Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2006

Η Αφροδίτη για την ταινία του Jim Abrahams (κριτική παρουσίαση)

Κριτική, από την aphrodite, στην ταινία First Do No Harm τού εκλεκτού μας φίλου και σπάνιου ανθρώπου Jim Abrahams

Οσοι από εμάς περιμένουν να δουν μια ταινία γενικά για την επιληψία, λίγο να μας μελαγχολήσει, λίγο να μας προβληματίσει, λίγο να μας ενημερώσει, και μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους, να την ξεχάσουν ωραία και καλά, ας μην μπουν στον κόπο. Από το πρώτο τέταρτο θα κλείσουν την τηλεόραση.

Αυτή η ταινία είναι φτιαγμένη με έναν και μόνο σκοπό: να δείξει πόσο σοβαρή είναι η επιληψία, και πόσο ακόμη σοβαρότερη πρέπει να είναι η αντιμετώπισή της. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα (ο ίδιος ο γυιός του σκηνοθέτη είναι ασθενής και θεραπεύτηκε από την Κετογενική Δίαιτα) και παρουσιάζει την αληθινή εικόνα ενός συστήματος που δεν λέει να οργανωθεί εις όφελος του ασθενούς, παρά προτιμά την ασφάλεια της πεπατημένης.

Το κάστινγκ είναι το βασικό ατού της ταινίας. Ο καθένας είναι ο ρόλος του. Η μεγάλη Μέρυλ Στρήπ, είναι η μάνα που από τη χαρά της μητρότητας, περνάει στην απόγνωση. Είναι τρομερή η ανημποριά να κάνεις κάτι για το παιδί σου που υποφέρει. Ο μικρός Σεθ Ατκινς που παίζει τον γυιό της, σοκάρει με το πώς αποδίδει τους σπασμούς της ασθένειας. Ο Φρεντ Γουαρντ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως καθημερινός πατέρας, που επωμίζεται το να συγκρατήσει την οικογένεια να μην διαλυθεί, όσο η μητέρα φροντίζει αποκλειστικά τον γυιό.

Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία μιας συνηθισμένης οικογένειας, στη δίνη μιας ασθένειας που τους χτυπάει όλους σε ολα τα επίπεδα, σωματικό (βασικές ανάγκες όπως φαγητού & ύπνου να είναι συνεχώς «στον αέρα»), ψυχολογικό (όλοι αισθάνονται τύψεις, αλλά και όλοι σπάνε από την πίεση), οικονομικό (απλοί άνθρωποι, δεδομένα έσοδα, πανάκριβες θεραπείες), κοινωνικό (το «στίγμα» για την αρρώστεια-ταμπού)...

Η όλη ιστορία φέρνει ζητήματα ηθικής και ιατρικής δεοντολογίας στην επιφάνεια, όταν πια έχει μπει ο γυιός στην κατιούσα προς την μη-ανάκαμψη, και δεν μπορούν οι συμβατικές θεραπείες να προσφέρουν κάτι καλύτερο. Η ελπίδα έρχεται με τη μορφή της κλινικής Μέυο και της Κετογενικής δίαιτας.

Η αντίδραση και τα πολυεπίπεδα «όχι» που συναντά η οικογένεια στην αλλαγή της θεραπείας μπορεί να φανούν υπερβολικά. Θα περίμενε κανείς πως οι γιατροί θα έδιναν κι άλλες επιλογές πριν/αφ’ ότου οι συνήθεις φαρμακευτικές θεραπείες δεν συνεχίζουν να αποδίδουν. Αυτή η υπερβολή όμως (ειδικά στο πρόσωπο της «αρχιγιατρού») είναι ο πιο συμπυκνωμένος τρόπος να παρουσιαστεί το πρόβλημα.

Δεν θα αποκαλύψουμε το τί ακριβώς γίνεται, μόνο το ότι ναι, υπάρχει πάντα αυτή η ελπίδα, και δεν είναι κάτι άπιαστο ή ασαφές. Θα πάρετε μια γεύση του πώς εφαρμόζεται επακριβώς η Κετογενική Δίαιτα και θα συγκινηθείτε βλέποντας κι αληθινούς ασθενείς με την πρόοδό τους.

Η ταινία αυτή δεν πρόκειται ποτέ να γίνει block-buster. Ακόμη και στην εποχή που τα ιατρικά δράματα, στην τηλεόραση τουλάχιστον, γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, εδώ δεν έχουμε σεναριογράφους να δραματοποιούν καταστάσεις και να παίζουν με το συναίσθημα του θεατή, αλλά αληθινά περιστατικά. Οπότε αυτό θέλει γερά νεύρα, γερό στομάχι και γερή καρδιά.

Αλλά στο τέλος της θα είστε ένας διαφορετικός άνθρωπος. Οχι απαραίτητα πιο καταρτισμένος, αλλά σίγουρα πιο δεκτικός στο ότι όταν το θέμα είναι ο άνθρωπος, οφείλουμε να προσφέρουμε τα πάντα, ακόμη κι αν δεν μπορούμε εμείς με όσα ξέρουμε.

Κι αν δεν μπορούμε ούτε αυτό, τουλάχιστον να μην κάνουμε χειρότερα τα πράγματα. Κατ’αρχήν, δεν κάνουμε κακό... [λέει ο Ιπποκράτης]


******************************************************


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η δωρεάν διανομή και αποστολή της εν λόγω ταινίας συνεχίζεται!
Σας παρακαλούμε, στείλτε μας τώρα με ιμέιλ μία διεύθυνση ή την ταχυδρομική σας θυρίδα και σύντομα θα παραλάβετε το DVD.
Με αγάπη - Α.
******************************************************

ΟΦΕΙΛΗ ΣΤΗΝ "dora in e-space
Aπό την "dora in e-space" πρηροφορηθήκαμε για την ταινία του Jim Abrahams της. Παραθέτω για άλλη μια φροά στο σχετικό σχόλιό της, που έκανε στο μπλογκ μου κατά τα μέσα Μαρτίου του 2006:

dora in e-space said... Εξακολουθώ να σε θαυμάζω απεριόριστα όχι μόνο γιά την δύναμη με την οποία αντιμετωπίζεις την αρρώστια της κορούλας σου αλλά και γιά το κουράγιο σου να το μοιράζεσαι με άλλους προσπαθώντας να βοηθήσεις.Η πρώτη φορά που άκουσα γιά την κετογενή δίαιτα ήταν σε μία ταινία, τον αγγλικό τίτλο ξέρω, τον ελληνικό δυστυχώς όχι. Λέγεται First do no harm και πρωταγωνιστεί η Meryl Streep με μία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ερμηνεία μιάς μάνας που η πίστη της οτι το παιδί της μπορεί να σωθεί, μοιάζει με τη δική σου. Σκηνοθέτης είναι ο Jim Abrahams, που έκανε την ταινία εξ αιτίας του μικρού του γιού Charlie, ο οποίος έπασχε από την ίδια αρρώστια και ακολουθώντας αυτή τη δίαιτα, από 90 κρίσεις τη μέρα έφτασε να μην έχει καμμία. Είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Reimuller. O Jim Abrahams, βοήθησε να στηθεί το Charlie Foundation στην Santa Monica της California, ένα ίδρυμα αφιερωμένο στο να κάνει γνωστή αυτή τη δίαιτα στα μεγαλύτερα παιδονευρολογικά κέντρα. Αν δεν την έχεις δει ήδη την ταινία, δες την. Θα πάρεις ακόμα μεγαλύτερο κουράγιο και δύναμη.
Για την αντιγραφή, Παράγραφος - με αγάπη

53 σχόλια:

paragrafos είπε...

Ευχαριστώ την καλή μας Αφροδίτη, για άλλη μια φορά που είχε την υπομονή και την καλοσύνη να μας προσφέρει αυτό το εκλεκτο κριτικό κείμενο.

Με ευγνωμοσύνη και αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Δεν ξερω αν θα βρω το κουραγιο να τη δω. Οπως δεν πηγαινω να δω αρρωστους σε νοσοκομειο. Τους λεω " θα σε δω στο σπιτι ". Οι παθησεις εξευτελιζουν τους ανθρωπους.
------------------

Κε Χάρρυ, διαφωνώ ριζικά για τα περί "εξευτελισμού", εκτός αν εγώ καταλαβαίνω αυτό το ουσιαστικό διαφορετικά απ΄ ό,τι το εννοείτε εσείς.

Είμαι στη δουλειά. θα επανέλθω.

πολλά φιλιά

με αγάπη

Α.

Sarah είπε...

Η αρρώστια δεν ξευτελίζει τον άνθρωπο. Υποθέτω ότι ο Χαρυ το εννοει με την έννοια του ότι τον κουράζει. Αυτό είναι αλήθεια, κουράζει η ασθένεια, αλλά από την άλλη μεριά βγάζει προς τα έξω και την δύναμή του. (Με μερικές εξαιρέσεις)
Εζησα δυο γερές αρρώστιες από κοντά. Του πατέρα μου και της φίλης μου. Αυτό που είδα, ήταν λεβεντιά και στους δυο. Από την οποία εμεις μπορούμε να παίρνουμε μαθήματα αξιοπρέπειας.

Εχω το προνόμιο εδώ, το σπάνιο προνόμιο, να έρχομαι σε επαφή με καρκινοπαθεις ένα τετράωρο την εβδομάδα. Και με αυτούς μόνο κουράγιο διαπιστώνω, χαμογελο, αξιοπρέπεια. Μου μιλάνε και μου κρατάνε τα χέρια σφιχτά. Τους τα κρατώ και γω, και όχι, δεν τρέχω μετά να τα απολυμάνω.

Είναι οι δάσκαλοί μου.
Οπως άλλωστε είναι και η first lady, η Παράγραφος.

Eleni63 είπε...

Ευχαριστώ και εγώ την Αφροδίτη μια και εδώ αφήνω και κανένα σχολιάκι ενώ στα δικά της blogs δεν έχουμε τη χαρά του σχολιασμού!
ούτως ή άλλως για καλό θα ήταν.

Sarah είπε...

Χαρυ
Δώσε μου τον ορισμό της αξιοπρέπειας.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Αξιοπρεπεια,αξιος + πρεπει,να δειχνεις σαν να εχεις
--------------------------

Μερικές φορές οι μακρές επιληπτικές κρίσεις συνοδεύομαι με ακράτεια ούρων και κοπράνων. Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο, ούτε ομως ασυνήθιστο. Αυτό μάλιστα είναι και η μεγάλη αγωνία των ατόμων με βαριά επιληψία.

Βέβαια η μεγαλύτερη είναι μη πέσει κάποιος και ανοίξει το κεφάλι του. Κανείς δεν πέθανε επειδή είχε απώλεια ούρων. Το 20% όμως των θανάτων είναι λόγω αυτυχημάτων. Υπάρχει κι ένα ποστοστό (που είναι ο φόβος και ο τρόμος των γονιών) που πεθαίνει από τα σύνδρομο του αιφνιδίου θανάτου και αφορά στα ατομαι με ιστορικό παιδικής επιληψίας. Τα ποσοστά είναι μεγάλα (δεν τα λένε). Το έμαθα στο συνέδριο που έγινε στη Δανία. "Τι νόημα έχει να τρομοκρατείς τον κοσμο όταν δεν έχουμε όλα τα στοιχεία;", αναρωτήθηκε ένας Γερμανός παιδονευρολόγος.

Οταν ήμουν στην Αθήνα, ένα βράδυ ήπιαμε λίγο κρασί και η συγκάτοικός μου που ήταν υποτίθεται φίλη μου (τώρα δεν είναι) ήπιε περισσότερο κι όταν φτάσαμε στο σπίτι ξερνούσε όλη νύχτα. Ημουνα δίπλα της, όλη την νύχτα, μέχρι που χάραξε. Ξερνούσε και βαριανάσενε και συνεχώς έλεγε σ΄ευχαριστώ σ΄ ευχαριτώ. Εγώ όμως δεν ένιωθα ότι εκανα κατι το εξαιρετικό. Έπραξα το αυτονόητο. Το τελευταίο που θα μπορούσα να σκεφτώ ήταν να την αφήσω επειδή η δυσοσμία απο τα ξερατά ήταν ανυπόφορη. Εκεί έβλεπα έναν άνθρωπο που με είχε ανάγκη.

Κε Χάρρυ, εγώ βλέπω πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Η περιποίηση ενος ασθενούς ή ενός ανήμπορου, η φροντίδα προς εκείνον, με Αγάπη, μπορεί να διώξει από πάνω του τυχόν αισθήματα μειονεξίας, όπως και το αίσθημα οίκτου που ίσως έχουμε μέσα μας. Εγώ δεν έχω οίκτο για τους ανήμπορους επειδή στη θέση του οίκτου βάζω το καθήκον.

Βέβαια είναι και ζήτημα χρημάτων. Αν έχει χρήματα, έχει εξειδικευμένες νοσοκόμες και πολλές ευκολίες, οπότε περισσεύει χρόνος να μιλησεις με τον ασθενή ώρες ατελείωτες, αν θέλει. Κι εκεί του δίνεις βάλσαμο κι εσύ νιώθεις καλύτερα.

Ξέρει η Πανωραία τι λέω.

Θυμάστε την ταινία του Αλμοδομάρ "Μιλα της";

Εν κατακλείδι, νομίζω ότι αντιμετωπίζετε τη ζωή με πολυ σπαρτιατικό τρόπο!!!

Μήπως τελικά δεν είστε... γκρεκαλβανός αλλα Μανιάτης;
(Χα χα χα;)


Πολλά φιλιά

με αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Αλβανογραικος ...ειμαι,οπως & οσοι εχουν επωνυμο με γκ,αλλα δεν εχω την γνωστη χαρακτηριστικη σκληροτητα τους. Ακριβως επειδη δεν μπορω να υποφερω τον πονο,τον αποφευγω οσο μπορω.
---------------------------

Ξέρετε, για χρόνια η μητέρα μου "έτρεχε" (δηλαδή φρόντιζε) τα άδελφια της. Για χρόνια.

Οταν αρρώστησε, δεν πάτησε κανείς να τη δει, ποσο μάλλον να την στηρίξει ψυχικά, γιατί τάχα δεν άντεχαν να την βλέπουν να υποφέρει...

