε αυτό θέλει γερά νεύρα, γερό στομάχι και γερή καρδιά.
Αλλά στο τέλος της θα είστε ένας διαφορετικός άνθρωπος. Οχι απαραίτητα πιο καταρτισμένος, αλλά σίγουρα πιο δεκτικός στο ότι όταν το θέμα είναι ο άνθρωπος, οφείλουμε να προσφέρουμε τα πάντα, ακόμη κι αν δεν μπορούμε εμείς με όσα ξέρουμε.
Κι αν δεν μπορούμε ούτε αυτό, τουλάχιστον να μην κάνουμε χειρότερα τα πράγματα. Κατ’αρχήν, δεν κάνουμε κακό... [λέει ο Ιπποκράτης]
******************************************************
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η δωρεάν διανομή και αποστολή της εν λόγω ταινίας συνεχίζεται!
Σας παρακαλούμε, στείλτε μας τώρα με ιμέιλ μία διεύθυνση ή την ταχυδρομική σας θυρίδα και σύντομα θα παραλάβετε το DVD.
Με αγάπη - Α.
******************************************************
ΟΦΕΙΛΗ ΣΤΗΝ "dora in e-space
Aπό την "dora in e-space" πρηροφορηθήκαμε για την ταινία του Jim Abrahams της. Παραθέτω για άλλη μια φροά στο σχετικό σχόλιό της, που έκανε στο μπλογκ μου κατά τα μέσα Μαρτίου του 2006:
dora in e-space said... Εξακολουθώ να σε θαυμάζω απεριόριστα όχι μόνο γιά την δύναμη με την οποία αντιμετωπίζεις την αρρώστια της κορούλας σου αλλά και γιά το κουράγιο σου να το μοιράζεσαι με άλλους προσπαθώντας να βοηθήσεις.Η πρώτη φορά που άκουσα γιά την κετογενή δίαιτα ήταν σε μία ταινία, τον αγγλικό τίτλο ξέρω, τον ελληνικό δυστυχώς όχι. Λέγεται First do no harm και πρωταγωνιστεί η Meryl Streep με μία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ερμηνεία μιάς μάνας που η πίστη της οτι το παιδί της μπορεί να σωθεί, μοιάζει με τη δική σου. Σκηνοθέτης είναι ο Jim Abrahams, που έκανε την ταινία εξ αιτίας του μικρού του γιού Charlie, ο οποίος έπασχε από την ίδια αρρώστια και ακολουθώντας αυτή τη δίαιτα, από 90 κρίσεις τη μέρα έφτασε να μην έχει καμμία. Είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Reimuller. O Jim Abrahams, βοήθησε να στηθεί το Charlie Foundation στην Santa Monica της California, ένα ίδρυμα αφιερωμένο στο να κάνει γνωστή αυτή τη δίαιτα στα μεγαλύτερα παιδονευρολογικά κέντρα. Αν δεν την έχεις δει ήδη την ταινία, δες την. Θα πάρεις ακόμα μεγαλύτερο κουράγιο και δύναμη.
Για την αντιγραφή, Παράγραφος - με αγάπη
