Σάββατο 20 Μαΐου 2006

Οφειλή (Στο Νίκο Δήμου - με αγάπη)


ΟΦΕΙΛΗ - 1 -

Ευχαριστήριο σχόλιο που έκανα στο μπλογκ τού Νίκου Δήμου, προ δύο μηνών περίπου.

(...) Εκείνο που ζω, εδώ και ένα μήνα, από τότε δηλαδή που πρωτοσυνάντησα το μπλογκ τού κυρίου Νίκου, είναι μια καλή συντροφιά, με αγωγή, ευγένεια και ανθρωπιά (οι εξαιρέσεις και οι παρεξηγήσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα).

Προσωπικά οφείλω ένα Μεγάλο ευχαριστώ τόσο στον οικοδεσπότη όσο και σε σας τους συν-φιλοξενούμενους του.

"Μου δόθηκε η χάρη" να σας εμπιστευτώ ό,τι δεν ήθελα να αντικρίσω μήνες αλλά και χρόνια.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να σας μιλήσω κυρίως για μια (τραγική) πλευρά τής ζωής μου και με αιφνιδίασε το ποιόν της απόκρισής σας!

Πριν οχτώ μήνες έπαθα νευρικό κλονισμό επειδή πάνω που συνερχόταν η κορούλα μου έχασα, εντελώς ξαφνικά, δυο αγαπημένα πρόσωπα (τη μανούλα και τον αδελφούλη μου) που ήταν Τα στηρίγματα της ζωής μου.

Άνοιξε η γη και με κατάπιε... και για χάρη της κορούλας μου, αμέσως άρχισα εντατική ψυχοθεραπεία σε μια παιδική μου φίλη που είναι ψυχίατρος και ψυχαναλύτρια.

Όταν την συμβουλεύτηκα για την απόφασή μου να έλθω εδώ να σας μιλήσω διαφώνησε και με προειδοποίησε ότι το πιθανότερο είναι να χειροτερέψω τα πράγματα, γιατί «κανείς δεν εγγυάται ότι εκεί μέσα οι άνθρωποι είναι Άνθρωποι», πως «η ανωνυμία προσφέρεται για κανιβαλισμό. Ενδέχεται να σε χλευάσουν, να μολύνουν με άκαρδα λόγια την κορούλα σου» και άλλα παρόμοια.

Όταν είδε ότι ήμουν αποφασισμένη να μην υποχωρήσω, μού έδωσε την τελευταία συμβουλή: να προετοιμαστώ ψυχικά για εμπαιγμούς, χολερικά σχόλια, αδιαφορία και άλλα που δεν τολμώ ούτε να τα γράψω.

Και το αποτέλεσμα: όχι μόνο βρήκα Ανθρώπους, με άλφα κεφαλαίο, επιπλέον έφτιαξα και το δικό μου ημερολόγιο με σκοπό να συνδράμω τον κόσμο και ιδίως γονείς που ταλανίζονται από παρόμοια προβλήματα και φοβούνται τόσο πολύ να μιλήσουν γι΄ αυτά δημοσίως (επιλέγουν το ίμειλ).

Ψάχνω να βρω μια λέξη που να κλείνει μέσα της δισεκατομμύρια "ευχαριστώ" και τρισεκατομμύρια "σας ευγνωμονώ" κι επειδή δεν τη βρήκα ακόμα, κλείνω τα σχόλιά μου με το γνωστό τρόπο: Με αγάπη - Παράγραφος

Σαβ, Απρ, 01, 10:03:28 πμ 2006



ΟΦΕΙΛΗ - 2 -

Σχόλιο που έκανα στο μπλογκ του ΝΔ πριν δύο μήνες και κάτι

Διαφημιστής και διανοούμενος πάει;

Εκείνον τον καιρό τα περισσότερα σχολικά βιβλία ήταν από άνοστα έως απαίσια (τελευταία, η κατάσταστη διορθώθηκε εντυπωσιακά). Θυμάμαι τη μητέρα μου να ξοδεύει ώρες και ώρες για να μάθω τους αρχικούς χρόνους τού "φέρω", του "λέγω", του "έρχομαι",του "οράω-" και άλλων και άλλων ρημάτων, ων ουk έστι αριθμός.

Ατελείωτες ώρες για να μάθω και την κλίση και την ορθογραφία των ανωμάλων ουσιαστικών και παραθετικών, των αντωνυμιών και τη χρήση και την ονοματολογία τόσων και τόσων άχρηστων γραμματικών και συντακτικών μηχανισμών. Να μην αναφέρουμε τις χιλιάδες σελίδες αποστήθισης βλακωδών κειμένων ψευδοθρησκευτικών, ψευδοφιλοσοφικών, ψευδοεπιστημονικών και εν γένει κακογραμμένων βιβλίων (με εξαίρεση τα κείμενα του Παπανούτσου).

Κι όταν πήγα για μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, διαπίστωσα με έκπληξη ότι ελάχιστοι από τους σημαντικούς, αγγλοσάξωνες ιστορικούς είχαν ασχοληθεί με έμμονη προσκόλληση στους τύπους των Αρχαίων Ελληνικών. Κι εμείς ξέραμε τόσους και τόσους τύπους, αλλά από ουσία μηδέν.

Εκεί ανακαλύψαμε την Αρχαία Ελληνική, τη Βυζαντική και δυστυχώς ακόμα και την Νεοελληνική Ιστορία. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ντροπή ένιωσα όταν έφερνα στου νου μου τη ρηχή νεοελληνική επιστημονική βιβλιογραφία με τούς μύθους της και τα παραμύθια της, τη φυλετική της έπαρση για την εθνική μας... τύφλα.

Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών αλλά και των μετέπειτα σπουδών στην Αθήνα, υπήρχε μια πηγή αληθινής γνώσης, μια μέθοδος που αφύπνιζε την κρίση σου, υπήρχε κάποιος που μιλούσε λιτά, μεστά και φιλοσοφημένα, σε κάτι βιβλία σεμνά και ολιγοσέλιδα.

Τον ανακαλύψαμε χωρίς να μας τον συστήσει κανείς. Κανείς δεν τον ανέφερε ποτέ. Κανείς δεν μας τον ... διαφήμισε. Ο ένας με τον άλλον κουβεντιάζοντας, μιλούσαμε για τα γραπτά του, μαθαίναμε από τη σκέψη του, από το ύφος του, διασκεδάζαμε με τα αστεία του, μελαγχολούσαμε με τη "δυστυχιά" μας, αισιοδοξούσαμε με τον αγώνα του.

Κι όταν συγκρίναμε τα ηλίθια σχολικά βιβλία και τα στερεότυπα βοηθήματα, με τα δικά του γραπτά, κι όταν συγκρίναμε την ψευδορητορική φλυαρολαγνία τόσων και τόσων πανεπιστημιακών μας δασκάλων, με τα δικά του λακωνικά κείμενα, αισθανόμασταν άτυχοι.

