Επειδή θέλει να είναι συνεχώς κοντά μας (τον χρειάζομαι κι εγώ - η παρουσία του κατευνάζει τις φοβίες μου) μετέτρεψε το ισόγειο σε εφεδρικό γραφείο του, με θέα στην πίσω μεριά του οικοπέδου.
Όμως δεν μπορούσε να εργαστεί με την ησυχία του, επειδή ο γείτονας είναι γεμάτος ζωή: πότε άνοιγε το ραδιόφωνο στη διαπασών, πότε καλούσε στην καταπράσινη αυλή τους φωνακλάδες φίλους του και πότε τα εγγόνια του, μεγάλα και μικρά, αρπάζονταν μεταξύ τους άγρια, με κλάματα, σφαλιάρες και φωνές.
Έτσι, ο αγαπημένος μου, προσπάθησε να φτιάξει μια ξύλινη προστατευτική πέργκολα, όμως ο γείτονας (πρώην υψηλόβαθμό στέλεχος της αστυνομίας) του ζήτησε... αρχιτεκτονικό σχέδιο και του ξεφούρνισε πως αυτή η κατασκευή είναι παράτυπη και να την ξηλώνει, αν δεν θέλει προβλήματα με τη πολεοδομία... Και την ξήλωσε, μάλλον θυμωμένα, ενώ την ίδια στιγμή μου υποσχέθηκε (χωρίς να του το ζητήσω) πως θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να συμβιβαστεί με την κατάσταση.
Ένα απόγευμα που είχε μια συνάντηση με κάποιους συνεργάτες του, έφτασε ο κόμπος στο χτένι: πάνω από δέκα φορές τα παιδάκια πέταξαν την μπάλα μέσα στην αυλή μας αλλά και πάνω στα παράθυρά μας και ικέτευαν: κύριοι, κύριοι, μας δίνετε την μπάλα! Οπότε η συνάντηση πήγε κατά διαόλου.
Αποφάσισε, λοιπόν να χτίσει το τείχος τού... Βερολίνου, όσο του επέτρεπε η πολεοδομία: ύψους δύο μέτρων και είκοσι εκατοστών! Ο γείτονας τσαντίστηκε και έδειξε τον... καλό του εαυτό, τον αγνοήσαμε όμως πλήρως και επιτέλους χάσαμε οπτική και ακουστική επαφή!!!
Είναι μια πανέμορφη, ολόλευκη σαν χιόνι μεσοτοιχία, όπου προχτές ζωγράφισα έναν αδέξιο Αη Βασίλη. Η κορούλα μας τον έβλεπε όλη νύχτα στον ύπνο της και μας ανάγκασε σήμερα, στις έξι το πρωί, μέσα στο μισοσκόταδο και το κρύο, να την κατεβάσουμε για να δει αν ο Αη-βασίλης είναι ακόμα... εκεί!!!
Χρόνια πολλά, με αγάπη - Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου