Ολα τα προηγούμενα χρόνια το παιδί μας νοσηλευόταν στο εξωτερικό με συνεχή και αδιάλειπτη επιδότηση του Υπουργείου Υγείας Κύπρου, επειδή η σπάνια ασθένειά του δεν μπορούσε να αντιμετωπισθεί ούτε στην Κύπρο ούτε στην Ελλάδα ούτε σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
1. Το 2005, η επιληψία του παιδιού ελέχθηξε στο Μέγιο (ΗΠΑ), ύστερα από ένα μήνα νοσηλείας εντός του νοσοκομείου, με την εφαρμογή της Κετογενικής Δίαιτας.
2. Το 2007 είχαμε μια μικρή υποτροπή και το παιδί, εσπευσμένα, με απόφαση/παρέμβαση τού τότε Υπουργού Υγείας μετέβη εκ νέου στις ΗΠΑ (όχι όμως ως εσωτερικός, αλλά ως εξωτερικός ασθενής - για να μην έχουμε τα πολλά έξοδα τής εντος του νοσοκομείου νοσηλείας). Μετά από τρεις μήνες, η επιληψία του ελέχθηκε, αφού αναπροσαρμόστηκαν τόσο τα φάρμακά του όσο και η κετογενική δίαιτα.
3. Το 2008, η μεγάλη υποτροπή τού παιδιού ελέγχθηκε ύστερα από έξι μηνες νοσηλείας (ήταν πάλι εξωτερικό ασθενής, δηλαδή επισκεπτόταν τους γιατρούς με ραντεβού) δίχως εμπόδια από το Υπουργείο Υγείας και με την πλήρη επιδότηση τής ιατροφαρμακευτικής του περίθλαψης.
4. Φέτος είχαμε τη χειρότερη υποτροπή. Έτσι το παιδί μετέβη εκ νέου στο Μέιγιο. Τώρα όμως άρχισε η γραφειοκρατία να βάζει συνεχώς εμπόδια - όχι ένα και δύο, αλλά πολλά και πολυπλοκα, προσπαθώντας με την κωλυσιεργία να ακυρώσει στην πράξη ό,τι δικαιούται το παιδί, κι αν δεν τα κατάφερε μέχρι χτες, ήταν επειδή κάθε φορά βρίσκαμε τρόπο να ξεφεύγουμε.
Λέω, μέχρι χτες, γιατί σήμερα προέκυψαν νέα δεδομένα...
Σήμερα εγκρίθηκε μεν η επιδότηση του παιδιού μέχρι και τον Αύγουστο [τώρα αρχίζουν τα παράλογα], ωστόσο μου ανακοίνωσαν ότι "εάν η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί στις ΗΠΑ, τότε το παιδί θα πρέπει να... επιστρέψει στην Κύπρο προκειμένου να εξεταστεί από Κύπριο παιδονευρολόγο, που θα κρίνει εάν και πότε το παιδί θα πάει ξανά στην Αμερική! "
Να γελάς και να κλαις με την... ευφυία τους
Με αισιοδοξία
Κάπα
ΥΓ. Με τα γελοία πρέπει να γελάμε, αλλιώς θα χάσουμε την ψυχραιμία μας, κι άντε τότε να βρεις λύσεις...
13 σχόλια:
Η γραφειοκρατια ειναι
συνεχης & αδιαλειπτη,
σαν τον...ελληνισμο...
Εχει & μια λογικη...
Ριξτε τους την ιδεα ενος εμπειρογνωμονα,
που θα γνωματευσει υπευθυνα,
για τις Κυπριακες αρχες,
οτι το παιδι πρεπει να μεινει εκει...
Ή δεσμευτειτε για
την αληθεια των λογων σας
με υπευθυνη δηλωση,
που θεωρητικα εχει κυρωσεις
σε περιπτωση ψεμματος...