Άτυχοι αισθανθήκαμε κι όταν πήγαμε έξω για μεταπτυχιακά. Και είδαμε ότι σημαντικοί πανεπιστημιακοί μιλούσαν μεστά, λιτά, πυκνά και φιλοσοφημένα σαν εκείνο τον δήθεν "ανύπαρκτο" διανοούμενο. Αισθανθήκαμε άτυχοι και επειδή οι αλλόγλωσσοι συμφοιτητές μας ήξεραν πολύ πριν από εμάς τι σημαίνει λόγος ενάρετος, δηλαδή ζωντανός και ουσιώδης, ενώ εμείς είχαμε ταυτίσει τον επιστημονικό λόγο με τον ακατάληπτο βερμπαλισμό (που αργότερα θα γνωρίσει νέες δόξες με τους ελληνοντεριντάδες και τα κακέκτυπα του Ρολάν Μπάρτ).

Κι όταν επιστρέψαμε και σε ανύποπτο χρόνο μιλήσαμε γι΄αυτόν τον άνθρωπο και το έργο του σε κάποιους ακαδημαϊκούς κύκλους, εισπράξαμε (από κάποιον θρησκόληπτο δεινόσαυρο, το αμίμητο: "μα αυτός είναι διαφημιστής, πώς μπορεί να είναι επιστήμοντας;"
Και κάποιος, από τους νεότερους αντιμίλησε, μάλλον φοβισμένα: «Και ο άλλος ήταν ξυλουργός, αλλά έγινε ο μεγαλύτερος... διαφημιστής της αιώνιας βασιλείας...".

Με έντονο σκεπτικισμό

Παράγραφος

Τετ Μαρ 15, 09:15:18 πμ 2006

69 σχόλια:

Finteias είπε...

Αγαπητή φίλη

είπε η παιδική σου φίλη: "η ανωνυμία προσφέρεται για κανιβαλισμό".
Είχε δίκιο και το γνωρίζουμε.
Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Η ανωνυμία προσφέρθηκε και για την έκφραση πολλών ευγενικών στοιχείων που τα είδαμε όλοι.
Όπως είχα πει κάποτε και στη φίλη Απουσία, το κακό υπάρχει αλλά όχι μόνο του. Ψάχνοντας βρίσκουμε και το καλό.

Από ό,τι βλέπω προτίμησες να επικεντρωθείς στο καλό αυτής της ιστορίας, παραμερίζοντας την όποια προσβλητική εκδήλωση.

Αυτό να συνεχίσεις.
Εμείς είμαστε εδώ.

Με χαιρετισμούς
Φιντείας

Memento aka a moment in life είπε...

Ρε γαμωτο δεν αντεχω αλλο... πως γινεται να υπαρχουν τοσο μεγαλοκαρδοι ανθρωποι σαν κι εσας... ; Σας ευχαριστω για την δυσκολη αποφαση που πηρατε και ξεκινησατε το βλογακι σας... Να εισαστε καλα και να δωσετε πολλα φιλκακια στην κορουλα σας!

Χαιρομαι πολυ που σας "γνωρισα" ,

Δημητρης

maika είπε...

τα κακά που σε βρήκαν πέρασαν και πάνε...
τώρα μόνο καλά!!

έχεις τόσες ευχές μαζεμένες πια που θα σε φυλάξουν απο όλα τα δύσκολα.

σ έυχαριστώ κι εγώ που υπάρχεις και μας προσγειώνεις....

paragrafos είπε...

Φιντείας said...

"Όπως είχα πει κάποτε και στη φίλη Απουσία, το κακό υπάρχει αλλά όχι μόνο του. Ψάχνοντας βρίσκουμε και το καλό"
-----------------------
Και ο Στέλιος Ράμφος λέει, νομίζω, πως το κακό είναι η σκιά. Αν δεν υπάρχει φως δεν υπάρχει ούτε κι εκείνη. Οπως τα παρά-σιτα που ζουν από τη ζωή αλλά σε βάρος της ζωής. Το καλό όμως, δηλαδή η Ανθρωπιά, δεν χάνεται όση σκιά κι αν μαζευτεί τριγύρω της. Αργά ή γρήγορα λάμπει και φωτίζει τις ψυχές που έχουμε μέσα τους ευγένεια.

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Memento aka a moment in life said...
"Σας ευχαριστω για την δυσκολη αποφαση που πηρατε και ξεκινησατε το βλογακι σας... Να εισαστε καλα και να δωσετε πολλα φιλκακια στην κορουλα σας!

Χαιρομαι πολυ που σας "γνωρισα" ,

Δημητρης
-----------------------
Φίλε Δημήτρη,
Αυτή η δύσκολη αποφαση δεν θα είχε ληφθεί από μέρους μου αν δεν υπήρχε ο Νικος Δήμου, αν δεν με ενθάρρυνε ο Νίκος Δήμου. Αν δεν με είχε στηρίξει τόσο πολύ!
Τελικά, όποιος κλειστεί παθολογικά στον εαυτό του (στο εγώ του, στη δυστυχα του ή στο πένθος του, όπως και στην ευτυχία του ή τα χρήματά του) τελικά ξεχνάει πως υπάρχουν γύρω κι άλλοι άνθρωποι. Μάλιστα πολλοί εκεί "έξω" ενδεχομένως να υποφέρουν πολύ περισσότερο από εμάς τους εσωστρεφείς.
Αυτό το μεγάλο μάθημα πήρα, από εσάς φίλε Δημητρη. Και δεν το ξεχνάω πιά.

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

maika said...
τα κακά που σε βρήκαν πέρασαν και πάνε...
τώρα μόνο καλά!!

έχεις τόσες ευχές μαζεμένες πια που θα σε φυλάξουν απο όλα τα δύσκολα.

σ έυχαριστώ κι εγώ που υπάρχεις και μας προσγειώνεις....
--------------------------
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν τελειώσαν τα βάσανά μας. Ξέρω ότι εδώ βρέθηκα χάρη στη δύναμη που μου ενφύσησε ο Νίκος Δήμου. Εκεί που ήμουν πνιγμένη στην εσωστρεφή απελπισία μου, με τόσα οικογενειακά δεινά που μας βρήκαν, ο Νίκος Δημου, ίσως χωρίς να το ξέρει, άπλωσε το χερι του και με έβγαλε απο τη μιζέρια της αυτολύπησης, πήρα κουράγιο κι έκτοτε άρχισα να βλέπω τη ζωή κατάματα. Δε φοβάμαι πια, ό,τι κι αν μας βρει.
Εγώ σας ευχαριστώ, εσεις με προσγειώσατε από τον εγωισμό του πονου στον οποίο είχα ριχτεί με αποτέλεσμα να ξεχάσω ότι υπάρχουν διπλα μου άνθρωποι που ίσως με χρειάζονται.

Σας αγαπώ

Παράγραφος

Yannis H είπε...

Το μήνυμα που ποτέ δεν έστειλα, το είχα γράψει με αφορμή αυτό το post.

