Υπέρ του Αδυνάτου
1. Όλοι οι παράτυποι μετανάστες είναι δυνάμει πρόσφυγες,
εκτός εάν αποδειχθεί το αντίθετο. Μέχρι τότε οι δημοκράτες πολίτες έχουμε ηθική
υποχρέωση να τους φροντίσουμε όπως φροντίζανε και τους δικούς μας οι Ευρωπαίοι την
εποχή της Χούντας, όταν ζητούσαν πολιτικό άσυλο.
2. Το κάθε ελληνικό κόμμα να υιοθετήσει αριθμό προσφύγων και να
κατανείμει στους εθελοντές/μέλη του το κόστος συντήρησης και
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κάθε ψυχής - και η Εκκλησία επίσης. Πρέπει
μάλιστα να το πράξει επώνυμα (με λίστες) για τους πολίτες/χορηγούς και με αριθμό
(προσφυγικής ταυτότητας) για τους πρόσφυγες/λήπτες βοήθειας. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!
3. Εμείς οι πολίτες δεν είμαστε ούτε δικαστές για να
δικάσουμε τούς παράτυπους μετανάστες ούτε αστυνομικοί για να τους συλλάβουμε
ούτε υπουργείο εσωτερικών για να τους απελάσουμε. Εμείς οι πολίτες είμαστε
άνθρωποι και αν όντως είμαστε Ανθρωποι οφείλουμε να δείξουμε έμπρακτη
ανθρωπιστική αλληλεγγύη: όσοι μπορούμε να φέρουμε προσφυγόπουλα στα σπίτια μας ή
να στέλνουμε χρήματα (ό,τι έχει ο καθένας) σε συγκεκριμένες οικογένειες ή απλώς να τους καλύπτουμε τη
διατροφή και τα φάρμακα ή μέρος των βασικών τους εξόδων, αλλά με συνέπεια και σε βάθος
χρόνου.
4. Είναι υποκριτικό εκ μέρους όλων μας να τα βάζουμε με τους
Έλληνες νησιώτες στους ώμους των οποίων (ή άθλια ελλαδική και ευρωπαϊκή γραφειοκρατία) φόρτωσε το
προσφυγικό. Να μείνουν εκεί οι πρόσφυγες, αλλά όλοι οι Έλληνες που είναι
ανθρωπιστές να τρέξουμε να βοηθήσουμε, αρκεί να μας το ζητήσει το κράτος, το
οργανωμένο κράτος. Τίποτε προς αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει κάνει ο κ.
Μουζάλας. Το μόνο που κάνει είναι να χωρίζει τους νησιώτες σε... αλληλέγγυους
και... χρυσαυγίτες. Αηδία.
5. Επιβάλλεται στους καταυλισμούς η αστυνόμευση για
προστασία τών προσφύγων και από τους δικούς των εγκληματίες. Το να αφήνεις
απροστάτευτα τα γυναικόπαιδα, σημαίνει ότι τα εγκαταλείπεις στα χέρια των
μαφιόζων ή των εγκληματικών στοιχείων που τους έφεραν με το αζημίωτο και τους
εκμεταλλεύονται παντοιοτρόπως.
6. Διαφωνώ ριζικά με τα περί... "λαθρομεταναστών". Κι εγώ πριν
χρόνια χρησιμοποιούσα αυτή τη λέξη η οποία όμως τώρα έχει αποκτήσει στα
ελληνικά βάναυσο περιεχόμενο, υποτιμητικό και αρθρώνεται μονάχα με (ενσυνείδητη ή ενδόμυχη) ρατσιστική πρόθεση και ουχί ουδετέρως.
7. Και στο ερώτημα εάν θα έφερνα στο σπίτι μου πρόσφυγες,
απαντώ, ναι, - και έχουμε φέρει. Κι επειδή δεν είμαι ο πιστός Χριστιανός για να κάνω το καλό και να το ρίξω στο γιαλό, λέω ότι και οικογένεια προσφύγων έχουμε
υιοθετήσει και από το καλοκαίρι θα φέρουμε ένα παιδάκι για να μείνει όσο θέλει στο σπίτι μας.
Το μόνο εμπόδιο είναι μήπως υποτροπιάζει η κόρη μας Μαρία-Φωτεινή και πρέπει να φύγει με
την Αντιγόνη για την Αμερική... Αλλά και τότε κάτι θα σκεφτούμε.
8. Αυτό που δεν συγχωρώ στην ελληνική ηγεσία (του δημοκρατικού τόξου) είναι το πώς
διαχειρίζεται το προσφυγικό: έπρεπε όλοι μαζί να καθίσουν να βρουν λύσεις
ρεαλιστικές, να κινητοποιήσουν τους εθελοντές (όχι τους μπαχαλάκηδες που ξεσηκώνουν
την προσφυγιά και την παρακινούν σε οχλαγωγίες), να
συνεγείρουν τους νοικοκύρηδες ώστε να πάμε όλοι να βοηθήσουμε τη φτωχολογιά,
έτσι για την ψυχή μας, κι ας μην πιστεύουμε σ΄ αυτήν.
Συμπέρασμα: κάθε οικογένεια κι ένα προσφυγόπουλο, κάθε
γειτονιά και μία φάτνη για πρόσφυγες.
Μετά τιμής,
ΚάπαΣχόλιο στο κείμενο του πολυαγαπημένου φίλου Νίκου Δήμου - Τώρα με το κρύο...