Αμέσως μόλις γεννήθηκε το παιδί και παρά το γεγονός ότι δικαιούνταν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθλαλψη (όπως συμβαίνει στα παιδιά των δημοσίων υπαλλήλων) εμείς του καναμε και ιδιωτική ασφάλιση, σαν αυτήν που έχουμε κι εμείς, με καλύψεις έως ένα εκατομμύριο ευρώ, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Οταν το παιδί διαγνώσθηκε με επιληψία, η ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία είπε ότι δεν μας καλύπτει, γιατί το πρόβλημα είναι νευρολογικής φύσεως. Μας κάλυψε όμως η δημόσια ασφάλιση. Μας κάλυψε για το 2005, το 2007, το 2008 και με το ζόρι για το 2009 (έως τον Αύγουστο).
Νομίζω ότι υπάρχει κανονισμός που λέει πως για τους ασθενείς που καταφεύγουν στις ΗΠΑ, το όριο κάλυψης είναι μέχρι 100 χιλιάδες λίρες, δηλαδή μέχρι 170 χιλιάδες ευρώ. (Κανονισμός, όχι νόμος)
Δεν νομίζω ότι τα νοσήλια του παιδιού έχουν αγγιξει αυτό το ποσόν και ούτε με ενδιαφέρει.
Το θέμα είναι ότι το Υπουργείο Υγείας δεν ομολογεί ευθέως ότι "κύριε, δεν θέλουμε να πληρώνουμε άλλα για το παιδί σου", και επινοεί ένα σωρό αηδίες για να γλιτώσει τα έξοδα.
Αυτό είναι που με λυπεί. Η δειλία τους. Γιατί σου λένε, αν το παιδί πεθάνει, να μη το έχουμε βάρος στη συνείδησή μας κι ούτε να μας τρέχουν στα δικαστήρια. Ας τους παιδέψουμε λοιπόν με τα κωλόχαρτα και τις υπογραφές...
Βέβαια, εμείς θα το παλέψουμε μέχρι τέλους. Με το νόμο. Εχουμε τεκμήρια που κάποια στιγμή θα μας δικαιώσουν.
Την ίδια στιγμή όμως μας πνίγει το δίκαιο και αρχίζω πλεον να μην τρέφω ευγενή αισθήματα για την πολιτεία και τους λειτουργούς της.
Οσο για το... φίλο μας τον Υπουργό, άμα έχεις τέτοιους φίλους...
Υγεία σε όλους σας!!!
Με αισιοδοξία και αγάπη
Κάπα
Το "δωρεαν" ειναι σοσιαλιστικος λαικισμος...
Ολα ειναι (προ)πληρωμενα απο τους φόρους σας...
Ας τελειωσει καλα η ιστορια & μετα ριχνουμε μπινελικια...
Οταν το παιδί διαγνώσθηκε με επιληψία, η ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία είπε ότι δεν μας καλύπτει, γιατί το πρόβλημα είναι νευρολογικής φύσεως.
***
Είχαν εξαιρεθεί τα προβλήματα νευρολογικής φύσεως? Και με ποιο σκεπτικό? Εάν όχι, τότε δεν ήταν υποχρεωμένη η ασφαλιστική να σας καλύψει?
Πολλούς χαιρετισμούς.
Ο/Η Betty είπε...
Είχαν εξαιρεθεί τα προβλήματα νευρολογικής φύσεως? Και με ποιο σκεπτικό? Εάν όχι, τότε δεν ήταν υποχρεωμένη η ασφαλιστική να σας καλύψει?
Πολλούς χαιρετισμούς.
-------------------
Καλή μας φίλη,
δυστυχώς, τα νευρολογικά δεν τα καλύπτει καμία ιδιωτική ασφάλεια στην Κύπρο. Νομίζω, το ίδιο συμβαίνει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Πολλά φιλιά
Με εκτίμηση και αγάπη
Κάπα
Κανονικα,με προσθετη χρεωση,μια ιδιωτ ασφαλεια πρεπει να καλυπτει τα παντα...
Αν οχι,τοτε ειναι κακος καπιταλισμος & δινει δικαιωμα στους σοσιαλιστες να πουλουσιν λαικισμο...