Ήταν γραπτό να το διαβάσεις :)

________________________________

Ξέρεις, γυρνάει στο μυαλό μου η παραίνεση της φίλης σου της ψυχολόγου όταν της είπες τη σκέψη σου να μπεις στα μπλογκς. Οποιαδήποτε και οποιοσδήποτε στη θέση της, αυτό θα έκανε (να σε αποθαρρύνει). Δεν υπάρχει προηγούμενη γνώση – και δεν μπορεί να υπάρξει, νομίζω, έτσι κι αλλιώς – για το τι μπορεί να κάνει το νετ σε κάποιον με προβλήματα. Είναι σαν να ρωτάς «λέω να το πω σε όλους στο δρόμο» - αν ο ψυχολόγος νοιάζεται και έχει το μυαλό στο κεφάλι του, θα σε αποθαρρύνει.

Τελικά δεν παίρνεις εσύ από αυτό το μέσο. Παίρνουμε εμείς, γιατί νιώθουμε καλύτεροι με τον εαυτό μας. Πρόσεχε, δεν είναι οίκτος και ότι κοιτάμε αφ’ υψηλού. Είναι το πρωτόγνωρο συναίσθημα ότι ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο απ’ ότι φανταζόμασταν και ότι συμμετέχουμε σε αυτόν. Και εσύ είσαι η αιτία που αυτός δημιουργείται. Γιατί αν ήσουν διαφορετική – το έχω ξαναπεί αυτό – δεν θα γινόταν τίποτα. Ή, θα έβγαινε αληθινή η φίλη σου, ότι κακώς μπήκες. Με λίγα λόγια, αυτό που συμβαίνει, συμβαίνει γιατί εσύ είσαι αυτή που είσαι – και βγάζεις από τους άλλους έναν καλύτερο εαυτό.

Ελπίζω να το κατάλαβες όπως το είπα.

Το δεύτερο που θέλω να πω, είναι πως όντως δεν άκουσες τη φίλη σου και μπήκες επειδή το είχες αποφασίσει. Λες και σε κάποια άλλη στιγμή ότι είσαι ξεροκέφαλη – και σε παραδέχομαι γι’ αυτό. Κάποια πράγματα έχουν σημασία και νόημα και παίρνουν λόγο και δικαίωση από εκείνο το μέρος που το ξέρουμε μόνο εμείς, από τη φωνή βαθιά μέσα μας.

Και φυσικά – το έχεις δείξει αρκετές φορές σαν ευχάριστη έκπληξη – έχεις τσαγανό. Πολύ - και το χαίρομαι.

paragrafos είπε...

@ Yannis

Αγαπημένε φίλε Γιάννη,

Δίχως την ψυχοθεραπεία, δεν θα είχα σηκώσει κεφάλι. Είχα φτάσει στον πατο του βαρελιού, που λένε. Βέβαια είχα την τύχη η ψυχοθεραπεύτριά μου να είναι και αδελφική μου φίλη. Ήδη ήξερε για μένα τα πάντα. Μαλιστα πολλές φορές μου... συμπλήρωνε τα κενά...

Σ΄ εκείνη οφείλω το πρώτο βήμα (άσχετα απο το αν με αποθάρρυνε). Το δεύτερο το οφείλω στο Νίκο Δήμου που μου έδωσε το χερι να σηκωθώ.

Όμως ούτε το πρώτο ούτε και το δεύτερο βήμα θα με είχαν χαλυβδώσει τόσο πολύ αν δεν είχα συναντηθεί (στο μπλογκ του ΝικόΔημου) με ανθρώπους σαν κι εσένα. Και μη νομίζεις ότι είστε πολλοί...

Με εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

apousia είπε...

Λες πως γνώρισες Ανθρώπους μέσα από αυτή την ευχάριστη ''περιπέτεια'' που είναι το blog.
Εμείς?
Εμείς γνωρίσαμε την πραγματική ετυμολογία της λέξης ΑΝΘΡΩΠΟΣ,στο δικό σου πρόσωπο,στη δική σου γραφή,στη δική σου προσωπική καταγραφή.
Κι εμείς δεν βρίσκουμε ''ευχαριστώ'' που να αρκούν!
Κι όλα αυτά στα γράφει ένας άνθρωπος,εγωκεντρικά δεν ξέρω,πεισματικά και αυστηρά πάντως ναι,περιχαρακωμένος στο πένθος του.
Γι'αυτό το λόγο,εγώ σου οφείλω ένα ευχαριστώ περισσότερο από τους άλλους..
Γιατί μου έδειξες πως ο πόνος υπάρχει κι αλλού,και πως ''κοστολογείται'' πάντα εξατομικευμένα.
ΚΑΙ οι άλλοι πονάνε,ίσως περισσότερο.
Αυτό σου το οφείλω!

Η φίλη σου.

paragrafos είπε...

@ apousia

Καρδουλα μου, Απουσία μου,

αν λύπάμαι για κάτι είναι που δεν μπόρεσα ακόμα να σου σταθώ όπως θα ήθελα. Συχνα προσπαθώ να σε στηρίξω και λυγίζω καθώς θυμάμαι τα δικά μου και τελικά αντίς να σε στηρίξω σε παρασύρω προς τα κάτω...

Δυστυχώς αυτό παθαίνω κάθε φορά στο μπλογκ σου... οι δικέ ς μου "απουσίες" με πνίγουν... Όπως τώρα, δηλαδή... Ισως φταίει και η ώρα...

σ΄αγαπώ καρδούλα μου

Παράγραφος

par-i-saktos είπε...

που φτασαμε ρε γαμωτο και την ανθρωπια την θεωρουμε εξαιρεση...που φτασαμε και θεωρουμε την χλευη και τον εξευτελισμο καθημερινοτητα...κατι δεν παει καλα εδω γυρω...
να'στε καλα...και αν καποιος πρεπει να πει ευχαριστω...ειμαστε ολοι εμεις που σας διαβαζουμε...

ευχαριστω...

paragrafos είπε...

par-i-saktos said...
που φτασαμε ρε γαμωτο και την ανθρωπια την θεωρουμε
------------------------
Μακάρι όλοι οι παρείσακτοι να ήταν τόσο ευπρόσδεκτοι όσο εσείς!

Με αγάπη

Παράγραφος

Stavros Katsaris είπε...

Αγαπημένη paragrafos,
Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν και εσένα και γαληνεύουν την ψυχή του Δήμου.
Έφτασα στα οριά μου πάλι χτες.
Είναι απίστευτο αυτό το πράγμα που συνέβη. Να έχει διάθεση ένα από τα μεγαλύτερα καφάλαια της Ελληνικής διανόησης να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις του και να έρχεται ο κάθε ένας να προσπαθεί να τον ειρωνευτεί και να τον χλευάζει λες και είναι κανένα παιδάκι.
Μεγάλωσα σε μια κλασσική Ελληνική οικογενεια. Έχω δυο υπέροχους γονείς που είχαν όμως ελαττώματα. Όπως όλοι οι άνθρωποι βέβαια. Στο σπίτι μας δεν υπήρχε ποτέ βιβλίο. Κάποια στιγμή παιδάκι ήμουν ανακάλυψα τον Δήμου. Μου άρεσαν από παιδί τα βιβλία. Και ήταν αξιοπρόσεκτο αυτό μιας και στο σπίτι δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο μια αραχνιασμένη εγκυκλοπαίδεια.
Τον αγάπησα το Δήμου. Άρχισα να διάβαζω και να προσπαθώ να σκέφτομαι.
Εξελίχθηκε σε έναν εικονικό καθηγητή μου.
Προσπαθούσα πάντα να σκέφτομαι όπως εκείνος.
Αν έχω κάνει κάτι στη ζωη μου το οφείλω σε εκείνον.
Τη ζωη μου την οφείλω στου γονείς μου και τον τρόπο σκέψης μου στο Δήμου, παράφραζοντας τα λόγια του Μ. Αλεξάνδρου.
Αισθάνομαι απέραντη θλίψη για οτι έγινε.
Συγνώμη αν σε κούρασα, βγήκαν σκόρψιες σκέψεις μου για έναν άνθρωπο που νιώθουμε δικό μας.
Είναι πράγματα που δεν μπορούν να το καταλάβουν όλοι.
Θεώρησα πως εσύ μπορείς να καταλάβεις.
Νίκο σ'ευχαριστώ και 'γω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.
Να είσαι πάντα καλά!

paragrafos είπε...

