Αν και επεδίωξα να βγει το διαζύγιο των γονιών μου, όταν ήλθε, μια φωνή μέσα μου έλεγε να εξαφανιστώ από προσώπου γης, να φύγω μακριά, όχι για άλλη χώρα, αλλά για άλλον πλανήτη, κι επειδή αυτό δεν ήταν... εφικτό, έμεινα για Πάσχα στην Αθήνα.
Ανεβαίνοντας ανόρεκτα (ήμουνα καλεσμένη και πήγαινα όχι μόνο επειδή έπρεπε, αλλά κυρίως γιατί δεν άντεχα να μεινω πασχαλιάτικα κλεισμένη στο σπίτι), ανεβαίνοντας, λοιπον, μ΄ ένα παλιό αυτοκίνητο (που μύριζε συνεχώς βενζίνη) από Παγκράτι προς Βύρωνα και Καρέα, αριστερά, πριν από το νεκροταταφείο, είδα ένα τεράστιο χωράφι (μετά έγινε γήπεδο, νομίζω)που έσφυζε από ζωή!
Μόλις κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο ένιωσα για πρώτη φορά τι σημαίνει "Πάσχα Ελληνων": ωραία τραγούδια, χοροί, εγκαρδιότητα, αυθορμητισμος, κρασί, όλος ο κόσμος έψηνε, κερνούσε, γελούσε, χαιρόταν, αστειευόταν. Εκατοντάδες οικογένειες, όχι δυο και τρεις. Δεν το είχα ξαναδεί αυτό το πράγμα. Και ήταν εννιά η ώρα το πρωί!!!
Σε μας, το γλέντι, τα πρώτα χρόνια μετά το 74, ήταν απαγορευμενο. Κάποιο αόρατο χέρι είχε επιβάλει αρχικά ένα διάχυτο εσωτερικευμένο πένθος που στη συνέχεια εξελίχτηκε σε επιβεβλημένη καταπιεστική μαυρίλα που δεν μας άφηνε να ανασάνουμε...
Σιγά-σιγά όμως, εμείς τα παιδιά, αρχίσαμε να ξεδίνουμε δίχως να λογαριάζουμε την κατ΄επιταγήν σχολική και κρατική κατήφεια.
Αρχίσαμε να ξεδίνουμε, όμως κάπως αντιφατικά, με συναισθήματα ανάμικτα, σαν "τα παιδιά κάτω στον κάμπο":
"Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
δεν μιλάν με τον καιρό
μόνο πέφτουν στα ποτάμια
για να πιάσουν τον σταυρό.
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγούν εναν τρελό
τον επνίγουν με τα χέρια
και τον καίνε στον γιαλό.
Έλα κόρη της σελήνης,
κόρη του αυγερινού.
Να χαρίσεις στα παιδιά μας
λίγα χάδια του ουρανού.
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγάνε τους αστούς
πετσοκόβουν τα κεφάλια
απο εχθρούς και απο πιστούς.
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κόβουν δεντρολιβανιές
και στολίζουν τα πηγάδια
για να πέσουν μεσα οι νιές.
Τα παιδιά μες τα χωράφια
κοροιδεύουν τον παπά
του φοράνε ολα τα άμφια
και το παν στην αγορά.
Έλα κόρη της σελήνης,
έλα και άναψε φωτιά.
Κοίτα τόσα παλικάρια
που κοιμούνται στη νυχτιά.
Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν
και οτι αρπάξουν δεν θα μείνει
γιατι ευθύς μελαγχολούν."
[Α, ρε Μάνο, κι εσύ θλιμμένα τραγουδούσες...]
Για την αντιγραφή, Παράγραφος - με αγάπη
.
31 σχόλια:
Να μη σας τη σπασω,γι' αυτο δεν σχολιαζω το τραγουδι. Οι στιχοι μιλουν απο μονοι τους.
Φετος το Πασχα ερχεται νωρις. Δεν καταλαβαμε χειμωνα.Για τους φτωχους & ανημπορους,καλυτερα.
harrygreco said...
Να μη σας τη σπασω,γι' αυτο δεν σχολιαζω το τραγουδι. Οι στιχοι μιλουν απο μονοι τους.
Φετος το Πασχα ερχεται νωρις. Δεν καταλαβαμε χειμωνα.Για τους φτωχους & ανημπορους,καλυτερα.
20 Φεβρουάριος, 2007 03:11
------------------
Καλημέρα σας, κε Χάρρυ,
αγρυπνάτε κι εσείς, βλέπω.
Με αγάπη
Α.
Οχι,τις νυχτες σηκωνομαι για...& τσεκαρω.
harrygreco said...
Οχι,τις νυχτες σηκωνομαι για...& τσεκαρω.
20 Φεβρουάριος, 2007 10:29
------------------
Κε Χάρρυ, ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι αυτό το μπλογκ, εν μέρει, σας ανήκει. Εχετε αφήσει έδώ μέσα κομματια της ζωή σας.
Βέβαια, οι απόψεις σας σε μερικά θέματα είναι απελπιστικά ακραίες και ενδεχομένως ορισμένοι επισκέπτες, μπαίνοντας εδώ να παθαίνουν την πλάκα τους!!!
Χα χα χα!!!
Προσωπικά, όμως, θεωρώ τιμή μου που καταφέρνουμε, εμείς οι δύο, οι τόσο διαφορετικοί και σε ορισμένα ζητήματα "φανατικά" αντιφρονούντες άνθρωποι, να επικοινωνουμε!
Ισως είναι ένα από τα θαύματα του Διαδικτύου.
Αν θέλετε, μπορείτε να γράψετε ό,τι σας αρέσει και να γίνει κύριο ποστ. θα το διαφημίσουμε κι όλας!
Αν και ξέρω ότι θα φάμε... ξύλο, δεν με νοιάζει. Άλλωστε έχω σύμμαχο τον Βολταίρο:
"δεν συμφωνώ ούτε με μια λεξη απ΄όσα λες, όμως θα υπερασπιζομαι με παθος το δικαίωμά σου να λες ελεύθερα ό,τι πρεσβεύεις".
Με αγάπη
Α.
ΥΓ. Το επομενο ποστ είναι δικό σας, όπως και το θέμα, επισης δικό σας. Δείτε το ως... άσκηση ελευθερίας - από μέρους μας και από μέρους σας.
@ paragrafos
Σε σχέση με την ιδέα σας του επόμενου post:
Ως ...ασκούμενος στην ελευθερία, καιρό τώρα, σε σχέση με ορισμένα σχόλια του harrygreco, (όχι σε αυτό το blog πάντως), προτείνω να του απευθύνετε πρόσκληση για το περίφημο παιχνίδι των 5 πραγμάτων-σημείων, αφού βέβαια πρίν απαντήσετε εσείς!
Φαντάζομαι ότι ήδη το γνωρίζετε (είναι πολύ της μοδός τις τελευταίες μέρες στη blogoσφαιρα).
Ο καθείς γράφει 5 πράγματα για τον εαυτό του, όπως και όποια θέλει και μετά ζητά απο 5 blogoφίλους του να πράξουν το αυτό.
Χαρά με την μελαγχολία του Μάνου.
Η χαρά είναι μισή, όπως και η Κύπρος μετά την εισβολή.
Στην περίπτωση της Κύπρου δεν νομίζω ότι ταιριάζει η πρόταση που λέει "μείνε ευχαριστημένος μ' αυτά που έχεις".
"Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό", όπως έγραφε ο ποιητής της ρωμιοσύνης.
Το καλύτερο μέλλον που μπορώ να φανταστώ το απεικόνισες με άψογο τρόπο στο post τετραποδολογείν
Καλή Σαρακοστή
Ο παλιός φίλος
Φιντείας
Δεν ξεχνώ!
Γ.
Νάσαι καλά κορίτσι μου που μας ηρεμείς.
