Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Ο μόνος λόγος...

«(…) Ζούμε την καθημερινότητά μας, ξεχνώντας τον Θάνατο. Διαμαρτυρόμαστε ενάντια στο Μνημόνιο, λησμονώντας το πιο σκληρό μνημόνιο που (κρυφά και μυστικά) ορίζει πότε και πώς θα φύγουμε από τη ζωή. Και κυρίως: ορίζει το ότι σίγουρα θα φύγουμε. Είναι το μόνο βέβαιο που ξέρουμε για το μέλλον μας. (…)»     Νίκος Δήμου  

Τα καλοκαίρια, πολύ αργά το απόγευμα, δίπλα από τη ρεματιά, η γειτονιά μας ξεφώνιζε από χαρά. Και ήτανε όλα τόσο, μα τόσο όμορφα! (Ήταν;) Αλλού τα κορίτσια παίζανε "μήλα", εμείς κυνηγητό και κρυφτό και παντού το μόνο που άκουγες ήταν γέλια και πάλι γέλια (παντού;).

Τότε, δεν ξέρω γιατί, σαν και να περνούσανε πολλά "αεροθούμενα" στους ουρανούς, αφήνοντας γοργές άσπρες συνεφέννιες γραμμές, οπότε, έτρεχα σπίτι και με κάτι παλιά στρατιωτικά κιάλια, πάσχιζα να δω μέσα από το φινιστρίνι κόσμο. Και μετά που νύχτωνε, συνέχιζα επί ώρες να κοιτάζω τ΄ αστέρια και το φεγγάρι! 

Κι όμως δεν ήταν όλη αυτή η ευτυχία διάχυτη. Πέρα από τη ρεματιά, άλλα παιδιά, βελόνιζαν καπνά ολημερίς, τρώγανε βιαστικά και πέφτανε στο κρεβάτι σκοτωμένα, γιατί έπρεπε στις τρεις και στις τέσσερις τα χαράματα πάλι να σηκωθούνε.

Είχαμε όμως και κάποια άλλα παιδιά που κανείς δεν τα έβλεπε και κανείς δεν τα ήθελε κι ούτε τους μιλούσε: τον Πέτρο, το "μογγολάκι", το Γιαννή με τα ανύπαρκτα πόδια και την Αλέκα που λιποθυμούσε κάθε τρεις και λίγο.

Υπάρχει ζωή και ζωή. Και τα πολλά τα χρόνια δεν σημαίνουν απαραίτητα και ζωή καλή. Κάποτε μοιάζουνε με παρατεταμένη αγωνία, που την ανέχεται κανείς, γιατί απλώς δεν τον αφήνουνε να αυτοκτονήσει ο φόβος και οι υποχρεώσεις.

Προσωπικά, ο μόνος λόγος για τον οποίο νομίζω πως επιθυμώ να ζω, είναι για να συναντώ καλές ψυχούλες και καρδούλες τρυφερές. Αφού δεν μπορούμε να νικήσουμε τον ανελέητο θάνατο, τουλάχιστον ας τον κοροϊδεύουμε αγαπώντας...

Με θέρμη,
Κώστας

Δημοσιεύτηκε εδώ: http://www.lifo.gr/mag/columns/5211?comments_page=2&comments_order=o#comments
Αναρτήθηκε από στις

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

To ΕΠΙΛΗΨΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ στα ελληνικά και στα αγγλικά



Περίληψη Άρθρων...

Πρόλογος του Νίκου Δήμου
Αισθάνομαι σε ένα βαθμό υπεύθυνος γι αυτό το βιβλίο. Στις 2 Ιανουαρίου του 2006 άνοιξα ένα blog (δικτυακό ημερολόγιο) στο Internet με το όνομα nikosdimou. Ήδη την πρώτη μέρα το ανακάλυψαν αρκετοί και άφησαν σχόλια. Μεταξύ τους ήταν και οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου. Αντιμετώπιζαν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα με το παιδί τους. Έγραψαν γι αυτό. Σύντομα αποφάσισαν να εκθέσουν το πρόβλημά τους ανοίγοντας ένα δικό τους blog με το όνομα keimeno-paragrafos. Τα κείμενα τα υπέγραφε η Αντιγόνη με το ψευδώνυμο «Παράγραφος», αλλά ήταν προϊόν και των δύο. Αργότερα άρχισε να υπογράφει και ο Κώστας ως «Κάπα».
περισσότερα...

Προλογικό Σχόλιο της Φωτεινής Τσαλίκογλου
Επιληψία. Άλλοτε τη λέγαν ‘ιερά νόσο’. Δεν είναι τυχαίο που από τα βάθη των αιώνων θεωρούσαν όσους έπασχαν από αυτή τη νόσο δαιμονισμένους αλλά και θεόσταλτους. Το όσιο και το βλάσφημο, το καλό και το κακό, η ντροπή και η περηφάνια, ο έρωτας και ο θάνατος, αυτό το εκρηκτικό μείγμα του διπλού, έτυχε να καθορίσει με τον πιο δραματικό τρόπο τη ζωή των συγγραφέων τού βιβλίου. Αιτία: Η Μαρία-Φωτεινή. Η πάσχουσα από επιληψία κορούλα τους.
περισσότερα...
Εισαγωγή, Η δική μας ακραία επιληψία
Φίλες και φίλοι μας αναγνώστες,
Προτού έλθετε σε επαφή με την ακραία επιληψία και τα βάσανα της κορούλας μας, επιτρέψτε μας να υπογραμμίσουμε ότι, κατά κανόνα, τα άτομα με επιληψία, που είναι περίπου το 1% του πληθυσμού, κάπου πενήντα εκατομμύρια παγκοσμίως, συνήθως ελέγχουν εύκολα τις επιληπτικές τους κρίσεις με απλή φαρμακευτική αγωγή (εφόσον βέβαια οι γονείς μπορούν να συμβουλεύονται τακτικά τούς παιδονευρολόγους και οι ενήλικες τους νευρολόγους τους).