@ Stavros Katsaris

Με τα λόγια σας μου θυμίσατε ένα ακόμα σχόλιο που είχα κάνει στο παλιό μπλογκ του Νικόδημου (τώρα έχουμε καινούργιο!)

Χάρη, λοιπον, στην παρέμβασή σας πρόσθεσα στο ποστ και το κειμενο "ΟΦΕΙΛΗ - 2 -"


Σας ευχαριστώ ολόψυχα

Με αγάπη

Παράγραφος

Memento aka a moment in life είπε...

καταπληκτικο το 2ο κειμενο/ποστ/σχολιο σχετικα με τον "διαφημιστη" ... ποσο σας καταλαβαινω! εδω στα εξω... ετσι ακριβως οπως τα λετε ειναι! να μου μαθαινει Ομηρο ο καθηγητης μου που ειναι γενετιστης/βιολογος... και που δεν καταφερανε να μας μαθουν τοσοι και τοσοι φιλολογοι ... παντα κοιταμε το δαχτυλο κι oχι το δασος .... αυτο φταιει... μας τυφλωσανε οταν ειμαστε παιδια, με την φλυαρια τους για την ΕΛΛΑΔΑΡΑ μας, και τους ΗΡΩΕΣ... και ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ μας και παει λεγoντας....Την Τυφλα μας ...
Γi'αυτο τωρα προσπαθω και παρακολουθω εντατικα μαθηματα στο φροντηστηρι του αξιωτιμου κ.Δημου... στο Δικο σας, και σε πολλα αλλα...
μαθαινουμε να ζουμε και να αναπνεουμε σαν ανθρωποι... καιρος δεν ηταν;

paragrafos είπε...

Memento aka a moment in life said...
"μαθαινουμε να ζουμε και να αναπνεουμε σαν ανθρωποι... καιρος δεν ηταν;"
-------------------------

Έχετε απόλυτο δίκαιο! Αυτό όμως ισχύει για όλους μας. Όλοι μας μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον κι όταν η επικοιωνία μας είναι καμωμένη με αγάπη, τότε μαθαίνουμε και διδασκόμαστε σωστώ χωρίς φόβο και πάθος!

Με αγάπη

Παράγραφος

apousia είπε...

@paragrafos 01:02
Μόνο προς τα πάνω με ''παρασύρεις'',μόνο!
Και το ξέρεις!
Και στο χρωστάω!
Κι αν δεν το ξέρεις,αυτό είναι ο πλούτος σου!
Κι ευγνώμονες εσαεί,εμείς που μας τον μοιράζεις!!!!!!!!

Η φίλη σου.

Memento aka a moment in life είπε...

ψηφιζετε σημερις ; Αντε εκλογικο δικαιωμα ειναι αυτο !

Jason είπε...

Memento aka a moment in life said...
Ρε γαμωτο δεν αντεχω αλλο... πως γινεται να υπαρχουν τοσο μεγαλοκαρδοι ανθρωποι σαν κι εσας... ;

Είναι τόσο μα τόσο αλήθεια...
Ανακάλυψα την Παράγαφο στο blog του Νίκου Δήμου. Τα σχόλιά της ήταν όλα τόσο συγκινητικά και τόσο εκφραστικά... που αμέσως με τράβηξαν να ψάξω το blog της. Το έχω διαβάσει όλο. Είναι από τα πιο όμορφα blog στο Ίντερνετ (το έχω στα αγαπημένα μου links και το επισκέπτομαι σε κάθε ευκαιρία και έχω και link στο δικό μου blog για τον όμορφο αυτό χώρο)και πρέπει να είναι από τους πιο όμορφους εσωτερικά ανθρώπους που είχα την τύχη να γνωρίσω, έστω και από τόσο μακριά. Συνέχισε έτσι. Σε διαβάζουμε και σε αγαπάμε.

paragrafos είπε...

@ apousia

Καρδούλα μου, Απουσία μου,
Θα ήθελα να είμαι πιο "αποτελεσματική" φίλη σου, ίσως κάποιτε θα καταφέρω.

Σ΄ αγαπώ

Η φίλη Σου

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Jason said...
Γνώρισα τη Παράγαφο στο blog του Νίκου Δήμου. Τα σχόλιά της ήταν όλα τόσο συγκινητικά και τόσο εκφραστικά... που αμέσως με τράβηξαν να ψάξω το blog της. Το έχω διαβάσει όλο. Είναι από τα πιο όμορφα blog στο Ίντερνετ (το έχω στα αγαπημένα μου links και το επισκέπτομαι σε κάθε ευκαιρία και έχω και link στο δικό μου blog για τον όμορφο αυτό χώρο)
-----------------------------
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί αισθάνομαι ότι ΟΦΕΙΛΩ στον Νίκο Δήμου.

Δεν μου πρόσφερε μόνο έμπνευση,
δεν μου στάθηκε απλώς στις δύσκολες στιγμές μου,
δεν με ενθάρρυνε απλώς να μιλάω χωρίς να φοβάμαι,
έκανε και κάτι άλλο: μου έδωσε προίκα και την μεγάλη παρέα του, εσας, ανθρώπους διαλεχτούς, ηθικούς, ειλικρινείς και ευαίσθητους!

Να γιατί τον ευγνωμονώ

Με αγάπη

Παράγραφος

andy dufresne είπε...

Kαμιά φορά σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να κάνουμε (δεν ξέρω ποιοι) ένα βιβλίο που να μαζέψει τις απόψεις μας για τον Νίκο Δήμου.

Υπέροχο το κείμενό σου παράγραφε, αλλά δεν αρκεί για να τον περιγράψει.

Έχει τόσους εαυτούς ο άτιμος που μάλλον χρειάζεται πολλά κείμενα από διαφορετικούς συγγραφείς, για να φτιάξεις ένα αξιοπρεπές πορτρέτο.

Αν δεν μείνει στην ιστορία, να μη με λένε andy!

Nikos Dimou είπε...

Ο Νίκος Δήμου, ευγνωμονών...