Καλή σαρακοστή (αν και δεν την τιμώ)
Ένα όμορφο κείμενο, αγαπητή φίλη. :)
Για άλλη μια φορά, ένα πολύ όμορφο κείμενο...
Μεγαλο θεμα η " εισβολη" . Αμα το πιασουμε,θα χαλασουμε καρδιες... Το σκεφτομαι για guest blogging ...
proinos said...
@ paragrafos
Σε σχέση με την ιδέα σας του επόμενου post:
Ως ...ασκούμενος στην ελευθερία, καιρό τώρα, σε σχέση με ορισμένα σχόλια του harrygreco, (όχι σε αυτό το blog πάντως), προτείνω να του απευθύνετε πρόσκληση για το περίφημο παιχνίδι των 5 πραγμάτων-σημείων, αφού βέβαια πρίν απαντήσετε εσείς!
Φαντάζομαι ότι ήδη το γνωρίζετε (είναι πολύ της μοδός τις τελευταίες μέρες στη blogoσφαιρα).
Ο καθείς γράφει 5 πράγματα για τον εαυτό του, όπως και όποια θέλει και μετά ζητά απο 5 blogoφίλους του να πράξουν το αυτό.
20 Φεβρουάριος, 2007 15:17
----------------------
Καλη μου φίλε, καλη σου μέρα!
Εχω διαβάσει σε μερικά μπλογκς "αυτα τα πεντε πράγματα" που λένε μερικοί για τον ευατό τους και που συνήθως έχουν έντονα προσωπικό χαρακτήρα. Δεν ξερω αν είναι σωστό να ζητήσω κάτι τέτοιο από τον κο Χάρρυ.
Βέβαια, σε ανύποπτο χρονο, ο κος Χάρρυ έχει μιλησει, εδώ μέσα, για προσωπικά του ζητήματα, έχει δλδ κάπως εκτεθεί.
Συνήθως, όμως, προβοκάρει και φασκελώνει τους άλλους (απρόσωπα) με... αγάπη (ατυχώς και προσωπικά σε μια δυο περιπτώσεις). Οπότε, υπάρχει ο κίνδυνος, εάν ο κος Χάρρυ εκθέσει κάτι προσωπικό του, κάποιοι να το χρησιμοποιήσουν κακοπροαίρετα σε βάρος του και η ηθική αυτουργία να βαραίνει εμένα -κάτι που θα με στεναχωρούσε πολυ, παρα πολυ.
Για την ώρα, χαίρομαι που εδώ μέσα, ας πουμε, συνυπάρχουν άτομα πολυ διαφορετικά μεταξύ τους (δες κο Χάρρυ και κο Αρχαίο) δίχως ιδιαίτερα μεγάλα... μαλλιοτραβήγματα.
Τέλος, επιτρέψτε μου, με την ευκαιρία, να θυμίσω το βιβλιο που επιμελήθηκε ο Θανάσης Τριάρίδης, "Ασκήσεις Ελευθερίας", με κείμενα του Νίκου Δήμου.
(Νομίζω ήταν μεγάλο σφάλμα του ΝικόΔημου που δεν έκανε έναν εκδοτικό οίκο ή δεν πέτυχε μια καλή συνεργασία σαν κι αυτή που εκπροσωπεί ο Θανάσης.)
Με αγάπη
Παράγραφος
Οι αναρχοελευθεριακες αντιληψεις ειναι περιθωριακες. Η ελευθερια ερχεται με αγωνα,με πολεμο,με βια,οπως στο Αφγαν & στο Ιρακ & οχι με βιβλιαρακια.
Finteias said...
Χαρά με την μελαγχολία του Μάνου.
Η χαρά είναι μισή, όπως και η Κύπρος μετά την εισβολή.
Στην περίπτωση της Κύπρου δεν νομίζω ότι ταιριάζει η πρόταση που λέει "μείνε ευχαριστημένος μ' αυτά που έχεις".
"Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό", όπως έγραφε ο ποιητής της ρωμιοσύνης.
Το καλύτερο μέλλον που μπορώ να φανταστώ το απεικόνισες με άψογο τρόπο στο post τετραποδολογείν
Καλή Σαρακοστή
Ο παλιός φίλος
Φιντείας
Δεν ξεχνώ!
Γ.
20 Φεβρουάριος, 2007 17:33
----------------
Καλέ μας Φίλε, Φιντεία,
Πρώτα-πρωτα εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά κι εσύ και τα αγαπημένα σου πρόσωπα και δεύτερον, είθε η Νευρολογία να προχωράει κι εσύ να ανταμώσεις τα ονειρα και τις φιλοδοξίες σου το συντομότερο δυνατον.
Σ΄ ευχαριστούμε πολύ γι΄ αυτά που είπε περί της Κύπρου.
Δυστυχώς, αρκετοί από εμάς, και και ίδίως όσοι έχουμε μεγάλα τραύματα και ψυχικά ελλείμματα (όπως εγώ), φορτώνουμε όλας μας τα βάσανα σε μια καθολική τραγωδία (εισβολη και προσφυγιά).
Δεν ξέρω αν ο ξεριζωμός από τον νοσταλγικό παράδεισο και την ασφάλεια του πατρογονικού σπιτιού, της γενέτειρας και της γειτονιας μας έκανε τοσο ευάλωτους.
Πάντως, η δική μου μνήμη είναι μονίμως στοιχειωμένη από εικονες αποσπασματικές και τραγικες εκείνης της περιόδου, που ενίοτε κεραυνοβολούν την καρδιά και τα μάτια μου.
Δεν είναι οτι φύγαμε από τον τόπο μας.
Είναι ο τρόπος που μας έκανε να τα εγκαταλείψουμε και αυτό δεν το συγχωράμε ούτε σας, που επιτρέψαμε να συμβεί, ούτε και στους θυτες που μας ξεσπίτωσαν.
Σε φιλώ
με απέραντη εκτιμηση και αγάπη
Α.
Αρχαίος said...
Νάσαι καλά κορίτσι μου που μας ηρεμείς.
Καλή σαρακοστή (αν και δεν την τιμώ)
20 Φεβρουάριος, 2007 23:16
Jason said...
Ένα όμορφο κείμενο, αγαπητή φίλη. :)
Για άλλη μια φορά, ένα πολύ όμορφο κείμενο...
20 Φεβρουάριος, 2007 23:19
------------------------
Αγαπητοί μου φίλοι, Αρχαίε και Jason,
μαζί με τις ευχαριστίες σας στέλων τις καλημέρες μας!
Με πολλή αγάπη
Α.
harrygreco said...
Μεγαλο θεμα η " εισβολη" . Αμα το πιασουμε,θα χαλασουμε καρδιες... Το σκεφτομαι για guest blogging ...
21 Φεβρουάριος, 2007 00:28
-----------------------------
Κι εγώ που νόμιζα ότι το θέμα έχει κορεστεί και κουράσει τον κόσμο!
Οσο για την καρδιά, μας την έχει χαλάσει η ζωή, ούτως ή άλλως.
Εκφραστείτε ελεύθερα κε Χαρρυ. Δεν είστε εσείς αυτός που έκανε το πραξικόπημα στην Κύπρο, δεν είστε εσείς αυτός που έφερε τα τουρκικά στρατεύματα.
Λόγια θα πείτε και βεβαίως προκλητικά. Είναι όμως ευπρόσδεκτα γιατι επανειλημμένως έχετε απόδείξει ότι με αγαπάτε και με σέβεστε ακόμα και όταν θίγω ζητήματα που για σας είναι ιερά και όσια.
Με πολλή αγάπη
Α.
harrygreco said...
Οι αναρχοελευθεριακες αντιληψεις ειναι περιθωριακες. Η ελευθερια ερχεται με αγωνα,με πολεμο,με βια,οπως στο Αφγαν & στο Ιρακ & οχι με βιβλιαρακια.