Χιούμορ, ναι. Δεν υπάρχει περιθώριο για απώλεια ψυχραιμίας, σε τέτοιες συνθήκες οι αντοχές δεν σπαταλιούνται σε μνημειώδεις καυγάδες με γραφειοκράτες.
Την καλημέρα μου :)
Υ.Γ. Δεν είμαι καν σίγουρη ότι ασφαλίζονται σοβαρές νευρολογικές παθήσεις (ανεξαρτήτως ασφαλίστρου). Στην υποθετική περίπτωση που αυτό θα ήταν εφικτό, το ασφάλιστρο θα ήταν τόσο υψηλό, ώστε ο (ακόμη) ανυποψίαστος ευλόγως θα αποφάσιζε να μην πάρει τόσο ακριβή ασφάλεια. Μετά που θα πάθαινε, απλώς δεν θα τον ασφάλιζε κανείς για το συγκεκριμένο (επειδή θα το είχε ήδη).
Καλά, καταλαβαίνουν με τι έχουν να κάνουν; Αντιλαμβάνονται ότι δεν δίνουν άδεια να μετονομαστεί ένας δρόμος ή να μπει σε κείνο το μέρος κάποιος κάδος - μιλάμε για ανθρώπινη ζωή και μάλιστα παιδιού.
Ούτε γέλιο ούτε κλάματα. ΞΥΛΟ!!! Σόρι που μιλώ έτσι, αλλά εδώ θέλει first shoot then ask questions.
Το θέμα είναι βέβαια ότι έτσι δεν λύνεις προβλήματα, δημιουργείς κι άλλα. Αλλά τέτοια αναλγησία σε αφήνει και σένα αβοήθητο να φερθείς σαν άνθρωπος....
Εάν συνυπολογίσει κανείς ότι και στην καλύτερη Μαυο υπάρχουν απαταιώνες, οι οποίοι τον πελάτη μόνο ως ένα μάτσο ελφτά βλέπουν, η "πινή" που σας επέβαλαν, να θέλουν πρώτα να εξετάσουν το παιδί και μετά να εγκρίνουν το κονδύλι, είναι λογική ταλαιπορία. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι και για το καλό του ασθενή και των γονιών. Πόσοι γονιοί έχουν ξοδέψει περιουσίες σε απαταιώνες, με καμία ελπίδα, και τελικά το παιδί πέθανε. Είναι μεγάλο δίλημα, σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Εάν συνυπολογίσει κανείς ότι και στην καλύτερη Μαυο υπάρχουν απαταιώνες, οι οποίοι τον πελάτη μόνο ως ένα μάτσο ελφτά βλέπουν, η "πινή" που σας επέβαλαν, να θέλουν πρώτα να εξετάσουν το παιδί και μετά να εγκρίνουν το κονδύλι, είναι λογική ταλαιπορία. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι και για το καλό του ασθενή και των γονιών. Πόσοι γονιοί έχουν ξοδέψει περιουσίες σε απαταιώνες, με καμία ελπίδα, και τελικά το παιδί πέθανε. Είναι μεγάλο δίλημα, σε αυτές τις περιπτώσεις.
5.7.09
-----------------------------
Αγαπητέ Ανώνυμε,
Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να κάνω την αυτοκριτική μου και να δώσω ορισμένες διευκρινήσεις:
1. Ξεκινώ λέγοντας ότι στο Μέιγιο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!!
2. Εμείς ήμασταν άπειροι μέχρι πέρσι. Φέτος όμως κάναμε φουλ τουριστική ασφάλεια (ταξιδίου) τετράμηνη, η οποία καλύπτει οποιοδήποτε ζήτημα υγείας στις ΗΠΑ (ατυχήματα, ασθένεια κλπ). Για κάθε ενήλικα το κόστος είναι 500 ευρώ.
Πέρσι μπλέξαμε, επειδή οι ενήλικες είχαν ασφάλεια μόνο για δυο μήνες, (κι έτσι όταν στο τρίμηνο αρρώστησε η νοσοκόμα και νταντά του παιδού μας, τρέχαμε και δεν φτάναμε).
