Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

Δυο χαρές και μια λύπη για το καλοκαίρι


Καλοκαίρι (Στίχοι του Διονύση Σαββόπουλου)

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ’ αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ’ το παρτέρι
καλοκαίρι
μ’ ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη (…)

  
Αντιστροφή (Του Κώστα Καλλίμαχου)

Ανάθεμα το καλοκαίρι και τα χάδια του
που τόσο λαχταρούσα σαν παιδί
ποιος θα μου τό΄ λεγε ότι θα το μισούσα
πως τώρα θα ευχόμουνα ποτέ μην ξαναρθεί.

Ανάθεμα το καλοκαίρι και τα κύματα
τις παραλίες της χαρά με τα γυμνά κορμιά
ποιος θα το μου τό ΄λεγε ότι θα τα φθονούσα
τον ήλιο ότι θα μούτζωνα, που καίει εκεί ψηλά!

Αλίμονο, η αγάπη μου, δεν πρέπει να πετάξει
γιατί είναι ολοΦώτεινη από λεπτό κερί
κι όταν συμβαίνει κάποτε τον ήλιο να κοιτάξει
στη αγκαλιά μου πέφτει για νά ΄βρει αναπνοή.

Με αγάπη,
Κάπα


"Απάντηση"  (από τη Λία)

Για μια στιγμή φοβήθηκες.
Πόσο λεπτή. Πόσο ευάλωτη.Η αγάπη σου από κερί.
Μα σκέψου.
Εσύ σαι τα φτερά της.
Απλωμένα και γερά να την κρατούν στο πέταγμα της.
Να την σκεπάζουν. Για να την κρύβουν από τις καυτές αχτίδες.
Κι έτσι, να,  χάθηκε το "από κερί".
Έμεινε μόνο το "αγάπη".
Η Αγάπη σου.

Κι αντίστροφα να ναι , πάλι γελά η ζωή.
Με σένα. Και με μένα.
Ή αντίστροφα.
Για σένα. Και για μένα.