περισσότερα...
Επίμετρο, Από τον συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη
Οι άνθρωποι εκπληρώνονται με ανθρώπους
Για το βιβλίο της Αντιγόνης και του Κώστα
Δεν είναι εύκολο για τον αναγνώστη να προσδιορίσει τι διάβασε σ’ αυτό το βιβλίο. Μαρτυρία για μια σκληρότατη αρρώστια ή και οδοιπορικό μέσα σ’ αυτήν, δημόσιο ημερολόγιο, αφήγηση αυτοανάλυσης, σχέδιο αυτοβιογραφίας, θραύσματα καθημερινής ζωής ανακατωμένα με μνήμες παιδικής ηλικίας, χρονικό μικρών ανθρώπινων ιστοριών μέσα σε έναν μεγάλο καιρό. Προφανώς όλα τα παραπάνω μαζί – μα και κάτι πολύ περισσότερο: ο αναγνώστης διάβασε ένα βιβλίο αγάπης.

περισσότερα...
Παρουσίαση του βιβλίου, από την Κύπρια φιλόλογο, Κίκα Ολυμπίου (Anagnostria)
Πριν από λίγο καιρό πήρα ένα ευγενικό e-mail από ένα άγνωστό μου ζευγάρι, τον Κώστα και την Αντιγόνη Καλλιμάχου, με το οποίο μου ζητούσαν να τους πω τη γνώμη μου για ένα βιβλίο που ετοιμάζονταν να εκδώσουν και το οποίο επισύναπταν. Το βιβλίο δεν ήταν τίποτε άλλο από το περιεχόμενο του blog τους. Ξεκίνησα να το διαβάζω, αρχικά από περιέργεια. Η περιέργεια όμως σύντομα μετατράπηκε σ' ένα αδιάπτωτο ενδιαφέρον και το μόνο που δυσχέραινε την ανάγνωση ήταν, όσο προχωρούσα, τα θολά από τα δάκρυα μάτια μου.
περισσότερα...

Παρουσίαση του βιβλίου, στην στήλη ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ από τον Ανδρέα Κούνιο


Scorn Not Her Complexity (Epilepsy, My Love!)

Cover for 'Scorn Not Her Complexity (Epilepsy, My Love!)'
By Konstantinos Kallimachos
Published by eAnagnosis Publishing Ltd.
Rating: Not yet rated.
Published: Aug. 20, 2012
Words: 48987 (approximate)
Language: American English
ISBN: 9789609637053


Short description

Children suffering from severe intractable epilepsy can be saved. They can lead a dignified life provided that those who love them and take care of them can also learn to love the condition itself. Originally published in Greek under the title Epilepsy, My Love, this is the story of just such a child, narrated by the parents themselves.

Extended description

From a small island-state in the Mediterranean to the most renown neurological clinics in the US, little Maria-Foteine who suffers from a rare and severe form of epilepsy fights on... But she's not fighting alone; her parents are always on her side ready at a moment's notice to drop everything and take her to the nearest ER. For over six years, they've been travelling the world with their daughter looking for a way to cope with the "sacred disease" (as epilepsy was known in the Middle Ages), all the way learning how to accept and in the end growing to love it. At first, this might seem an unusual approach to what is admittedly a great handicap in life, but once someone has read and truly understood the diary of Antigone and Kostas, it all becomes clear. There is a great lesson to be learnt here; the crucible of invasion, war and life as a refugee does not necessarily spawn even more hatred. Sometimes it can give birth to a feeling of universal love.
Supported by the views of academics... (Read more) 

Tags

family, blogging, neurology, diary, parenting, epilepsy, adversity, overcoming adversity, cyprus,mayo clinic, epilepsy awareness, epilepsy in children, epilepsy disorder, severe epilepsy,ketogenic diet, severe intractable epilepsy, dravets syndrome, epilepsy monitoring

Available ebook reading formats

You have purchased this book. How to download ebooks to e-reading devices and apps. 
FormatFull Book
Online Reading (HTML, good for sampling in web browser)View
Online Reading (JavaScript, experimental, buggy)View
Kindle (.mobi for Kindle devices and Kindle apps)Download
Epub (Apple iPad/iBooks, Nook, Sony Reader, Kobo, and most e-reading apps including Stanza, Aldiko, Adobe Digital Editions, others)Download
PDF (good for reading on PC, or for home printing)Download
LRF (Use only for older model Sony Readers that don't support .epub)Download
Palm Doc (PDB) (for Palm reading devices)Download

Reviews

Write a Review   Add a Video Review 

This book has not yet been reviewed.
Report this book
Αναρτήθηκε από στις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)