(να ήξερες πόσα περισσότερα δίνεις κάθε φορά που παίρνεις...)

paragrafos είπε...

andy dufresne said...
Kαμιά φορά σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να κάνουμε (δεν ξέρω ποιοι) ένα βιβλίο που να μαζέψει τις απόψεις μας για τον Νίκο Δήμου.

Υπέροχο το κείμενό σου παράγραφε, αλλά δεν αρκεί για να τον περιγράψει.
-----------------------------
Πολύ καλή ιδέα, αλλά δεν ξέρω αν θα με εγκρίνει για κάτι τέτοιο. Άλλωστε και τα δυο κείμενα είνα γραμμένα στο πόδι και εν θερμώ, όπως και τα περισσότερα σχόλιά μου. Αυτό που λέτε, αγαπητέ Αντυ, θέλει δουλειά. Φυσικά και προσφέρομαι. Αλλά, είπαμε, χρειαζόμαστε και την απαραίτητη έγκριση.

Με αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

andy dufresne said
"Αν δεν μείνει στην ιστορία, να μη με λένε andy!"

Κρίμα. Μία ελπίδα είχα κι εγώ να μείνω στην ιστορία και την έχασα, αφού (δυστυχώς) δεν σε λένε Andy...

paragrafos είπε...

Κι ένα ερωτικό από τον Τάσου Λειβαδίτη:


Κάθισε εδώ κοντά μου
Μου 'λειψες ξαφνικά
Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος
Χτυπάει η μοναξιά
Μείνε λιγάκι ακόμα
Κάτι έχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα

Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω

Δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν έχει μέτρημα
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα
στο πιο βαθύ σκοτάδι
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη
της νύχτας το σκοτάδι
φωτίζει το φιλί


Για την αντίγραφή - Με αγάπη, Παράγραφος

takis vasilopoulos είπε...

Πρωτη φορα γραφω εδω,σε αυτο το γλυκο και ανθρωπινο σπιτι.....Ο Ν.Δημου πέρα απο όλα τα άλλα καλα έγινε και ο συνδετικος κρικος που μας ένωσε,όλους εμας που αισθανθηκαμε ο ένας τον άλλον μέσα απο το μπλογκ....

Αν κάνω λάθος διορθώστε με,νομιζω του Καρουζου είναι,ένα ποιημα,που ένας φιλος τον ρωτα γιατι είναι στεναχωρημένος,τι τον απασχολει και αυτος απαντα μονολεκτικα :ΥΠΑΡΞΗ.

Λοιπον ,όπως λέει και ο αγαπημενος μας γάτος η μονη παρηγορια είναι να συνειδητοποιησεις πως η μοιρα είναι κοινη....Αυτο είναι παραγραφος,διαβάζοντας σας ,εσας και άλλους ,μοιράστηκα τα προβλήματα σας και τις σκέψεις σας και ένιωσα μια γλυκια,ανθρωπινη ζέστα στην καρδια μου.Δεν ξέρω αν λυτρωθηκα,δεν ξέρω καν αν ποτε θα υπάρξει λύτρωση.Αλλα αυτη η επικοινωνια,αυτη η αγαπη είναι ένας υμνος στην αθωοτητα που τόσο αγαπω!!

Αρχαίος είπε...

Να είσαι καλά κορίτσι μου και καλή δύναμη. Είμαστε όλοι κοντά σου να ξεπεράσεις τα προβλήματά σου για το καλό το δικό σου καιτης κορούλας σου. Εξ αιτίας σου έμαθα και για την κετογονική δίαιτα που δεν την γνώριζα. Ελπίζω να κάνει καλά το παιδάκι σου και να μην έχει προβλήματα στο μέλλον. Το ΝΔ τον γνώρισα και εγώ πολύ παλαιά αποτ απρώτα του βιβλία απο τα άρθρα του στις εφημερίδες και τα περιοδικά (τί τέλειες διαδρομές απόλαυσα μαζί του στοςυ 4 τροχούς δεν λέγεται) απο τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο που αποτελούσαν μια όαση μέσα στη ζούγκλά που συνήθως χαρακτηρίσει τα ΜΜΕ (παρατηρήστε τι γίνεται τώρα με την Καραχασάν). Συνεχίζω να τονπαρακολουθώ μέσα απο τα βιβλία του τα άρθρα του στο RAM και φυσικά το blog του. Ο πόνος που έβγαζαν ορισμένα γραπτά σου με ώθησε να επισκευτώ το blog σου και βρείκα έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο . Καλό κουράγιο μανούλα μου όταν θα τα σκέπτεσαι αυτά μετά παο ορισμένα χρόνια έυχομαι να αποτελούν απλα μια ανάμνηση.

paragrafos είπε...

takis vasilopoulos said...

"Πρωτη φορα γραφω εδω,σε αυτο το γλυκο και ανθρωπινο σπιτι.....Ο Ν.Δημου πέρα απο όλα τα άλλα καλα έγινε και ο συνδετικος κρικος που μας ένωσε,όλους εμας που αισθανθηκαμε ο ένας τον άλλον μέσα απο το μπλογκ...."

Δυστυχώς το ξερει αυτό. Το ξέρει πολύ καλά και υποφέρει από ευθύνη. Αν κλείσει ποτέ το μπλογκ, είχα πει στο ΝικόΔημο πριν ένα μήνα, θα μαζευτούμε όλα τα ορφανά στα Κιούρκα και θα τσιρίζουμε έξω από το σπίτι σα θεονήστικα γατάκια μέχρι να...

Νομίζω δεν έπρεπε να του το πω αυτό. Δεν είναι σωστό να τον σκλαβώσουμε εδώ μεσα με την αγάπη μας, να τον κατασπαράξουμε... Ας είναι η αγάπη μας λιγότερο απαιτητική, περισσότερο ελευθεριακή, καθόλου εγωιστική και πάντα ειλικρινής. Αν τον αγαπάμε θα πρέπει να τον ενθαρρύνουμε να ξεκουραστεί λίγο, να κάνει τα κεφια του και να μας έρχεται όταν Θέλει κι όχι μόνο επειδή τον θέλουμε...



"Δεν ξέρω αν λυτρωθηκα,δεν ξέρω καν αν ποτε θα υπάρξει λύτρωση. Αλλα αυτη η επικοινωνια,αυτη η αγαπη είναι ένας υμνος στην αθωοτητα που τόσο αγαπω!!"

Προσωπικά δεν θα βρω ποτέ μου λύτρωση. Ίσως γι΄αυτό ζητάω την αγάπη σε μεγάλες δόσεις και δίνω κι εγώ αυτήν τη λίγη που έχω.