Πέρσι λοιπον, ήταν δικό μας το φταίξιμο για την ταλαιπωρία μας, επειδή δεν προνοήσαμε να ψάξουμε ενδελεχώς ώστε να βρούμε καλύτερη ασφάλεια, πολύμηνη και ανανεούμενη, σαν κι αυτή που βρήκαμε φέτος.
3. Οποιος ταξιδεύει στις ΗΠΑ, θα πρέπει να ξέρει ότι χρειάζεται απαραιτήτως φουλ ασφάλεια ταξιδιου, η οποια, για κάθε ενήλικα κοστίζει 500 ευρώ το τετράμηνο. (Κι ουτε γάτα, ούτε ζημιά!)
4. Κακώς, λοιπόν, τσαντίστηκα πέρσι με το αμερικάνικο σύστημα. Η δική μου άγνοια ήταν που στάθηκε αιτία τής ταλαιπωρίας μας. Η δική μου άγνοια και μόνον αυτή. Ομως το πάθημα έγινε μάθημα.
5. Ερχομαι τώρα στο καψώνι που μας κάνει το δικό μας Υπουργείο Υγείας.
Αν αγνοήσεις τις βλακείες και τα παράλογα εμπόδια που θέτουν οι γραφειοκρατες, και ζητήσεις εκ νέου παράταση, γραπτή και εμπεριστατωμένη, (και φυσικά κρατώντας πάντα αντίγραφα), θα δυσκολευτούν να αρνηθούν, γιατί ξέρουν ότι αν αρνηθούν σε μια τεκμηριωμένη αίτηση, υπάρχει η Επίτροπος Διοικήσεως, ο Συνήγορος του Πολίτη, ο Επίτροπος για τα δικαιώματα του παιδιου (στην περίπτωσή μας), αλλά και τα δικαστήρια.
Ολοι αυτοί οι μηχανισμοί, βασιζόμενοι στις γνωματεύσεις των αμερικανών γιατρών, είναι βέβαιο ότι θα μας δικαιώσουν (όπως έχουν δικαιώσει και άλλους) και ότι θα μας επιστραφουν όλα τα χρήματα που δώσαμε για νοσήλια.
6. Απλώς οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες, πολύπλοκες και γι΄ αυτό, από την περαιτέρω διεκδίκηση, πολλοί καταπονημένοι και πονεμένοι γονείς παραιτούνται.
Εμείς, όμως, δεν πρόκειται να παραιτηθουμε. Διαθέτουμε πολλή υπομονή.
Άλλωστε, έχουμε ιερό σκοπό.
Σε ευχαριστούμε πολύ
Με εκτίμηση και αγάπη
Κάπα
Δεν είμαστε καλά! Μα καλά, δεν καταλαβαίνουν ότι είναι κρίσιμη κατάσταση. Εδώ υπάρχει δυσκολία για το ταξίδι, την αναγκάζουν να έρθει από Αμερική και μετά πάλι πίσω; Που είναι σίγουρο ότι ο Γιατρός που θέλουν να κάνει γνωμάτευση, θα την στείλει πάλι στην Αμερική. Η γραφειοκρατία σε όλο το μεγαλείο της! Οσο για τον "φίλο" σας τον Υπουργο... τι να πει κανείς; Αναρωτιέμαι μόνο αν έχει παιδάκια κι ο ίδιος του γιατί μου φαίνεται τρομερό να γνωρίζει την υπόθεση και να είναι φίλος σας αλλά να μην βοηθάει!
Καλό κουράγιο και καλή δύναμη εύχομαι για τον αγώνα σας εναντίον όχι μόνο της ασθένειας αλλά και εναντίον της γραφειοκρατίας.
Με αγάπη και φιλιά.
Ισμήνη
Maria-Fotini
She is the reason why
every moment that passes
becomes a triumph of life.
Δημοσίευση σχολίου