Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Μεγαλοψυχία

.
Δεν θέλουν «ξένο» στο νεκροταφείο

ΑΓΡΙΝΙΟ

Μόλις 8 χρόνων ήταν ο Σταύρος Γκλιάτης, όταν διαπιστώθηκε ότι έπασχε από καρκίνο. Ελλάδα, Αγγλία, Αμερική ταξίδεψε με τους γονείς του για να σωθεί. Ο αγώνας αποδείχτηκε άνισος. Στα 16 του χρόνια ο Σταύρος, έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι το τέλος πλησιάζει, ζήτησε να ταφεί στον Λόφο, μια τοποθεσία του Αγρινίου με πανοραμική θέα.

Ακόμη και την τελευταία του επιθυμία, όμως, ορισμένοι φρόντισαν να τη βεβηλώσουν. Οταν ο Σταύρος στις 29 Απριλίου 2008 έσβησε, η οικογένειά του έκανε τις απαραίτητες ενέργειες για να ταφεί στον Λόφο. Πρόκειται για μια τοποθεσία στον οικισμό Σχίνο, η οποία βρίσκεται έξω από την πόλη του Αγρινίου και έχει κοιμητήριο. Η άδεια δόθηκε και θάφτηκε εκεί. Ομως, ορισμένοι από τους λιγοστούς κατοίκους του οικισμού Σχίνου επέμεναν ότι το νεκροταφείο είναι ιδιωτικό, οπότε κακώς δόθηκε άδεια για να ταφεί εκεί ο 16χρονος. Κλείδωσαν μάλιστα και το νεκροταφείο. Με παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων δόθηκε τελικά κλειδί στους γονείς. Οταν, όμως, η οικογένεια άρχισε να κατασκευάζει το μνημείο, κάποιοι εκτίμησαν ότι ο τάφος γίνεται διπλός, άρα θα «έρθει κι άλλος ξένος στο κοιμητήριό μας...». Ακολούθησαν βρισιές, απειλές, κατάρες εναντίον της οικογένειας Γκλιάτη. «Το νεκροταφείο είναι ιδιωτικό. Είναι μόνο για όποιον έχει μάνα και πατέρα από το Σχίνο. Να το πάρετε το παιδί από δω», είπαν. Ο Λευτέρης και η Μαργαρίτα Γκλιάτη επισκέφθηκαν προχθές τον εισαγγελέα Αγρινίου και κατέθεσαν αίτηση εκταφής. «Αφού είναι τόσο αρνητικοί και δεν θέλουν το γιο μας στο κοιμητήριο, θα τον πάρουμε. Να βρει ηρεμία και γαλήνη η ψυχή του».

ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΗΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/05/2008

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Τι είπαν οι γιατροί του νοσοκομείου - Απαισιόδοξο το πόρισμα

Α.

Επί πέντε μέρες το παιδί υποβλήθηκε σε συνεχές βιντεοηλεκτροεγκεφαλογράφημα που ολοκληρώθηκε προ τριών ημερών, οπότε η ομάδα τών γιατρών τού νοσοκομείου, αφού μελέτησε και το ιστορικό του παιδιού (βασιζόμενη και στα δικά μας λεπτομερή αρχεία), κάλεσε τη μανούλα και της έδωσε αρχικά προφορικώς (και μετά γραπτώς) το πόρισμά της.

Τι είπαν οι γιατροί:

1. Ακόμα δεν υπάρχει διάγνωση. Υποψιάζονται το Σύνδρομο Ντραβαί και το Σύνδρομο Γουίλιαμς. Αν μας τύχει το Σύνδρομο Ντραβαί, δεν υπάρχει σωτηρία. Όσο για το Σύνδρομο Γουίλιαμς, δεν έχει να κάνει με την επιληψία του παιδιού, αλλά με την συμπεριφορά του. (Με την πρώτη ευκαιρία θα δώσω λεπτομέρειες.)

2. Επιβεβαιώθηκε ότι η κορούλα μας έχει μία ελαφριάς μορφής καθυστέρηση, καθώς "το βιντεοηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι κάπως αργό", κάτι που ίσως σχετίζεται με το Σύνδρομο Γουίλιαμς, αλλά δεν είναι βέβαιο. (Θα ξέρουμε σε λίγες μέρες.)

3. Το χειρότερο νέο που προέκυψε είναι ότι οι επιληπτικές κρίσεις τού παιδιού συμβαίνουν και τη νύχτα. Εξακριβώθηκε ότι η κορούλα μας, όταν πέσει σε βαθύ ύπνο (κυρίως το βράδυ), κάθε δυο ή τρεις μέρες, παθαίνει μικρές, στιγμιαίες κρίσεις, οι οποίες ενδεχομένως, στο μέλλον, να εξελιχθούν σε μεγάλα και παρατεταμένα επεισόδια. (Συνεπώς, καλώς είχαμε και έχουμε το παιδί μας υπό επίβλεψη σε εικοσιτετράωρη βάση.)

4. Το άλλο δυσάρεστο που είπαν είναι ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την επιληψία του παιδιού, καθώς πιστεύουν ότι αυτή ποτέ δεν θα θεραπευθεί και ποτέ δεν θα ελεγχθεί εντελώς. Γι΄ αυτό και δεν πρέπει να διακοπεί ούτε η Κετογενική Δίαιτα ούτε η φαρμακευτική αγωγή, εφόσον αποδίδουν.