Με εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Αρχαίος said...
" Το ΝΔ τον γνώρισα και εγώ πολύ παλαιά αποτ απρώτα του βιβλία απο τα άρθρα του στις εφημερίδες και τα περιοδικά (τί τέλειες διαδρομές απόλαυσα μαζί του στοςυ 4 τροχούς δεν λέγεται) απο τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο που αποτελούσαν μια όαση μέσα στη ζούγκλά που συνήθως χαρακτηρίσει τα ΜΜΕ (παρατηρήστε τι γίνεται τώρα με την Καραχασάν). Συνεχίζω να τονπαρακολουθώ μέσα απο τα βιβλία του τα άρθρα του στο RAM και φυσικά το blog του. Ο πόνος που έβγαζαν ορισμένα γραπτά σου με ώθησε να επισκευτώ το blog σου και βρήκα έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο . Καλό κουράγιο μανούλα μου όταν θα τα σκέπτεσαι αυτά μετά παο ορισμένα χρόνια έυχομαι να αποτελούν απλα μια ανάμνηση."
---------------------------

Κι εγώ γνώρισα το ΝικόΔημο από τη συγγραφική του δράση. Εσείς με γνωρίσατε μέσω του ΝικόΔημου που για μένα είναι αστείρευτη πηγή δύναμης και έμπνευσης.

Σας ευχαριστώ και για τις ευχές σας

Με εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

takis vasilopoulos είπε...

Nαι ,βέβαια,αγαπη χωρις ελευθερια δεν είναι αγαπη....

και βέβαια λύτρωση δεν υπάρχει ,μονο αγαπη,και αυτη δύσκολα βρισκεται και εκτιμάται...

Yosemite Sam είπε...

παράγραφε δεν έχω σχολιάσει μέχρι σήμερα στο blog σου κυρίως γιατί δεν ξέρω τι να πω.

Στον ανθρώπινο πόνο μένω συνήθως άφωνος και εσύ κομίζεις πολύ πόνο και ευαισθησία εδώ μέσα.

Συνεχίζω να απορώ με την ευαισθησία σου και την ανθρωπιά σου.Κοίτα να δεις λέω στον εαυτό μου που συνεχίζουν να κυκλοφορούν τέτοια όντα στον πλανήτη.

Είσαι πραγματικό κόσμημα για την μπλογκόσφαιρα.

Κύκνος εν μέσω κοράκων,αδάμας εν μεσω χαλίκων.

Καλή δύναμη στον αγώνα που δίνεις και να είσαι πάντα καλά.

paragrafos είπε...

Yosemite Sam said...
παράγραφε δεν έχω σχολιάσει μέχρι σήμερα στο blog σου κυρίως γιατί δεν ξέρω τι να πω.

Στον ανθρώπινο πόνο μένω συνήθως άφωνος και εσύ κομίζεις πολύ πόνο και ευαισθησία εδώ μέσα.
-----------------------------
Κι εγώ μπροστά στον πόνο των άλλων, τι να πω; Αν είναι όμως ο πόνος που "ξέρω", μπορώ να βοηθήσω και αυτό κάνω, όσο μπορώ. Αν και στόχος μου να βοηθήσω να "προληφθεί" ο πόνος των γονιών που έχουν παιδάκια άρρωστα, όπως και να σταθώ στο πλάι των "διαφορετικών" συνανθρώπων μας, των πάσης φύσεως "διαφορετικών" ή και ανήμπορων.

Στην αρχή δέχεσαι ένα στραπάτσο που σε αφήνει άναυδο. Μετά σιγά-σιγά βρίσκεις τρόπο να απολύνεις προσωρινά τον πόνο αυτών των ανθρώπων, "έστω για λίγο" που λέει ο ποιητής.

Με αγάπη

Παράγραφος

mickey είπε...

Νομίζω αγαπητή paragrafos, πως ακόμα καλύτερο και από το post, είναι αυτό που έγραψες στο σχόλιο των 22:01 για τον Νίκο Δήμου:

"Δεν είναι σωστό να τον σκλαβώσουμε εδώ μεσα με την αγάπη μας, να τον κατασπαράξουμε... Ας είναι η αγάπη μας λιγότερο απαιτητική, περισσότερο ελευθεριακή, καθόλου εγωιστική και πάντα ειλικρινής. Αν τον αγαπάμε θα πρέπει να τον ενθαρρύνουμε να ξεκουραστεί λίγο, να κάνει τα κεφια του και να μας έρχεται όταν Θέλει κι όχι μόνο επειδή τον θέλουμε..."

Πιστεύω πως αυτή είναι η μεγαλύτερή μας "οφειλή" στον Νίκο Δήμου και σε όποιον άλλο αγαπάμε - και ενδεχομένως εκείνη που δεν πρόκειται να "εξαργυρωθεί" ποτέ ;)

Υ.Γ. Περιττό να συμπληρώσω πως και σε σένα ...οφείλουμε πολλά!

paragrafos είπε...

@ anke

Καλημέρα σας.
Προς τους αγαπημένους μου φιλους Αννα και Σταύρο

Αγαπημένοι φίλοι,

πρώτα-πρώτα να σας ευχαριστήσω για την "οφειλή" σας προς το ΝικόΔημο. Δεν μπορώ όμως να κρύψω τη συγκίνησή μου γιατί εδώ μέσα σε αυτό το ημερολόγιο, επανειλημμένα έχετε καταθέσει την ψυχή σας, τα βάσανα, τις ελπίδες, τις ευχές και την αισιοδοξία σας.

Επιπλέον, αυτό το Αννα-Σταύρος, το βρίσκω τόσο τρυφερό...

Η σιωπηλή αγάπη σας, η συντροφικότητα σας και η μεταξύ σας αλληλεγγύη καθόλου δεν μου έχει διαφύγει. Ξέρω οτι είστε εκεί μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλον για τις καλές αλλά και για τις δύσκολες μέρες.

Σας αγαπώ και τους δυο

Να έρχεστε να μας μιλάτε συχνά

Σας χρειαζόμαστε όλα τα ζευγάρια.


σας φιλώ και πάλι

με απέραντη εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

@ mickey

Φίλε Μιχάλη,
δεν μπορείς να φανταστεί πόσο χαίρομαι που ένας από τους πλέον καθιερωμένους συμπλογκιστές μας, όπως εσύ, συμμερίζεσαι αυτήν τη διακριτική αγάπη. Νομίζω ότι σιγά-σιγά θα πρέπει να ομολογήσουμε: τον ξεθεώσαμε τον άνθρωπο! Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει "αρπακτική αγάπη";

Σ΄ευχαριστώ και σ΄ αγαπώ για ΟΛΑ όσα έχεις κάνει για μένα και κυρίως για την ανιδιοτελή σου αφοσίωση (ξέρεις τι εννοώ)

Με πολλή αγάπη και εκτίμηση

Παράγραφος

Titika είπε...

Δε θα σταματήσω να σου στέλνω την αγάπη μου και όλη τη θετική ενέργεια του κόσμου!

Φαντάσου... ένα διάφανο, αόρατο κουτάκι. Βάζω μέσα του αγάπη, τρυφερότητα, έλπίδα, δύναμη και αστερόσκονη. Το κλείνω με μια ντελικάτη κορδέλα από φως και στο στέλνω...

Το "έλαβες";

paragrafos είπε...

@ Titika

Κι ύστερα αναρωτιούνται γιατί η τρυφερότητα είναι κυρίως γένους θηλυκού!!!

Σ΄ αγαπώ

Παράγραφος

An-Lu είπε...

