Αφιέρωμα σε μια αξιοθαύμαστη φίλη, την N-s

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το σημερινό ποστ είναι αφιερωμένο στην φίλη N-s, η οποία κατάφερε και νίκησε μόνη της την επιληψία της!

Tην ευχαριστώ ολόψυχα που μπήκε στον κόπο να μας αφηγηθεί την περιπέτειά της και το κατόρθρωμά της!

Σας παρακαλω, διαβάστε το κείμενό της. Αξίζει τονκόπο.

Με αγάπη , Παράγραφος

…Και ζήσαν αυτοί καλά και ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

Ευτυχώς το δικό μου παραμύθι είχε ωραίο τέλος. Η αρχή βέβαια δεν ήταν ό,τι καλύτερο…

Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 6 το πρωί. Έπρεπε να σηκωθώ να διαβάσω για το μάθημα των αγγλικών. Σηκώθηκα, κάθισα στην κόκκινη καρέκλα του γραφείου μου, άνοιξα τα βιβλία μου, stop. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Η αμέσως επόμενη μνήμη μου είναι οι γονείς μου από πάνω μου να προσπαθούν να με συνεφέρουν. Νοσοκομείο επειγόντως.

Μετά από ώρες εξετάσεων οι γιατροί αποφάνθηκαν. Φωτοευαισθησία. Η ελαφρύτερη μορφή επιληψίας. Τρία χάπια κάθε μέρα και… για όλη μου την ζωή! Οι κρίσεις δεν θα σταμάταγαν σίγουρα, αλλά θα ήμουν καλύτερα.

Ήμουν μόλις 14! Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε. Δεν ήξερα καν τι είναι αυτό. Το «γιατί εγώ» διαδέχτηκε το συναίσθημα την ντροπής. Έπρεπε να ενημερωθεί το σχολείο για να ξέρουν πώς θα με αντιμετωπίσουν σε περίπτωση κρίσης. Οι συγγενείς από την άλλη δεν έπρεπε να μάθουν τίποτα. Τι ντροπή! Οι έξοδοι με τους φίλους έγιναν εφιάλτες. Τι θα γίνει αν πάθω κάτι; Ποιος θα με σώσει; Μετά τα φάρμακα. Αχ τα φάρμακα. Δεν ήταν μόνο το «για όλη σου τη ζωή» που με είχε στοιχειώσει. Ήταν το ότι δεν μπορούσα να έχω φυσιολογική ζωή. Ήθελα μόνο να τρώω και να κοιμάμαι. Πήρα 20 κιλά σε μερικούς μήνες!

Εκεί κάπου στα 20 μπήκε και ένα άλλο πρόβλημα. Τι επάγγελμα θα ακολουθήσω. Προγραμματίστρια είπα! Απόλυτα φυσιολογικό για ένα παιδί που φτιάχνει προγράμματα από τα 9 του. Αποκλείεται! Δεν έπρεπε να βρίσκομαι μπροστά σε υπολογιστή! Επιβάρυνε την υγεία μου. Ξεκίνησα λοιπόν να σπουδάζω λογιστικά….

Μέχρι τα 24 η ζωή μου συνεχίστηκε στους ίδιους ρυθμούς. Χάπια, φαΐ, ύπνος. Οι φίλοι με τον καιρό ενημερώθηκαν, οπότε ευτυχώς δεν έχασα την κοινωνική μου ζωή. Οι εξετάσεις έδειχναν ελάχιστη βελτίωση. Οι κρίσεις μου ήταν σχεδόν σταθερές. Μία φορά τον χρόνο.

Δεν άντεχα. Δεν ήταν ζωή αυτή! Δεν μπορούσα να φαρμακώνομαι 364 μέρες για 1 μέρα τον χρόνο! Ήμουν πλέον ενήλικη. Όσο και να προσπάθησαν, γιατροί, γονείς, φίλοι, ήμουνα ανένδοτη. Θα έπαιρνα το ρίσκο. Σταμάτησα τα χάπια.

Οι κρίσεις συνεχίστηκαν. Σταθερά. Μία κρίση κάθε χρόνο. Αλλά άντεχα. Επόμενο βήμα μου να αλλάξω κατεύθυνση στη σχολή. Θα έκανα αυτό που ονειρευόμουν. Θα γινόμουν προγραμματίστρια! Μετά τα κιλά. Έπρεπε να τα χάσω. Δίαιτες, δίαιτες, δίαιτες. Δύσκολο πράγμα. Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν δεν κατάφερα απολύτως τίποτα. Έγινα όμως προγραμματίστρια!

Η αρχή του τέλους για την επιληψία ήρθε στα 26 μου. 28 Φεβρουαρίου 2005. Χαμένη στο διαδίκτυο έψαχνα ακόμη για την θαυματουργή δίαιτα. Μέχρι που έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του BBC. Η δίαιτα Atkins –η απλούστερη μορφή κετογενούς δίαιτας- βοηθά στην αντιμετώπιση της επιληψίας! Σύμφωνα με τις μελέτες τα παιδιά και οι ενήλικοι που ακολουθούσαν την διατροφή του κυρίου Atkins ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΡΙΣΕΙΣ! Η δίαιτα Atkins; Αυτή ήταν καταστροφική! Μόνο αυτό ήξερα.

Η υπόλοιπη μέρα αφιερώθηκε στο ψάξιμο. Τα συν, τα πλην, τι έπρεπε να προσέξω. Θα έπρεπε να μειώσω στο ελάχιστο την καθημερινή πρόσληψη υδατανθράκων. Αρκετά αγαπημένα μου φαγητά θα έπρεπε να κοπούν. Όχι μακαρόνια, όχι ζάχαρη. Θα το δοκίμαζα. Δύσκολο, αλλά άξιζε τον κόπο. Καλύτερα από το να παίρνω φάρμακα.

Η δοκιμή πέτυχε. Ένα χρόνο μετά δεν έχω κάνει καμία κρίση, ούτε καν αυτά τα μικρά τικ που έκανα αρκετές φορές και που μπορούσαν να οδηγήσουν σε κρίση. Έχω χάσει σχεδόν όλα τα περιττά κιλά μου, και ζω σαν φυσιολογικός άνθρωπος. Έχω μάθει να δίνω αποστομωτικές απαντήσεις σε όσους αναρωτιούνται γιατί δεν τρώω τα πάντα, και να σκάω συνωμοτικά χαμόγελα σε όσους με καταλαβαίνουν.

Αν είχα μείνει στα λόγια των γιατρών τώρα θα ήμουν απλά άλλη μια περίπτωση επιληψίας. Όσα δεν μου είπαν και όφειλαν να μου πουν τα έμαθα μόνη μου. Εσκεμμένα ή μη μου έκρυψαν μια αλήθεια που ήξεραν από το 1900. Απλά δεν ήθελαν να το παραδεχτούν.

Υπάρχει εναλλακτική μέθοδος αντιμετώπισης της επιληψίας: Οι κετογενείς δίαιτες.

Ειρωνεία; Σύμπτωση; Αν δεν είχα ακολουθήσει το όνειρο μου, ποτέ δεν θα έλυνα το πρόβλημά μου.

Ο τολμών, νικά! :)


N-s