Αυτό για μένα ήταν ένα πρόσχημα, μια φτηνή δικαιολογία, εντελώς εγωιστική, εντελώς μικροπρεπής.

Δεν άντεχαν να την βλέπουν άρρωστη επειδη την... αγαπούσαν. Τι υποκρισία!!!

Και δεν σκέφτηκαν τον άλλον που τους είχε ανάγκη, σκέφτηκαν τον εαυατό τους. Δεν σκέφτηκαν ότι τους είχε ανάγκη, να μιλησουν λιγάκι - ήταν δυο χρονια κατάκοιτη. όλα εκεινα τα δυσκολα χρόνια τα δικά μας που μπαινοβγαίναμε στα νοσκομεία, και αυτό το ξέρανε και την αφήνανε μόνη της...

Δεν κανουν έτσι οι άνθρωποι

δεν κανουν έτσι τα αδέρφια, ειδικά απέναντι σε μια αδελφή που τους είχε σαν παιδιά της, που έκοβε από εμάς για να δίνει σε κείνες...

Ο καθένας μας έχει τις πικρίες του, κε Χάρρυ. Εσεις με τους γραικαλβανούς κι εγώ με τους αχάριστους.

Με αγάπη

Α.

Sarah είπε...

Χαρυ
Μα λέμε τα αυτονόητα, ότι η αξία δεν συσχετιζεται με την υγεια σου αλλά με τον χαρακτήρα σου.
Εγω καταλαβαίνω τι λέει η Παράγραφος. Αυριο κι εγώ μπορει να είμαι μια καρκινοπαθης, μια επιληπτική.
Το ιδιο άτομο θα παρέμενα.
Πάλι θα καλαμπουρίζαμε εμεις οι δυο Χαρυ.

Αλλά αν θέλετε να δειτε απομόνωση, ριξτε μια ματιά στους ασθενεις του Εϊτζ. Εκει να δειτε τραγική απομάκρυνση. Καμια φορα και οι ίδιοι οι γονείς τους κλείνουν την πόρτα. Ειχα δει καποιον ασθενή στην τηλεόραση που είχε πει "I'm dying for a hug."

sadosadist είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΑΛΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ. ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ.

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΛΕΞΗ.

ΑΓΑΠΗΤΗ paragrafos ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ.

@ harrygreco

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΏ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΜΙΑ ΛΕΞΗ ΕΔΩ. ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ.

Sarah είπε...

Το θεμα μας ειναι η καινουρια μορφή θεραπείας και πόσο δύσκολα γίνεται δεκτη.
Αυτο δεν με εκπλήσσει. Σε μερικες περιπτωσεις η αποδοχή καινούριας θεραπειας μειώνει την αξία της παλιάς και θίγονται μεγάλα συμφεροντα.

Σε`άλλες περιπτώσεις υπάρχει άγνοια.

Σε άλλες, φόβος. Κι αν οι επιπτώσεις προκαλέσουν μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτο που πάμε να λύσουμε;

Στην συγκεκριμένη περίπωση, απ'ο,τι κατάλαβα, έχουμε επιτυχια σε αρκετούς ασθενείς, χωρις να κατανοούμε το πως και το γιατί.

Οπως έχουμε Παράγραφε και απόλυτη θεραπεία μια μέρα επιληπτικών, που σταματάνε οι κρισεις για πάντα, χωρίς να κατανοούμε το πως και το γιατί. Το ειδα αυτο με ένα γρήγορο ψάξιμο που έκανα.

Σωστά λέω;

Αυτο που διαπιστώνω πάντως καθημερινα είναι η τρομερή άγνοια.
Που οδηγει σε φόβο και από κει και πέρα μπαινουμε σε φαύλο κύκλο.

sadosadist είπε...

@harrygreco

ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΗΓΚΑΝ. ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ.

ΕΝΟΧΟΠΙΗΣΕ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ 1981 ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΟΛΙ.

ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΙΝΟΝΑΤΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΚΛΙΜΑΚΑ. ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ Η ΓΡΙΠΠΗ ΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ SARS ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ. ΑΛΛΑ Η ΔΥΣΗ ΚΩΦΕΥΕΙ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΗΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΡΙΞΩ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ.

ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ Η ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ!!! ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΜΕ ΑΜΑΧΗΤΙ ΠΑΝΤΩΣ!

sadosadist είπε...

Η Φωλιά των Κούκου

Aphrodite είπε...

@Παράγραφε,

Εσένα τι να σου πω καρδούλα μου, πώς να σ'ευχαριστήσω εγώ εσένα?...

Που 10 μήνες πριν δεν ήξερα για όλον αυτόν τον κόσμο που ξετύλιξες? Με πιάνει πλάκωμα να βλέπω τέτοια ιστορία, θλίψη και ευκαιρία μαζί, πόνο και αγάπη, να πέφτει με βάρος δεκάδων πονεμένων ανθρώπων πάνω σε μια τόσο καλή ψυχή σαν τη δική σου.

Και ναι, ψυχή, ψυχάρα, αφήστε με με τα ψυχή = μυαλό, νόηση, intellect, εδώ μιλάμε για περιπτωσάρα, she fell onto earth κανονικά η Παράγραφος.

ΕΓΩ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Που ζεις αγώνα κι ανακουφίζεις, που παλεύεις πριν από μας για όλους, που αγαπάς κι εμάς τους άχρηστους!

Πολλή αγάπη. Μα πολλή.

(η-μαίηλ, οκ?)

Aphrodite είπε...

Και κάτι ακόμη: οι αρρώστειες δεν είναι παρά μια ευκαιρία να δείξουμε την ανθρωπιά και το όποιο μεγαλείο ψυχής έχουμε, είτε σαν ασθενείς, είτε σαν "περιποιητές".

Είναι μες το πρόγραμμα, και το μόνο που είναι να κάνουμε είναι να προσφέρουμε, με ό,τι έχουμε. Να είμαστε από την μεριά της ανακούφισης και της λύσης, όχι από τη μεριά του πόνου και του προβλήματος.

Προσωπικά το θεωρώ αδιανόητο να υποφέρει ο άλλος και να γυρνάω την πλάτη. Δεν είμαι από την άξια στόφφα του μάρτυρα μεν, αλλά δε θέλω να έχω έρθει εδώ απλώς για να περνάω εγώ καλά. Θέλω να κάνει κάποια διαφορά το ότι μου κλήρωσε αυτό το μικρό κομμάτι ζωής, και η διαφορά δεν έχει νόημα αν ειναι πράγματα που τα πιάνεις με το χέρι. Νόημα έχει μόνο όταν τα πιάνεις με αγκαλιά.

Αν δε μπορώ να κάνω κι άλλους να περνούν καλά, μένω μετεξεταστέα...

Και δες σύμπτωση, το λινκ που έκανε ο φάρμερ (ρόμπα μ'έκανες βρε!) είναι στο ποστ μου σήμερα, περί μιας κατάστασης που ή φαίνεται το μεγαλείο ψυχής (not mine of course!), ή να πάμε στο διάτανο μια ώρα αρχύτερα... Πάντως σε σκεφτόμουν όταν το έγραφα...

Φίλοι χαιρετώ, καλό ξημέρωμα, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για το ότι με το που μιλάτε εδώ, αισθανομαι λιγότερο μόνη όταν νιώθω το τι λέει αυτή η φοβερή ταινία!

Καληνύχτα με πολλή αγάπη!!!

Alexandra είπε...

σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στην επιληψία. σκέφτηκα την κορούλα σας!

όλα να φωτίζονται από το χαμόγελό της και όλα να πάνε καλά.

φωτεινές σκέψεις!!!

Sarah είπε...

Δυο ερωτήσεις.
Γιατί όχι καθόλου υδατάνθρακες; Ουτε καν λίγους;

Η εγχειρηση ποιους βοηθα συγκεκριμένα;

paragrafos είπε...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
--------------

ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ!

ΘΑ ΈΧΕΙ ΑΡΑΓΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ;

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Alexandra said...
σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στην επιληψία. σκέφτηκα την κορούλα σας!

όλα να φωτίζονται από το χαμόγελό της και όλα να πάνε καλά.

φωτεινές σκέψεις!!!

23 Νοέμβριος, 2006 15:31
----------------------------

Το προηγουμενο σχόλιο με την παραπομπή το αφιερώνω στην Αλεξάνδρα. Ψάχνοντας για την Πανελλήνια Ημέρα κατά της Επιληψίας, έπεσα πάνω στην ιστοσελίδα της "Ελληνικης Εθνικής Ενωσης Για την Επιληψία". Εκεί πάει το λινκ που έβαλα πιο πριν.

Με αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

Πανάσχημη said...
Δυο ερωτήσεις.
Γιατί όχι καθόλου υδατάνθρακες; Ουτε καν λίγους;

Η εγχειρηση ποιους βοηθα συγκεκριμένα;

23 Νοέμβριος, 2006 16:03
--------------------------

Καλησπάρα Πανωραία μου!

Εκεί βρίσκεται το μυστικό (που παραμένει και μυστήριο): στον να μην δίνουμε υδατάνθρακες για να αναγκαστεί ο οργανισμός να κάψει λίπος!

Αντιγράφω από το άλλο μπλογκ που έχω και όπου υπαρχει ένα μεταφρασμένο από τον Τάκη τον Αλεβαντή έγκυρο εισαγωγικό κείμενο για την Κετογένική Δίαιτα :

---------------------

2. Τι είναι η Κετογενική Δίαιτα;

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η Κετογόνος Δίαιτα είναι μια δίαιτα πλούσια σε λιπαρά, επαρκής σε πρωτεΐνες και πολύ φτωχή σε υδατάνθρακες, η οποία έχει υπολογιστεί προσεκτικά και ατομικά για κάθε παιδί ξεχωριστά. Οι προσφερόμενες θερμίδες είναι περιορισμένες και εξαρτώνται από την ηλικία και τις δραστηριότητες του παιδιού. Αν υπολογιστούν σωστά, το παιδί δεν πρέπει ούτε να πάρει ούτε να χάσει σημαντικό βάρος, αλλά θα αναπτυχθεί κανονικά για τον σωματικό του τύπο και το βάρος του θα παραμείνει κοντά στο ιδανικό βάρος με βάση το ύψος του. Αν το παιδί είναι υπέρβαρο, οι θερμίδες περιορίζονται μέχρι να φθάσει κοντά στο ιδανικό βάρος. Περιορίζονται επίσης και τα προσλαμβανόμενα υγρά, αν και αυτό γίνεται για λόγους που είναι λιγότερο σαφείς. Με τη δίαιτα καλύπτεται το 90% περίπου των αναγκών του παιδιού σε θερμίδες υπό τη μορφή λιπαρών (κρέμα γάλακτος, βούτυρο, μαγιονέζα), ένα γραμμάριο ανά κιλό βάρους με τη μορφή πρωτεΐνης και ελάχιστη ποσότητα υδατανθράκων. Η Δίαιτα συμπληρώνεται με τη λήψη βιταμινών και ασβεστίου.

3. Τι επιτυγχάνει η Κετογενική Δίαιτα;

Η Κετογενική Δίαιτα έχει σχεδιαστεί για να προσομοιώνει πολλές από τις μεταβολικές επιπτώσεις της νηστείας. Όταν νηστεύουμε, το σώμα μας χρησιμοποιεί καταρχάς το απόθεμα γλυκόζης και γλυκογόνου και στη συνέχεια αρχίζει να καίει το λίπος που έχει αποθηκεύσει. Όταν δεν διατίθεται επαρκής ποσότητα γλυκόζης, τα λίπη δεν μπορούν να καούν πλήρως και από την ατελή τους καύση παραμένουν ως κατάλοιπα ουσίες που ονομάζονται κετονικά (ή οξονικά) σώματα (ακετοξικές και β-υδρόξυβουτυρικές ενώσεις). Με την Κετογενική Δίαιτα παρέχονται στο σώμα προς καύση εξωγενή λίπη (δηλαδή λίπη εκτός του σώματος) αλλά περιορίζονται οι διαθέσιμοι υδατάνθρακες, έτσι ώστε να αυξάνεται η συγκέντρωση των κετονικών σωμάτων. Φαίνεται πως αυτή η υψηλή συγκέντρωση κετονών προκαλεί την αναστολή των επιληπτικών κρίσεων.
(...)
--------------------

Με πολλή αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Λεπτομερεια για τους τυπους,η ελλειψη γλυκοζης,απο την οποια σχεδον πληρως τροφοδοτειται ο εγκεφαλος,ειναι η αιτια που ουσιαστικα ο εγκεφαλος λειτουργει " στο ρελαντι" & δεν κανει κρισεις...

24 Νοέμβριος, 2006 01:55
---------------------------

Δεν είναι λεπτομέρεια, είναι η ουσία!

Απλώς δεν ξέρουμε ακόμα τον ακριβή μηχανισμό που δρα. Οταν τον ανακαλύψει η επιστήμη, θα έχει νικήσει τις πιο βασανιστικές περιπτώσεις της επιληψίας.

Με αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

Αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά ΕΔΩ

Με συγκίνηση και αγάπη

Α.

Sarah είπε...

Παραγραφε
Διαβασα το λινκ και έχω να προσθεσω την προσωπική μου μαρτυρία, ενος συγγενη μου εδω στην Ταμπα, του Κεβιν.

Ο Κεβιν γνώρισε πριν 15 χρονια μια κοπελα που είχε ένα ανάπηρο παιδί. Το παιδί στερήθηκε οξυγόνο κατα τον τοκετό και η αναπηρία, σωματική και πνευματική είναι πλήρης. Σχεδον τετραπληγικό, βρισκεται σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν καταλαβαίνει τίποτα λένε οι άλλοι, αλλά εγώ διαφωνω. Το έχω δει πως αλλάζει η ματια του όταν το πλησιάζει η μητερα του. Και είμαι σίγουρη οτι καταλαβαίνει.

