Πρωτοσυγγενείς, δικοί μου και της Αντιγόνης, ζουν και
διαπρέπουν στη Γαλλία, στις θετικές επιστήμες. (Στην Κύπρο και στην Ελλάδα δεν
θα είχαν καμία ελπίδα.) Για παράδειγμα ο μικρός μου ανιψιός (ένα καλότατο
παιδάκι) αφού μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα, πρόσφατα τελείωσε το
πολυτεχνείο στο Παρίσι. Πριν δώσει τα τελευταία του μαθήματα, τού έκλεισε 5ετές
συμβόλαιο γνωστή γαλλική βιομηχανία, παρά το γεγονός ότι, όπως τους είπε, είχε και το στρατιωτικό να διεκπεραιώσει (τώρα είναι φαντάρος).
Θέλω να πω, δεν βλάπτει που οι Γάλλοι πουλάνε κουλτούρα
και κάμποσα φούμαρα (αφού για όλα αυτά υπάρχει αγορά - τα "ψώνια" ως συνήθως
απευθύνονται στα "ψώνια"). Όμως, πίσω από τα "ψώνια" τους κρύβονται βιομηχανίες και
βιομηχανίες και ένα ΑΕΠ που εμείς δεν θα το δούμε ούτε στον ύπνο μας. Να μη
μιλήσουμε για τις απέραντες ομορφιές της Γαλλίας, τα μουσεία της και γενικότερα
τις παραδόσεις της στις Τέχνες, τα Γράμματα και τις Επιστήμες.
Οι δικοί μας, που επέστρεψαν, πέρασαν και δεν κόλλησαν.
Απλώς ερχόμενοι στην Ελλάδα ή στην Κύπρο, φρόντισαν να διοριστούν κάπου, κι εκεί
μέσα να χώσουνε συγγενείς, γνωστούς, φίλους και ομοϊδεάτες...
Για να καταλάβει κανείς τη διαφορά, αρκεί να συγκρίνει το
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και τη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης που έχουνε οι
Γάλλοι, με τους ομότιτλους αντίστοιχους θεσμούς που αντιγράψαμε εμείς...
Αλλά και στο θεωρητικό επίπεδο, τι είπε ο Καστοριάδης και ο
Πουλατζάς που σήμερα μάς είναι απαραίτητο; Είπαν το αυτονόητο: ότι η σοβιετική
γραφειοκρατία κρύβει στο DNA της την καταστολή και τον αυταρχισμό. Αλλά την
εποχή εκείνη ήταν τόσο περιχαρακωμένη η δήθεν διανόηση, ώστε για να αντιληφθεί
το αυτονότητο έπρεπε αυτό να ειπωθεί σε 100 χιλιάδες σελίδες...
Να μην τα πολυλογώ: από τους Γάλλους ζηλέψαμε τη φλυαρία και
αγνοήσαμε τη γαλλική δημιουργικότητα.
Μετά τιμής,
Κάπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου