Εισαγωγή κι ευχαριστίες μου, που προηγήθηκαν της παρουσίασης τού ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ από τον Κυριάκο Παστίδη στην Πόλη Χρυσοχούς

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι Βουλευτές, κυρίες και κύριοι,

Ως πολίτης, συγγραφέας, σύζυγος και πατέρας ενός βαριά άρρωστου δεκάχρονου παιδιού, ευχαριστώ θερμά την αξιότιμη κυρία Ντίνα Κωνσταντινίδου και το LADIES CIRCLE, καθώς και τα εκλεκτά μέλη του, για την πρωτοβουλία των να στηρίξουν, εθελοντικά, εδώ σήμερα, το βιβλίο μου ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ και να το προαγάγουν στην ευρύτερη τοπική κοινωνία τής Πόλης Χρυσοχούς, απ΄ όπου έλκει την καταγωγή της η σύζυγός μου Αντιγόνη, κόρη του Χαρούλη Κόκκινου (από το γειτονικό Προδρόμι) και της Άρτας Κόκκινου (από τη Μόρφου).

Ευχαριστίες όμως θερμές εκφράζω, μέσα από καρδιά μου, και προς τους εκπροσώπους τής τοπικής αυτοδιοίκησης και της Νομοθετικής Εξουσίας που μας τιμούν με τη διακομματική τους παρουσία, και ιδίως προς τον Δήμαρχο της Πόλης Χρυσοχούς, κύριο Άγγελο Γεωργίου, τον Πρόεδρο της Επιτροπής Υγείας της Βουλής, κύριο Κωστάκη Κωνσταντίνου, και το βουλευτή, Εκπρόσωπο Τύπου και Διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, κύριο Χάρη Γεωργιάδη, και φυσικά, όλους εσάς, αγαπητοί συμπολίτες, που αγκαλιάσατε με ενθουσιασμό το εγχείρημα της κας Κωνσταντινίδου, το οποίο, στεγάζεται σήμερα στην αίθουσα δεξιώσεων του ξενοδοχείο Natura χάρη στην αφιλοκερδή θαλπωρή  του γενναιόδωρου ιδιοκτήτη, κυρίου Χρήστου Γεωγιάδη.

Κυρίες και κύριοι, το βιβλίο μου ΕΠΙΛΗΨΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ κυκλοφόρησε πέρσι στα ελληνικά και φέτος στα αγγλικά, με την αρωγή ορισμένων φίλων ελλήνων συγγραφέων, μεταφραστών και επιμελητών εκδόσεων και το προλογίζουν ο Φίλος και αειθαλής συγγραφέας Νίκος Δήμου και η συγγραφέας και Καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο πανεπιστήμιο, Φωτεινή Τσαλίκογλου.

Στο ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ πρωταγωνιστεί η δεκάχρονη κόρη μας Μαρία-Φωτεινή η οποία γεννήθηκε με την πιο σπάνια και δυνάμει θατηφόρο επιληψία, το Σύνδρομο Ντραβέ. Παρά ταύτα, το βιβλίο γράφτηκε και για έναν ακόμη λόγο: επειδή πρωτίστως με συγκλόνισε και με συγκλονίζει ακόμη και τώρα που σας μιλώ, ο καθημερινός αγώνας τής γυναίκας μου Αντιγόνης να κρατήσει το παιδί μας μακριά από τη νύχια του θανάτου. Ένας αγώνας ασταμάτητος που ξεκίνησε με πάθος πριν δέκα χρόνια και συνεχίζεται με το ίδιο σθένος.

Βέβαια, εδώ θα πρέπει να πούμε ότι το προσωπικό και οικογενειακό μας δράμα, εντός του ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, συναντιέται με την λογοτεχνία. 

• Αν και όλα όσα γράφω για τις περιπέτειες της υγείας του παιδιού μας, δηλαδή για την ασθένειά της, τα φάρμακα, τα νοσοκομεία και τους γιατρούς της είναι απολύτως ακριβή, εντούτοις τα άλλα πρόσωπα του βιβλίου, ο πατέρας "Κώστας" και η μητέρα "Αντιγόνη"είναι κατά κάποιον και εν μέρει πρόσωπα μυθιστορηματικά.

• Για παράδειγμα, ο «Κώστας» τού βιβλίου είναι Κύπριος, ενώ ο Κώστας/συγγραφέας και πατέρας τής Μαρίας-Φωτεινής γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στην Ελλάδα και αργότερα μετέβη στον Καναδά για μεταπτυχιακές σπουδές. 