Γλυκιά μου Παράγραφε,
αν δεν υπήρχε το μπλογκ σου, θα ήμασταν όλοι πιο "φτωχοί"
...χαίρομαι που ο νικόδημος μας έφερε κοντά...του οφείλουμε το ξέκίνημά μας στην μπλογκόσφαιρα.

blade runner είπε...

@paragrafos

για την πρώτη "οφειλή σου", να σε συγχαρώ γλυκιά μου, για την απόφασή σου να μπεις στο blog, αν και η ψυχαναλύτρια/ψυχίατρος σου είπε το αντίθετο. Ετσι νομίζω ότι ακυρώνεις την όποια ισχύ της κακίας ορισμένων πάνω σου. Αποκτάς ασπίδα βαριά και δόρυ αξιόμαχο, γίνεσαι μαχητής. Αλλωστε, είναι άλλο να ξεκινάς ψυχανάλυση για να αντιμετωπίσεις ένα τραγικό (τρις) γεγονός, όπως είναι ο θάνατος δικών σου ανθρώπων και το σοβαρό πρόβλημα υγείας του παιδιού σου, κι άλλη άμυνα οφείλεις να δείχνεις όταν έχεις ψυχολογικά προβλήματα μακροχρόνια και, ας το πούμε, εγγενή.

Συνέχισε έτσι, ακάθεκτη. Η κακία μπροστά στο θάρρος υποχωρεί πάντοτε, γιατί δεν βρίσκει χαραμάδα να τρυπώσει και να προχωρήσει στο διαβρωτικό της έργο.


Για τη νο.2 οφειλή, κάνεις πολύ καλά και γράφεις ό,τι γράφεις. Ανθρωποι σαν τον Δήμου δεν υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα. Σε κουβέντα που είχα πρόσφατα με φίλο δημοσιογράφο, μιλούσαμε συνολικά για την Αριστερά στην Ελλάδα, και αυτή την αλλαζονική νοοτροπία που κληροδότησε στους δικαιούχους της, οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μετατράπηκαν σε εγωλάγνους καρεκλοκένταυρους. Μακριά από μας ο δογματισμός τους. Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο ο Δήμου λάμπει ως φάρος, και είναι πολύ συγκινητικό να ακούς ότι κάπου αλλού, μακρυά από τον τόπο του, του το αναγνωρίζουν γενναιόδωρα, ενώ εδώ αντιθέτως οι πολλοί προσπάθησαν να τον αποκλείσουν από τα πράγματα.

Σε φιλώ!

Αρχαίος είπε...

Αγαπητή paragrafos μήπως γνωρίζεις τι έγινε η υπόθσεη της Λοϊζίδου, τα πήρε τα λεφτά της απο την Τουρκία ή την έχουν "στο περίμενε".

paragrafos είπε...

Αρχαίος said...
Αγαπητή paragrafos μήπως γνωρίζεις τι έγινε η υπόθσεη της Λοϊζίδου, τα πήρε τα λεφτά της απο την Τουρκία ή την έχουν "στο περίμενε".
---------------------------
Ναι, αγαπητέ φίλε, η Λοιζουδου αποζημιώθηκε απο την Τουρκία με δύο εκατομμύρια δολαρια.

Όμως, στο σκεπτικό της απόφασης υπόαρχει ένα άσχημο παραθυρο που παγιδεύει την εξέλιξη παρομοιων υποθέσεων στν Ευρ. Δικαστήριο.

Πύρρειος Νίκη.

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

@ blade runner

Καλή μου φίλη,
μετά την "συνάντησή μας" και τα πανέμορφα λόγια σου (ξέρεις που), το μόνο που έχω αυτή τη στιγμή για σένα είναι ένα μεγάλο, ένα τετάστιο και εγκάρδιο "Ευχαριστώ".

Με πολλή αγάπη και ευγνωμοσύνη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

@ An-Lu

Πράγματι του το οφείλουμε. Του οφείλω όμως που μου "γνώρισε" και πανέμορφους ανθρώπους σαν και σένα.

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Elinor said...
Παράγραφε,

Οι σκέψεις σου μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή μου
---------------------------
Και τα δικά σου λόγια, κατευθείαν στην καρδιά μου.

(Σ΄ευχαριστώ που με υπερασπιστηκες εν τη απουσία μου.)

Ευγνώμων

με εκτίμηση και αγάπη

Παράγραφος

MainMenu είπε...

δε ξέρω τι λες παραγραφε μου αλλα αυτα με τους ψευτοντεριντάδες μου άρεσουν οπως τα λες. είμαστε καλέ χωριάτες μεγαλοπιανόμαστε. αλλά πέρα από αυτά είσαι και μορφή για αυτό και αγαπιέσαι από τους γύρω σου στο νετ. φαίνεσαι άνθρωπος που δεν κωλώνει (με συγχωρείς για τα γαλικά:))...σε αγαπάμε και σε λίγο
θα γίνει πια και προβέρμπιαλ το 'με αγάπη παράγραφος'

φιλια:)

και σε σένα και σε όλους τους ανθρώπους που αγαπάς

paragrafos είπε...

@ MainMenu

Όταν έχω ανθρώπους σαν κι εσάς δίπλα μου, δεν τρομάζω καθόλου, κι ας τρέμω τη σκιά μου!

Με αγάπη

Παράγραφος

silk123 είπε...

αγαπητη μου παραγραφε,

σε γνωρισα απο το blog του Νικου Δημου και μου εκανε απο την αρχη εντυπωση αυτος ο "παλιομοδιτικος" (καταλαβαινεις φανταζομαι πως το εννοω) τροπος γραφης σου.
Η ιστορια σου εχει πονο. Ομως βρισκεις ενα τροπο να τον εκφραζεις δινοντας κουραγιο σε μας που δεν εχουμε τα ιδια βασανα.

Να ξερεις οτι τα κειμενα σου με βοηθουν.
Για την ψυχαναλυτρια φιλη σου, καταλαβαινω βεβαια το σκεπτικο της, αλλα αν δεν προσπαθησεις να επικοινωνησεις υπαρχει καμια περιπτωση να βοηθηθεις? Εγω πιστευω οχι.
Συνεχισε και σ ευχαριστω.

paragrafos είπε...

silk123 said...
"αλλα αν δεν προσπαθησεις να επικοινωνησεις υπαρχει καμια περιπτωση να βοηθηθεις?"
----------------------------
Νομίζω πως εδώ βρίσκεται η ουσία της ζωής: να μην παραιτηθούμε. Έχετε δίκιο: κάποτε εμείς ορίζουμε τη μοίρα μας κι αλίμονό μας αν περιμένουμε μόνο από τους άλλους να μας σώσουν.

Με αγάπη

Παράγραφος

Artanis είπε...

Γλυκιά μου, πέρασα να σου πω μια καλησπέρα. Όσο περνούν οι μέρες η εκπλήρωση της συμβουλής σου για ξεκούραση μοιάζει όλο και πιο επιτακτική, αλλά όλο και πιο κοντινή. Ευτυχώς...
Τα κείμενά σου για τον Νίκου Δήμου, "μιλούν" και για μένα, αλλά παίρνω το θάρρος να πω ότι μιλούν και για πολλούς εδώ πέρα.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά, παράγραφέ μου.
Φίλησέ μου την κοράκλα σου.