21 Φεβρουάριος, 2007 10:08
--------------------
Αυτό θα το σχόλιο, μάλλον εκλαμβάνεται ως εισαγωγή.
Αναμένουμε το κείμενό σας.
Μπορείτε να το στείλετε με ιμέιλ και να το επιμεληθώ και... φωτογραφικά - όσο πιο εντιμα γίνεται και φυσικα στα πλαίσια των πτωχων γνώσεων που έχω. (Απόδειξη: ούτε λινκς δεν κατάτερα να βάλω ακόμα στο μπλογκ, λόγω εξ αγνοίας φόβου!)
Με αγάπη
Α.
Ευρηκα,που ειπε & ο μη προγονος...Θα κανω γκεστ ποστ με θεμα Γραικοι,Κυπριοι & Τουρκοι.
harrygreco said...
Ευρηκα,που ειπε & ο μη προγονος...Θα κανω γκεστ ποστ με θεμα Γραικοι,Κυπριοι & Τουρκοι.
21 Φεβρουάριος, 2007 15:41
------------------------
Ο,τι σας αρέσει κε, Χάρρυ. Οσες λέξεις θέλετε, ό,τι θέμα επιθυμείτε!
Περιμένω το ιμέιλ σας και όπως υποσχέθηκα θα προσπαθήσω να βάλω και καμια σχετική φωτό. (Ελπίζω να τα καταφέρω)
Με αγάπη
Α.
Το ποιημα δεν ξερω που ακριβως αναφερεται αλλα μου θυμισε εμενα το φαινομενο του child soldier.
Παγκοσμίως πάνω απο μισο εκατομμυριο παιδια εχουν ειπστρατευθει σε στρατους και παραστρατιωτικες οργανωσεις σε περισσοτερες απο 85 χωρες. Πανω απο 300,000 πολεμουν σαν κανονικοι στρατιωτες. Πολλές φορες παιδια μικροτερα των δεκα ετων, εχουν λαβει μερος σε απιστευτες πραξεις βιας, εναντιον αμαχων και καμια φορα εναντιον των ιδιων των οικογενειων τους. Στην βορειοανατολικη Ουγκαντα εχει ξεδπασει ενα ειδος ανταρτικου με το Lord’s Resistance Army (LRA) να μαχεται εναντιον της κυβερνησης, εχοντας προκαλεσει μαζικο κυμα φυγης 1,600,000 κατοικους, μισοι εκ των οποίων ειναι παιδιά. Το 90% του LRA αποτελειται απο ανηλικους, μερικοι ειναι μολις 8 χρονων.
Για περισσοτερες πληροφορίες για το τι γινεται
Το λινκ βγηκε στην ημερομηνια
Μπα,δεν ειναι για παιδια-στρατιωτες. Μαλλον ειναι...αφηρημενη κουλτουρα...
Ας μας πει η Παραγραφος που το γνωριζει και καλα, -εγω δεν το ειχα ακουστά- τι εννούσε ο ποιητής.
Εκτος κι αν μπορεις εσυ να με διαφωτίσεις Χαρυ μου.
Αλλωστε το τι διαφωτηση εχω λαβει απο σενα, παράπονα δεν έχω, σκέτη Ανναγενηση είσαι, φτου να μη βασκαθείς...
Αναγεννηση.. ήθελα να γραψω
Analgenesis perhaps...? U couldn't tell me ....
χα χα χα!!!
Μερικές φορές ο διάλογός σας παραείναι απολαυστικός!!!
Να είστε καλά και οι δυο σας!
Με αγάπη
Α.
Επισης Παραγραφε θα ηθελα να σε παρακαλεσω να διοργανωσεις ενα Karaoke match μεταξυ εμου και του κυριου με τις εγγλεζικες λεξεις που δεν βρισκονται σε κανενα λεξικό.
Θα κανονισουμε μια ωρα να ειμαστε και οι τρεις ονλάΙν, θα δινεις θεμα εσυ, και οποιος βρει τα περισσοτερα καταλληλα τραγουδια, σε δεκα λεπτα, κερδιζει.