5. Οι γιατροί είπαν να προσέχουμε τα μικρά γενικευμένα επεισόδια της ημέρας, γιατί το παιδί αμέσως πέφτει κάτω σαν κούτσουρο και κινδυνεύει είτε να βγάλει τα ματιά του είτε να ανοίξει το κεφάλι του. Θα πρέπει, λοιπόν, να ζει σε περιβάλλον προστατευμένο (εσωτερικοί χώροι με γρασίδι ή χωμα και εσωτερικοί χώροι με μαλακά, χοντρά χαλιά, μαξιλάρια στις γωνίες κλπ).

6. Τέλος, οι γιατροί μας προειδοποίσαν ότι επίκεινται παρατεταμένα επεισόδια στο μέλλον, τα οποία είναι και τα πιο επικίνδυνα. Αν θέλουμε να μη προκαλέσουν μόνιμες εγκεφαλικές βλαβες, θα πρέπει εντός 15 λεπτών της ώρας να τα σταματάμε.

Αυτά είπαν στην ταλαίπωρη μανούλα οι γιατροί τού νοσοκομείου, στους οποίους παρέπεμψε το παιδί ο επιληπτιολόγος, αμερικανός, θεράπων ιατρός μας. Εκείνος, αφού ενημερωθεί από το νοσοκομείο, θα αξιολογήσει τα νέα ευρήματα και από βδομάδα θα μας δώσει το δικό του πόρισμα που είναι και το πλέον έγκυρο.

Β.

Εν τω μεταξύ, χτες το απόγευμα (ώρα ΗΠΑ - εδώ ήταν χαράματα) η κορούλα μας είχε ένα ακόμα γενικευμένο επιληπτικό επεισόδιο (σε ένα πολυκατάστημα). Ευτυχώς κράτησε μόνο τρία λεπτά.

Η μανούλα όμως και η νταντά τα χρειαστήκανε, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις εκείνες δίνουν τις Πρώτες Βοήθειες και με ειδοποιούν. Φτάνοντας, αναλαμβάνω την διακομιδή του παιδιού (προς το σπίτι ή το νοσοκομείο, αναλόγως) αφού μετά από κάθε επεισόδιο η μανούλα χάνει την ψυχραιμία της, τη φωνή της, τρέμει ολόκληρη, αδυνατεί να συγκεντρωθεί και πολύ περισσότερο να οδηγήσει.

Χτές θα πρέπει να ζορίστηκαν πάρα πολυ. Φάνηκε στο τελευταίο της μήνυμα: "φοβάμαι πως έρχονται χειρότερα".

Σας ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση

Με εκτίμηση

Κάπα

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Εισφορές υπερ του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ

.
ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ
-----------------------------------------------------------------------

Την περασμένη Δευτέρα το απόγευμα, η σαραντάχρονη Ιφιγένεια Χρήστου, από την Αγλαντζιά (Λευκωσία), προσπάθησε να διασταυρώσει την Λεωφόρο Αγλαντζιάς στη συμβολή της με την Λεωφόρο Λάρνακος, κοντά στο φωτεινό σηματοδότη, όπου η λεωφόρος πλαταίνει και έχουμε δρόμο διπλής κατευθύνσεως, με δύο λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε πλευρά.

Oπως μας πληροφόρησε ο οδοντίατρος Χατζησάββας, ο οδηγός ενός αυτοκινήτου είδε από μακριά την Ιφιγένεια να περιμένει στη διάβαση, και από ευγένεια σταμάτησε και της έκανε νόημα να περάσει. Η Ιφιγένεια τον ευχαρίστησε με ένα χαμόγελο, και ξεκίνησε. Πέρασε ευδιάθετη μπροστά από το σταματημένο αυτοκίνητο. Μόλις όμως μπήκε στην παράλληλη ζώνη κυκλοφορίας την παρέσυρε ένα άλλο διερχόμενο αυτοκίνητο...

3. Επιθυμία της οικογένειας Χρήστου που κατοικεί στην Αγλαντζιά είναι οι φίλοι και συγγενείς που ζουν είτε στην Κύπρο είτε στο εξωτερικό, αντίς για στεφάνια, να προσφέρουν οικονομική βοήθεια "στα παιδιά με επιληψία" και ειδικότερα στον ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ.

Η Ιφιγένεια έπασχε από επιληψία και εκείνο που εντυπωσίαζε πάντα τους γνωστούς και φίλους ήταν η έγνοια της όχι τόσο για τη δική της ασθένεια, αλλά για τα άλλα παιδάκια που πάσχουν από επιληψία!!!

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η οικογένεια Χρήστου είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής (στα κυπριακά χρονικά) οικογένεια, που κοινοποιεί με αυτόν τον γενναιόδωρο τρόπο την ασθένεια της κόρης της, ενός ανθρώπου με σπάνια ψυχικά χαρίσματα, ενός ανθρώπου γεμάτου αγάπη που ουδέποτε φοβήθηκε τον κοινωνικό στιγματισμό.


* * *

Υποχρέωσή μας, απέναντι στην οικογένεια, είναι να αναρτήσουμε ένα κατάλογο με τα ονοματα των δωρητών, οι οποίοι μέχρι στιγμή έχουν ξεπεράσει τους διακόσιους.
Εχουμε εισφορές εκ μέρους ατόμων, οικογενειών αλλά και οργανισμών. Οποιος δεν θέλει να αναρτηθεί το όνομά του, τον παρακαλούμε να μας το κοινοποιήσει εντός δύο εβδομάδων από σήμερα. Σας ευχαριστουμε για την ανταπόκριση. Τα στοιχεία μας θα τα βρείτε στην νεοσυσταθείσα ιστοσελίδα του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ: http://www2.cytanet.com.cy/epilepsy-cyprus