• Η Αντιγόνη/μητέρα τής Μαρίας-Φωτεινής, είναι όντως Κύπρια και προσφυγοπούλα. Από την άλλη, η "Αντιγόνη" του βιβλίου έχει έναν βάναυσο πατέρα. Στην πραγματικότητα όμως ο πατέρας της Αντιγόνης είναι ένας εκλεκτός άνθρωπος. Ο κακός πατέρας είναι ο πατέρας του Κώστα, ο οποίος γράφει το βιβλίο με την περσόνα τής "Αντιγονης". 

• Η Αντιγόνη έχει όντως χάσει, εντελώς άδικα, τον αδελφούλη της στα τριάντα εφτά του, ενώ η "Αντιγόνη" του βιβλίου φαίνεται πως έχει χάσει και τη μητέρα της, η οποία στην πραγματικότητα ζει και βασιλεύει και έχει λάβει ενεργό μέρος στην εν λόγω εκδήλωση! Η Αντιγόνη όμως έχει χάσει την πολυαγαμένη της θεία, τη Μαρία που ήταν άτεκνη. 

• Η Μαρία, η αδελφή της μητέρας της Αντιγόνης, δασκάλα στο επάγγελμα, ήταν η άλλη Μάνα της Αντιγόνης, που μπορεί να μην την γέννησε, όμως την ανέλαβε από πέντε χρονών και τη διαπαιδαγώγησε, τη φρόντισε, την σπούδασε και την προίκισε σαν ήτανε δέκα φορές πιο παιδί κι από παιδί της… Όλος ο θρήνος είναι γι΄ αυτή την Μάνα, η οποία πέθανε μέσα στην αθλιότητα του πόνου που μόνο ο καρκίνος ξέρει να δίνει... 

• Με άλλα λόγια, αγαπητοί φίλοι, αν και το «ΕΠΙΛΗΨΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ» κινείται στα όρια της ημι-αυτοβιογραφίας, με πρόσωπα και προσωπικά βιώματα μεταμφιεσμένα, παρά ταύτα βασίζεται εξολοκλήρου στην οδυνηρή πραγματικότητα της αρρώστιας του παιδιού, στην απώλεια της Μάνας και του αδελφού και στο δράμα των γονιών που αγωνίζονται να σώσουν το παιδί τους. 

• Και μπορεί ο Κώστας να είναι ο συγγραφέας τού βιβλίου, ωστόσο η Αντιγόνη ειναι εκείνη που του το "υπαγόρευσε", που σημαίνει ότι ο Κώστας λειτούργησε και λειτουργεί απλώς ως ο στενογράφος της καρδούλας της Αντιγόνης (αφού στην ουσία κατάκλεψε τις προφορικές της αφηγήσεις...) 

Εν πάση περιπτώσει το «ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ» είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πόνο ψυχής που διαβάζεται επίσης με πόνο ψυχής, γι΄ αυτό και σε ορισμένες περιπτώσεις θέτει σε δοκιμασία τις αντοχές του αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο/τραγωδία με ελάχιστες ευχάριστες στιγμές. Οπότε συστήνεται μόνο για εκείνους που αντέχουν να βιώνουν τον πόνο τού άλλου και να κλάψουν χωρίς να ντρέπονται για τη συγκίνησή τους.

Αν το διαβάσετε, αγαπητοί φίλοι, είναι βέβαιο ότι θα συγκινηθείτε κι εσείς. Στο τέλος όμως θα διαπιστώσετε ότι το δάκρυ που μας αφιερώσατε, άξιζε τον κόπο και για εσάς και για εμάς!

Σας ευχαριστώ πολύ!

Παρακαλώ τώρα τον εθελοντή, παιδαγωγό και συνεργάτη του ΡΙΚ, Κυριάκο Παστίδη, να λάβει το λόγο. Ο φίλος Κυριάκος θα μας μιλήσει για τη δική του ξεχωριστή αναγνωστική εμπειρία, και θα μας εξηγήσει πώς κατά τη γνώμη του, φτάνουν τελικά δύο γονείς στο σημείο να αγαπήσουν την επιληψία του παιδιού τους και τι σημαίνει στην πράξη αυτή η αγάπη... 

[Αύριο ή μεθαύριο το πολύ, θα επισυνάψω και την ομιλία του φίλου Κυριάκου]