Ο Κεβιν δεν επηρεάστηκε καθολου από την παρουσια αυτού του παιδιου. Του οποίου ο πατερας ήταν εξαφανισμένος. Παντρεύτηκε την κοπελα και υιοθέτησε το παιδι. Τώρα το παιδι είναι 20 χρονών, πάλι τετραπληγικό, πάλι να τα κάνει επάνω του, μόνο που τώρα έχει δυο ανθρώπους να το φροντιζουν. Δεν μπορεις να φανταστεις πόσο αφοσιωμένος είναι ο Κεβιν σε αυτο το παιδί.

Και μια μέρα που ο πατέρας του Κεβιν άρχισε να μου μιλάει γι αυτον το γαμο του γιου του, μου είπε, οτι ο Κεβιν τον έχει κάνει τον πιο υπερηφανο πατέρα του κοσμου.
Χρειαζεται κότσια να κάνεις αυτο που έκανε ο γιος μου, είπε.

Σου τα λέω αυτα, διότι η απαισιοδοξία της κοπέλας στο κειμενο του λινκ δεν είναι σωστή.
Υπάρχουν πολλοι σαν τον Κεβιν.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Στους γαμους πρεπει να υπαρχει αμοιβαιοτητα. Ο ελευθερος με την ελευθερη,ο χωρισμενος με χωρισμενη. Ετσι ειναι υγιεις οι σχεσεις.

25 Νοέμβριος, 2006 00:47
-----------------------------------

Κύριε Χάρρυ, ξεχάσατε την πιο σημαντική αμοιβαιότητα η οποία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, εξυγιαίνει κάθε ανθρώπινη σχέση.

Με αγάπη

Α.

andy dufresne είπε...

Προβλήματα σύνδεσης με κρατάνε μακριά από την παρέα, οπότε είπα να μπω να πω δυο καλημέρες.

Δεν έχω δει ακόμα την ταινία, μου ήταν αδύνατον μέχρι τώρα, λόγω γέννησης μπαμπινότας, τώρα αισθάνομαι πιο δυνατός, οπότε επιφυλάσσομαι.


Καλημέρα Μ-Φ,
καλημέρα Κ,
καλημέρα Α.

Καλημέρα Κουτσογιαννόπουλε (ή jack of all trades ή Θεά ή Μεγάλη Αγκαλιά - όπως εσύ προτιμάς)

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Πρεπει να βαλετε αβαταρι,γιατι πλακωνουν τα χρυσαυγοτσολια & δεν μπορω να ψαχνω στα σκουπιδια να βρω το σχολιο σας. Η ελλειψη χρονου ειναι υπεκφυγη,προσωπικα δεν θελω να δω τη ταινια για να μη στενοχωρηθω . Οταν με το καλο θεραπευτουν οι Επη με την Καιτη...που γιορταζει σημερα,δεν πρεπει να το λενε πουθενα.

25 Νοέμβριος, 2006 22:21
-------------------------

Για αβατάρι θα προτιμούσα κάτι ανοιξιάτικο ή μια καρδούλα ή απλώς το γράμμα Π.

Η ταινία είναι σκέτη θλιψη. Αν δει κάποιος την ταινία και την πολλαπλασιάσει επί τρία χρονια, θα δει τι περάσαμε η κορουλα μας κι εμείς - δίχως λόγο!!! Αν η Κετογενική Δίαιτα είχε πέραση στας Ευρώπας...

Στόχος του κινήματός μας είναι να μάθουμε τόν κοσμο να μιλάει για τη επιληψία χωρίς να φοβάται. Ξέρουμε ότι αγώνας είναι άνισος και κάπως μάταιος. Οχι όμως εντελώς-εντελώς μάταιος.

Με αγάπη

Α.

Sarah είπε...

Παράγραφε
Δεν ξερω τι διαπίστωσες εδω στην Αμερική, αλλά αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι κανείς δεν φοβάται να μιλάει για την επιληψία. Γνωρίζω δυο κοπέλες, μου μίλησαν με μεγάλη άνεση για το πρόβλημα τους, είναι υγιεις, ωραίες, με ζωντάνια.
Φαρμακευτική αγωγή ακολουθούν αυτές, άλλη περίπτωση υποθέτω.
Αριστες στα μαθήματά τους.
No problem.
Η αρρώστια δεν είναι το πρόβλημα που διαταράσσει τις σχέσεις.
Η έλλειψη ενημέρωσης είναι.

Εξαιρέσεις βέβαια υπάρχουν, αλλά μιλάω για τη γενική κατάσταση που παρατηρώ.


Και γι αυτα που μου εξήγησες για τους υδατάνθρακες, τωρα καταλαβαίνω γιατι η δίαιτα ΑΤΚΙΝΣ έχει πιάσει τόσο πολύ.

paragrafos είπε...

Πανάσχημη said...
Παράγραφε
Δεν ξερω τι διαπίστωσες εδω στην Αμερική, αλλά αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι κανείς δεν φοβάται να μιλάει για την επιληψία. Γνωρίζω δυο κοπέλες, μου μίλησαν με μεγάλη άνεση για το πρόβλημα τους, είναι υγιεις, ωραίες, με ζωντάνια.
Φαρμακευτική αγωγή ακολουθούν αυτές, άλλη περίπτωση υποθέτω.
Αριστες στα μαθήματά τους.
No problem.
Η αρρώστια δεν είναι το πρόβλημα που διαταράσσει τις σχέσεις.
Η έλλειψη ενημέρωσης είναι.

Εξαιρέσεις βέβαια υπάρχουν, αλλά μιλάω για τη γενική κατάσταση που παρατηρώ.


Και γι αυτα που μου εξήγησες για τους υδατάνθρακες, τωρα καταλαβαίνω γιατι η δίαιτα ΑΤΚΙΝΣ έχει πιάσει τόσο πολύ.

26 Νοέμβριος, 2006 04:12
--------------------------

Πανωραία μου,

αυτό το σχόλιό σου (και όχι μονο) θα πρέπει να τοιχοκολληθεί παντού!!!

Με πολλή αγάπη

Α.

Zontas είπε...

Να ξεκινήσω πρώτα με αυτό που με θυμώνει, για να μπορώ μετα να σκεφτώ με νηφαλιότητα. Harry, δεν εξευτελίζουν οι παθήσεις τους ανθρώπους οι άνθρωποι εξευτελίζουν τους ανθρώπους. Αν εσύ δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι άρρωστος και αδύναμος είσαι πολύ βάρβαρος με τον εαυτό σου κατ αρχήν και μετά με τους άλλους.

Παράγραφε, στην κορούλα σου, έχω να ευχηθώ, πριν από όλα τα αυτονόητα, να καταλάβει πως ότι της στέρησε η ζωή σε ξεγνοιασιά, της δόθηκε αλλιώτικα σαν φροντίδα και νοιάξιμο από εσάς. Μεγάλο δώρο η αφοσίωση των γονιών και η αγάπη, απ αυτά που δεν ξοδεύονται, κι αν σπαταλάς μια ζωή ολόκληρη.

