Για την Ελένη, τον Κωστή και τα κοριτσάκια τους με τη χρυσή καρδιά, που μας αγκαλιάζουν κι ας μην φοράμε αρκουδο...προβιά...

Για να δείτε το βίντεο, κάντε κλικ εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=ocBh9bgph_g

Η Ελένη και ο Κωστής είναι από την Ελλάδα και αποσπασμένοι στην Κύπρο (δυστυχώς μόνο για δύο χρόνια).

Τους γνωρισαμε τυχαία και αμέσως αγάπησαν οικογενειακώς τη Μαρία-Φωτεινή και μας επισκέπτονται σταθερά και συστηματικά, συνήθως τις Κυριακές ή και άλλες αργίες -κάνοντας μάλιστα μία ώρα δρόμο να ρθουν και μία να γυρίσουν σπίτι τους.

Τα παιδάκια τους, που χαίρουν άκρας υγείας, είναι τα μόνα υγιή παιδάκια που μέχρι σήμερα, επιμένουν να επισκέπτονται αδιάκοπα και επί μήνες τη Μαρία-Φωτεινή, και να παίζουν μαζί της, στο σπίτι μας, εδώ στην Κύπρο, προσφέροντας κάτι μοναδικό σε ένα παιδί που ζει φυλακισμένο: παρεϊτσα και παιγνίδι, δηλαδή  ε υ τ υ χ ί α !

Αυτό το τόσο σπάνιο δώρο για την οικογένειά μας, το ζούμε μονάχα στην Αμερική, και πάλι από άγνωστους ανθρώπους, από παιδάκια της γειτονιάς μας στο Ρότσεστερ και μανούλες του μόχθου.

Τι παράξενη που είναι η ζωή! Άνθρωποι με τους οποίους έζησες δίπλα για χρόνια και χρόνια, να σε διαγράφουν σε μια νύχτα, γιατί προφανώς δεν... αντέχουν να σε βλέπουν δίπλα στο άρρωστο παιδί σου! Και άνθρωποι που γνώρισαν κι εσένα και το παιδί σου τυχαία για μια στιγμή, να του κρατάνε το χεράκι στοργικά επί μήνες...

Έχει ή δεν έχει εκπληξεις η ζωή;

Με ευγνωμοσύνη,

Κάπα