Η νικητρια δεν παιρνει τιποτα. Αλλωστε ειναι σεμνη.
Ο ηττημενος αποσυρει όλα αυτα που εχει πει ως τωρα. Και λεει ενα ΜΕΓΑΛΟ "συγνωμη."
Ναι,συμφωνω,η νικητρια να παρει κατι μεγαλο...εστω & μια συγνωμη.
Σκεφτηκα οτι μιας & ειστε μελος συλλογου που απευθυνεται στη κυβερνηση Κυπρου,ειναι καλυτερα να μη σας εκθεσω με " αντικαθεστωτικες " αντιληψεις περι Κυπριακου. Αρα,το σχετικο θεμα για γκεστ μπλογκινγκ ματαιωνεται.
Μέρα-νύχτα, πονοκέφαλο!!!
Μήνες, τώρα!
Με αγάπη
Α.
Τι νεα απο την υποχωρηση της Επη ? Ειστε τωρα στο σταδιο της " Απελευθερωσης της Βαρσοβιας " ? Βλεπετε " Βερολινο " ?
harrygreco said...
Τι νεα απο την υποχωρηση της Επη ? Ειστε τωρα στο σταδιο της " Απελευθερωσης της Βαρσοβιας " ? Βλεπετε " Βερολινο " ?
23 Φεβρουάριος, 2007 23:39
---------------------------
Αν εννοείτε το τελευταίο επεισόδιο που είχαμε (δυο απανωτούς, πυρετικούς σπασμούς την προπερασμένη Δευτέρα) είναι σαν να μην υπήρξαν. Η κορούλα μας συνήλθε εντελώς και επανήλθε στα παλιά της δυναμικά σπορ: εντολές, διαταγές, απαιτήσεις, καθιστικές διαμαρτυρίες κλπ.
Αν εννοείτε την προετοιμασία για τις ΗΠΑ, δυστυχώς έχει κολλήσει στην γραφειοκρατία. Περιμένουμε όμως εξελίξεις, μάλλον θετικές.
Στη γραφειοκρατία έχει κολλήσει και ο Συνδεσμός μας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα έγγραφα απαιτούνται για να ανοίξεις έναν λογαριασμό αφιλοκερδούς εταιρίας. Αναφέρομαι στα του Κυπριακού Συνδέσμου. Αυτό, βέβαια, μας χαροποιεί, από την άποψη ότι είναι σχεδόν απίθανο ένας απατεώνας να ιδρύσει ένα ψευδοσωματείο.
Θα μου πείτε, τώρα, υπάρχουν νόμιμα σωματεία που δεν λειτουργούν σωστά...
Εμείς προσπαθούμε όχι μόνο να είμαστε νομιμοι και τίμιοι αλλά και να φαινόμαστε. Αυτό κοστίζει σε χρόνο, κύρως.
Με αγάπη
Α.
Καλησπέρα σε όλους!
Ωραία τα νέα για το παιδί - Για τη γραφειοκρατία, κουράγιο!
Το ποστ, όπως πάντα, πολύ ωραίο.
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Μάνου Χατζιδάκι, είναι από το Sweet Movie του Μακαβέγιεφ, αν και -νομίζω- σε πρώτη εκτέλεση (ίσως με λίγο διαφορετικούς στίχους) πρωτοπαίχτηκε σε μια θεατρική παράσταση (λίγο μετά τον πόλεμο).
Δύο φίλοι, αρκετά ηλικιωμένοι πιά, που έζησαν τον εμφύλιο (μ' ένα νεκρό στην οικογένειά τους), μου είπαν ότι όταν το πρωτοάκουσαν είχαν αντιφατικά συναισθήματα και ότι, όταν το ξανάκουσαν μετά από λίγα χρόνια, συγκινήθηκαν πολύ.
Πάντα τους θυμάμαι όταν το ακούω.
Δημοσίευση σχολίου