Κοιτούσα ένα απόγευμα το βαφτισιμιό μου που πάλευε να μάθει αφαίρεση, και σκεφτόμουν, με τι μαλακίες τον βασανίζουμε, τώρα που πέρασαν τα ζόρια, τώρα που ανακουφίστηκε το άγχος όλων μας που κόντευε να μας διαλύσει, άλλα πρέπει να του μάθουμε. Να του μάθουμε κάθε φορά που μιλάει με τον εαυτό του, ο διάλογος να ξεκινάει με δεδομένο οτι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους θα είναι ο πιό σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο. Η επιληψία δεν μπορεί να τον κάνει λιγότερο σημαντικό, η άγνοια όμως και η στενομυαλιά, η δική μας, των γιατρών του, των δασκάλων του, μπορεί να τα καταφέρει περίφημα.

Ήρθε στη Θεσσαλονίκη ένας καινούργιος παιδονευρολόγος από το Πανεπιστημιακό της Κρήτης που θεωρείται expert στην κετογενή δίαιτα. Έχουμε επίσης στον Αγιο Λουκά έναν νευρολόγο εξαιρετικό σε video EEG - κι απ τα καλύτερα παιδιά στην πιάτσα εξ όσων γνωρίζω. Αν χρειαστείς πληροφορίες για οποιονδήποτε γνωστό, drop me a line.

Zontas είπε...

Για τη δε Θεά :)

τι να πω; Μόνο να της αφιερώσω αυτό που ακούω

Nouvelle Vague

Dance with me
(...show me secret sins, love can be like bandage...in my world of (ph)antasy
won't u dance with me...)

:))

paragrafos είπε...

andy dufresne said...
Προβλήματα σύνδεσης με κρατάνε μακριά από την παρέα, οπότε είπα να μπω να πω δυο καλημέρες.

Δεν έχω δει ακόμα την ταινία, μου ήταν αδύνατον μέχρι τώρα, λόγω γέννησης μπαμπινότας, τώρα αισθάνομαι πιο δυνατός, οπότε επιφυλάσσομαι.


Καλημέρα Μ-Φ,
καλημέρα Κ,
καλημέρα Α.

----------------------

Φίλε Άντη, γεια σου και σένα και σε ΟΛΗ την οικογένεια!!!

Η ταινία είναι χρήσιμη στους... άτυχους, στο 1% του πληθυσμού. Αν την είχαμε δει κι εμείς προτου αρχίσουν τα προβλήματα της κορούλας μας, θα είχαμε πάει από την αρχή στις ΗΠΑ και δεν θα είχαμε αφήσει το παιδί να γίνει πειραματόζωο επί τρία χρόνια και να υποστεί και κάποιες βλάβες.

Και μη χειρότερα, να λέω, και ευχαριστώ που κάποτε ξυπνήσαμε και βρήκαμε λύση.

Μόνο για έναν λόγο αξίζει να δεις όση αντέχεις από την ταινία, έστω και κάτι ελάχιστον: για να καταλάβεις τι υποφέραμα εμείς επί τρία χρόνια και τι δεν πρέπει να παθει άλλος κόσμος, φίλοι και γνωστοί που έχουν παρόμοια περιστατικά.

Για να μιλάμε περί επιληψίας χωρίς ντροπή αλλα με αισιοδοξία.

Σε φίλω

με πολλη αγαπη

Α.

paragrafos είπε...

Zontas said...
Να ξεκινήσω πρώτα με αυτό που με θυμώνει, για να μπορώ μετα να σκεφτώ με νηφαλιότητα. Harry, δεν εξευτελίζουν οι παθήσεις τους ανθρώπους οι άνθρωποι εξευτελίζουν τους ανθρώπους. Αν εσύ δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι άρρωστος και αδύναμος είσαι πολύ βάρβαρος με τον εαυτό σου κατ αρχήν και μετά με τους άλλους.

-------------------

Για την "εξίσωση" του κυριου Χαρρυ (αρρώστια = εξευτελισμός) έλαβα πέντε ιμέιλ γεμάτα οργή και πίκρα. Το ένα, μάλιστα, από πολυ κοντινό μου και πολυ αγαπητό πρόσωπο.

Αντιδράσεις προκάλεσε και η φράση του κυρίου Χάρρυ για την "αμοιβαιότητα στις υγιείς σχέσεις". Και γι΄ αυτά του τα λόγια έλαβα δυο επικριτικά και πονεμένα γράμματα.

Δεν ξέρω αν ο κύριος Χάρρυ έχει ορεξη να αναλύσει τι εννοεί, να εξηγήσει και να διευκρινίσει προκειμένου να αρθούν οι παρεξηγήσεις και οι σε βάρος του κατηγορίες για "κοινωνικό ρατσισμό και αναισθησία". Νομίζω άλλα ήθελε να πει κι αλλιώς τα καταλάβαμε εμείς.

Μερικές φορές και μένα με ξενίζουν τα λόγια του κυρίου Χάρρυ. Ομως μέσα μου πιστεύω ότι έχει ανθρωπιά, άσχετα από το εάν διατυπώνει απόψεις αμφιλεγόμενες, παρεξηγητέες που κάποτες ακούγονται ως παρωχημένες και ανάλγητες.

Τέλος, θα διαφωνήσω κι εγώ με αυτήν την θέση του κυρίου Χαρρυ:

ο άρρωστος δεν υποφέρει τόσο εξαιτίας της αρρώστιας του, όσο εξαιτίας της ανάπηρης αγάπης των άλλων (οίκτος), και προπαντός εξαιτίας των προκαταλήψεων που έχει η κοινωνία για τις ασθένειες και τους ασθενείς.

Ενδεχομένως όμως, ο κύριος Χάρρυ να προβοκάρει, ενδεχομένως δηλαδή να διατυπώνει τέτοιες "ρεαλιστικές" και προκλητικές θεσεις προκειμένου να κινητοποιήσει οργίλες αντιδράσεις ανθρωπιάς (σχήμ οξύμωρο)!

Τι να σας πω, εκείνος ξέρεις καλύτερα.


Με πολλή αγάπη προς όλους

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Zontas said...

" πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους θα είναι ο πιό σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο. Η επιληψία δεν μπορεί να τον κάνει λιγότερο σημαντικό, η άγνοια όμως και η στενομυαλιά, η δική μας, των γιατρών του, των δασκάλων του, μπορεί να τα καταφέρει περίφημα.


Ήρθε στη Θεσσαλονίκη ένας καινούργιος παιδονευρολόγος από το Πανεπιστημιακό της Κρήτης που θεωρείται expert στην κετογενή δίαιτα. Έχουμε επίσης στον Αγιο Λουκά έναν νευρολόγο εξαιρετικό σε video EEG - κι απ τα καλύτερα παιδιά στην πιάτσα εξ όσων γνωρίζω. Αν χρειαστείς πληροφορίες για οποιονδήποτε γνωστό, drop me a line. "

---------------------------

Σας ευχαριστούμε για τα καλά λόγια και τις εύστοχες παρατηρήσεις.

Σχετικά με την επιληψία του βαφτισιμιου σας, εύχομαι ό,τι καλύτερο!!!

Ολα όσα λέτε για τους γονείς, την κοινωνία και τους δασκάλους είναι απολύτως ΣΩΣΤΑ.

Είναι ολοφάνερο ότι είστε άνθρωπος με κατασταλαγμένη ανθρωπια και αποφαστιστική ευαισθησία.

Για τον παιδονευρολόγο που ήλθε στη Θεσ/κη, μάλλον αναφέρεστε στον κύριο Ευαγγελίου, εκλεκτό επιστήμονα και άνθρωπο. Είναι ο μόνος που ξέρει τι εστί Κετογενική Δίαιτα και ελπίζω να το διαδώσει και στους άλλους. Εκτός αν εννοείτε τον κύριο Μπεχλιβανίδη.

Δυστυχώς, ένα χελιδονι δεν φέρνει την άνοιξη.

Με πολλή εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

Zontas είπε...

Παράγραφε

ούτε εγώ συμφωνώ οτι το σχόλιο του harry αφορά σε κοινωνικό ρατσισμό, αλλά επισημαίνω οτι όταν κάποιος δεν αντέχει να βλέπει την αδυναμία στον άλλον, δεν την αντέχει κατ αρχήν για τον ευτό του και αυτό είναι πριν απ όλα άδικο για τον ίδιο, βάρβαρο να λες στον εαυτό σου δεν έχεις το δικαίωμ να είσαι αδύναμος.

Ο νευρολόγος ναι είναι ο Ευαγγελίου, είστε ενημερωμένη και για το δικό μας μικρό χωριό βλέπω. Οπότε μάλλον εμείς πρέπει να ρωτάμε εσάς για το που να παραπέμψουμε ποιόν. Άκουσα επίσης καλά λόγια και για έναν καινούργιο στο ΑΧΕΠΑ (Παύλου) ο οποίος δεν έχει μεν expertise στη δίαιτα αλλά μου είπαν είναι καλά ενημερωμένος και έχει φιλική προσέγγιση. Σε αυτόν να παραπέμπουμε; :))

Ο βαφτισιμιός είναι ρυθμισμένος προς το παρόν φαρμακευτικά, πολύ λιγότερο τρομαγμένος, και άρχισε ξανά να απολαμβάνει πράγματα που έκανε και πριν, πλην του κολυμβητηρίου. Απ την άλλη οι γονείς του κατ αρχήν και μετά εμείς οι γύρω πολύ πιό ανακουφισμένοι από το άγχος και πιό ψύχραιμοι να καταλάβουμε τι έγινε και να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη που κάναμε στον πανικό. Στη δική μας περίπτωση βοήθησαν πολύ η Λένα και η Αντιγόνη στην Αθήνα (υποθέτω τις γνωρίζεις κι τις δύο) και μια κολλητή φίλη που είναι νευρολόγος μεν, όχι παιδονερυολόγος, αλλά πολύ ανήσυχο παιδί.

Να ευχηθώ αυτό το ημερολόγιο που τώρα βιάζεσαι να το συμπληρώσεις τα βράδυα με όλα τα καλά που παρατήρησες, σε λίγους μήνες να γεμίζετε τις σελίδες του μόνο με αυτοκόλλητα. Και, το βλέμμα σου που τώρα πέφτει πάνω της συχνά διερευνητικό, σε λίγο να την κοιτάζει μόνο για να την καμαρώνει. Ούτως ή άλλως είστε για όλους μας το όνομα και το πρόσωπο της δύναμης και της ελπίδας.

all the best

Zontas είπε...

harry

είναι που είσαι λακωνικός συνήθως και σε παρεξηγούν, τώρα έγινες σαφής. Καταλαβαίνω οτι τον καραφλό δεν τον χέζεις, έστω κι αν έχεις διάρροια...

:)))

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Ενδεχομενως...να μιλαω επιτηδες αποτομα για να τεστασρω αντιδρασεις...Παντως,ειναι ανηθικη η πισωπλατη κριτικη ,με ημεηλ πριβε & οχι ποσταρισμενα στο μπλογκ. Για τους αρρωστους,εννοουσα οτι αν η παθηση τους ειναι προσωρινη,αλλα τους εξευτελιζει,π.χ διαρροια,ειναι προτιμοτερο να μην γινεται συναντηση & οποιος νοιαζεται,να περιμενει να τους ξαναδει θεραπευμενους.
---------------------------

Άλλο η ιδεολογική διαφωνία, κύριε Χάρρυ και άλλο η πικρία. Αλλο η λογική κι άλλο το συναίσθημα που εκλυεται από οδυνηρά βιώματα.

Αυτά που λέει κάποιος σε μένα που ξέρω τις περιπέτειες των γονιών και των παιδιών του στα νοσοκομεία, είναι εντελώς προσωπικά. Δεν θα μπορουσε να απευθυνθεί σε σας που δεν ξέρετε τι έχει τραβήξει η μια ή η άλλη οικογένεια που έχασε αγαπημένα άτομα από καρκίνο αφού πρώτα τα είδε να λιωνουν σαν το κερί επι τρία και τέσσερα χρόνια.

Εσείς με τα λογια σας ξύσατε πληγές, ακούσια, σε ανθρώπους που ήταν αφοσιωμένοι ψυχή τε και σώματι στους πάσχοντες. Εκεινα τους θυμίσατε κι επειδή εμενα μου τα έχουν πει, μου εξέφρασαν τον καημό και την πίκρα τους για τα περί εξευτελισμου κλπ.

Δεν είναι λοιπον τα επικριτικά γράματα που έλαβα ιδεολογικές διαφωνίες και απρόσωπες σκέψεις. Είναι λόγια βουτηγμένα σε προσωπικό πονο και σκληρά βιώματα...

Και αυτά δεν λέγονται εύκολα μπροστά σε όλους...

Αρα δεν υπάρχει τίποτε το ανήθικο στις ανθρώπινες αντιδράσεις ευγενέσταστων ψυχών και σπάνιων ανθρωπων που ένιωσαν πικραμένοι. (ισως εγώ έκανα λάθος που μίλησα για τις αντιδράσεις τους ενώ μου τις εξέφρασαν ιδιωτικώς).

Ξέρω ότι είστε καλός άνθρωπος. Κάντε σας παρακαλώ μια προσπάθεια να δείτε το δράμα και των υγιών ανθρώπων που με αφοσίωση στάθηκαν δίπλα στου δικούς τους (και κάποιοι στέκονται ακόμα) δίχως η ακράτειά των αγαπημένων ασθενών τους να λειτουργήσει ως πρόφαση για να τους εγκαταλείψουν στο έλεος του θεού.

Συγγνώμη αν σας πίκρανα.

σας φιλω

με αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

harrygreco said...
" Αν ειναι μονιμη & ανιατη,π.χ φαλακρα"
---------------------

Τώρα το είδα!

Χα χα χα!


Αντε και λίγο χιούμορ να γελάσει το χείλι μας!


με αγάπη

Α.

Zontas είπε...

harrygreco said...

Το σχολιο ζοντας δεν καταλαβα

Να το κάνω λιανά λοιπόν. Αφού τον καραφλό τον συμπονάς δεν θα τον αποφύγεις ακόμη κι όταν είσαι εσύ σε κατάσταση προσωρινής αδυναμίας. Κατάλαβα λάθος;

:))

paragrafos είπε...

paragrafos said...
Zontas said...
harrygreco said...

Το σχολιο ζοντας δεν καταλαβα

Να το κάνω λιανά λοιπόν. Αφού τον καραφλό τον συμπονάς δεν θα τον αποφύγεις ακόμη κι όταν είσαι εσύ σε κατάσταση προσωρινής αδυναμίας. Κατάλαβα λάθος;

:))

26 Νοέμβριος, 2006 20:33
---------------------------

Ε, αυτό δεν το κατάλαβα εγώ!!!

πολλά φιλιά

με αγάπη

Α.

Zontas είπε...

Δεν υπάρχει τίποτε παραπάνω που πρέπει να καταλάβει κανείς, απλά βρήκα αστείο τον φαλακρό στο σχόλιο του harry kai τον πείραξα κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με τη διάρροια και τον φαλακρό. That's all. ; Ήταν απλά ένα λογοπαίγνιο, που κοντεύει να γίνει διπλωματικό επισόδειο.

:)

Alexandra είπε...

ευχαριστώ!

:)

Sarah είπε...

Ούτε η διάροια ξευτελίζει τον άνθρωπο. Ξεσκάτισα πολλές φορές τον πατερα μου όταν ήταν ανάπηρος. Οπως ξεσκάτισα και τα τρια μου παιδιά.
(Forgive my French)
Καμια διαφορά.
Χαρά στο πράγμα!

Sarah είπε...

Ξερεις κάτι Χαρυ;
Πες ότι λυποθυμάς μετά από ένα wild night out. Και αρχίζεις τα ξερατά.
Οι περισσότεροι εξ'ημών θα σε καθάριζαν, χωρίς να πούνε μπλιαχ...

paragrafos είπε...

harrygreco said...
Διαβαζοντας τα σχολια,καταλαβα οτι βγηκαμε εκτος θεματος & το μαγαρισαμε. Ανθρωπινα τα λαθη.

27 Νοέμβριος, 2006 00:00
---------------------------

Ανθρωποι είμαστε. Δεν μπορούμε να κλαίμε συνέχεια, ούτε και να γελάμε. Ας τα εναλλάσσουμε!

Άλλωστε, κι εγώ μόλις πριν λίγο, βγήκα εκτός θέματος στο μπλογκ του ΝΔ.


Με αγάπη

Α.

silk123 είπε...

απλα μια καλημερα, και χαιρομαι που προχωραει καλα η κορουλα σας.

paragrafos είπε...

silk123 said...
απλα μια καλημερα, και χαιρομαι που προχωραει καλα η κορουλα σας.

27 Νοέμβριος, 2006 15:23
---------------------------

Σας ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον σας!

Υγεία και σε σας και στους αγαπημένους σας!

Με αγάπη

Παράγραφος

Ανώνυμος είπε...

Σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου και την συμπαράστασή μου στον δύσκολο αγώνα σας.Ένα μπράβο που έχετε κουράγιο και συνεχίζετε!Πού θα μπορούσα να σας στείλω ένα εμαιλ για κάτι πιο προσωπικό;

rednet69(georgia m)

paragrafos είπε...

gitsaki said...
Σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου και την συμπαράστασή μου στον δύσκολο αγώνα σας.Ένα μπράβο που έχετε κουράγιο και συνεχίζετε!Πού θα μπορούσα να σας στείλω ένα εμαιλ για κάτι πιο προσωπικό;

rednet69(georgia m)

28 Νοέμβριος, 2006 21:00
-----------------------

Καλησπέρα σας! Σας ευχαριστούμε για την ενθάρρυνση.

Το ιμέιλ μας [paragrafos@cytanet.com.cy] υπάρχει στην κυρίως σελίδα:

πηγαίνετε εκεί που λέει "View my complete profile". Πατήστε επάνω και θα βγείτε και στη διεύθυνση που σας έδωσα πιο πριν. Ελπίζω δηλαδή να υπαρχει! Εγώ την βλέπω.

Αναμένω το γράμμα σας!

Με πολλή εκτίμηση και αγάπη

Α.

(σας έστειλα και ιμέιλ)

blade runner είπε...

την έχω δει την ταινία, συγκλονιστική!

aphro, καίρια η περιγραφή, έκανες διάνα φυσικά...

paragrafos είπε...

blade runner said...
την έχω δει την ταινία, συγκλονιστική!

aphro, καίρια η περιγραφή, έκανες διάνα φυσικά...

03 Δεκέμβριος, 2006 23:03
----------------

Γεια σου πολυαγαπημένη blande!

Σου εύχομαστε υγεία και ευτυχία!

Με την ευκαιρία θα ήθελα να σου εκμηστηρευτώ ότι σε ζηλεύω και σε θαυμαζω! Βλέπω τον αέρα ελευθερίας και ανεξαρτησίας και αυτοπεποίθησης και και και που αποπνεύουν τα γραπτά σου και το μόνο που έχω να σου ευχηθώ είναι υγεία και "καλη τύχη".

σε φιλώ

με απέραντη εκτίμηση και αγάπη

Α.

Aphrodite είπε...

Thank you Paragrafos!

Την καλησπέρα μου σε όλους τους φίλους! Ας βάζουμε κάθε μέρα κι από ένα λιθαράκι...

Με αγάπη σε όλους και ειδικά τα παιδιά.

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Αφροδίτη

(αααχ, τα παιδιά και τα μάτια μας!)

paragrafos είπε...

aphrodite said...
Thank you Paragrafos!

-----------------------

Αφροδίτη μου,

σ΄ευχαριστουμε όλοι μας και για όλα!

πολλα φιλιά με περισσότερη αγάπη

Α.

paragrafos είπε...

paragrafos said...
Reactor69 said...
Παράγραφε δεν σε ξέχασα!
Και να ήθελα δηλαδή...

Βάλε κι εσύ ένα avatar!

Φιλάκια στη μικρή!

Γρηγόρης

07 Δεκέμβριος, 2006 22:47
------------------------------

Εκλεκτέ φίλε,

Σας Ευχαριστουμε!

Αν και δεν τα καταφέρνω με την τεχνολογία ωστόσο διαπίστωσα ότι το ποστ που φτιάξατε έχει πολλή δουλειά και είναι καμωμένο με αγάπη και μεράκι.

Θα σας αφιέρωνα ένα ποστ-παραπομπή στο δικό σας αυτό αφιέρωμα. Δεν μπορώ όμως να το κάνω επειδή λέτε πολύ όμορφα λόγια για μένα και... τι να πω στον κόσμο; πηγαίνετε από εκεί να δείτε πώς με εγκωμιάζει μια καλή ψυχή;

Με ευγνωμοσύνη και αγάπη

Α.

Ανώνυμος είπε...

Σχετικά με αυτό που αναφέρθηκε κάποιος για το AIDS θα πω ότι σε ιατρική έρευνα που διάβασα έλεγε τα χρήματα που ξοδεύτηκαν από Ρήγκαν και Θάτσερ εκείνη την εποχή για προπαγάνδα αν είχαν χρησιμοποιηθεί για την ιατρική έρευνα θα είχαν σώσει πολλούς ανθρώπους. Άργησαν να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα.

Και να πω την αμαρτία μου. Όταν έμαθα ότι πέθανε το χάρηκα. Τέτοιους ανθρώπους δεν τους λυπάμαι.