Η φίλη Σου
Artanis

Αρχαίος είπε...

Αγαπητή παράγραφος
ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Το καλό γι ασένα και το παιδί σου είναι ότι έβγαλες το πρόβλημα προς τα έξω, δεν προσπάθησες να το κρύψεις και αυτό είναι το καλύτερο.
Μια γνωστή και φιλική οικογένεια έχουν ένα πρόβλημα με το ένα απο τα δύο παιδιά τους που γενήθηκε με πρόβλημα νοητικής καθυστέρησης. Οι φίλοι μας δεν το έκρυψαν και έβγαλαν το παιδί προς τα έξω. Σήμερα με πολύ αγώνα και προσπάθεια βέβαια το παιδί μπορεί να συντηρηθεί μόνο του, μπορεί να κυκλοφορήσει, δεν έχει πρόβλημα
με την εμφάνισή του και είναι πολύ κοινωνικό. Περιμένουν βέβαια κάποια βοήθεια απο αυτο το ανάλγητο κράτος (και τους δήμους) να βρεθέι μια κατάλληλη δουλεία για να μπορεί να επιβιώσει μόνο του. Μπορεί κάλιστα να κάνει τον κλητήρα (έχει μάλιστα εκπαιδευτεί γιαυτό) ή να έιναι βοηθός σε κάποιο παιδικό σταθμό ή άλλη υπηρεσία. Συνήθως παίρνουν όμως άτομα που έχουν τις κατάλληλες προσβάσει και όχι αυτούς που έχουν ανάγκη. Να δώσω άλλο ένα παράδειγμα για φύλακες σχολείων έχουν επιλέξει άτομα που είναι νέα και μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε άλλη δουλειά . Εκέι θα έπρεπε πα παίρνουν άτομα που κοντεύουν αν βγούν σε σύνταξη και φυσικά κανένας άλλος δεν τους προσλαμβάνει, άτομα με κάποια αναπηρία κ.λπ. (οι φύλακες σχολέιων ουσιαστικά ανοιγοκλείνουν μια πόρτα!!!).

Και εκέινοι παράγραφέ μου τράβηξαν λαχείο "μια περιπτωση στο εκατομμύτιο" τους είπε ο γιατρός - δεν είχαν κανένα πρόβλημα-. Το δεύτερο παιδί είναι ήδη ένα πολύ όμορφο παληκάρι που τελιεωνει το πανεπιστήμιο.
Αυτό πιστεύω ότι είναι και μια λύση για εσένα πρόχώρησε και σε άλλο (ή άλλα) παιδιά. Να είσαι σίγουρη ότι η αγάπη σου και η φροντίδα για το πρώτο δεν θα μειωθεί και αυτό θα αιθάνεται πολύ καλύτερα.
Με πολύ αγάπη

Ggian είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ggian είπε...

αρχαίος
Οι φίλοι μας δεν το έκρυψαν και έβγαλαν το παιδί προς τα έξω. Σήμερα με πολύ αγώνα και προσπάθεια βέβαια το παιδί μπορεί να συντηρηθεί μόνο του, μπορεί να κυκλοφορήσει, δεν έχει πρόβλημα
με την εμφάνισή του και είναι πολύ κοινωνικό.

Αγαπητή Παράγραφε, σήμερα είμαι συναισθηματικά φορτισμένος, συγχωρείστε με. Αν θέλετε, επισκεφτείτε το παρακάτω post μιας και το θέμα σου αναφέρεται σε "Οφειλή" προς κάποιον.

Παρακαλώ πιέστε εδώ!


Με αγάπη Γιώργος

paragrafos είπε...

@ Artanis

Αγαπημένη φίλη Artanis,
χαίρομαι που πλησιάζει η ώρα της ξεκούρασης. Και για μένα πλησιάζει. ΈΤσι θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε με την ησυχία μας.

Δεν έχω ξεχάσει ούτε στγιμή όλα εκείνα που έχεις κανει για μας.

Έχω έτοιμάσει ένα εκτεταμένο ιμέιλ. Μόλις το διοθρώσω θα σου το στείλω

Σ΄ αγαπώ

η φίλη Σου

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Αρχαίος said...
Το δεύτερο παιδί (...) Αυτό πιστεύω ότι είναι και μια λύση για εσένα πρόχώρησε και σε άλλο (ή άλλα) παιδιά. Να είσαι σίγουρη ότι η αγάπη σου και η φροντίδα για το πρώτο δεν θα μειωθεί και αυτό θα αιθάνεται πολύ καλύτερα.
Με πολύ αγάπη
----------------------------
Καλέ μου φίλε,
Αν είχαμε δεύτερο παιδί, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε όλα αυτά που ΕΠΡΕΠΕ για την κορούλα μας.
Δεν θέλουμε επίσης να φορτώστουμε στις πλάτες του δεύτερου παιδιού το χρέος που έχουμε εμείς απεναντι στο πρώτο.
Το έχουμε σκεφτεί άπειρες φορές.
Του χρόνου την άνοιξη (αν φυισικά όλα πάνε καλά μέχρι τότε) θα πάμε στην Αμερική για να διακόψουμε τη δίαιτα ή κάποιο από τα φάρμακα. Θα πρέπει να μείνουμε έκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί τα νοσήλια να τα καλύπτει το κράτος ωστόσο όλα τα άλλα έξοδα είναι επίσης τετάστια. Με ένα δεύτερο παιδί πίσω μας (αφού έχει πεθάνει η μανούλα μου) δεν θα έχουμε ελευθερία κινήσεων και χρήμα να αγωνιστουμε για την κορούλα μας.

Σ΄ αγαπώ και σ΄ ευχαριστώ για όλα γραφεις

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Άσχετος said...
αρχαίος
Οι φίλοι μας δεν το έκρυψαν και έβγαλαν το παιδί προς τα έξω.
----------------------------
Σ΄ ευχαριστώ πάρα πολύ

Με αγάπη

Παράγραφος

Θεριό Ανήμερο είπε...

Μια μέρα ένιωσε ο Θεός
πάνω στα ουράνια μοναχός
ντύθηκε άνθρωπος
και ήρθε στην Όμόνοια

Μύριζε άστρα κι ουρανό
μύριζα πάστρα και καπνό
και μια φτηνιάρικη, βαριά
χύμα κολώνια

Δεν ξέρω πώς ταιριάξαμε οι δύο
και σ' ένα ταβερνάκι στο Θησείο
τον ρώτησα που πέφτουν οι Άγιοι Τόποι
και μου 'πε όπου υπάρχουνε ανθρώποι

Δεν ξέρω αν ήταν ο Θεός
γιατί είμαι σκνίπα συνεχώς
και παραισθήσεις δυστυχώς
έχω μοιραία

Μπορεί να ήτανε απλώς
έτσι ένας άνθρωπος απλώς
μα ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ
με όλα κεφαλαία

Στίχοι: Σώτια Τσώτου

Αφιερωμένο σε όλους, για να μην χάνουμε το κουράγιο και την ελπίδα μας.

paragrafos είπε...

@ Θεριό ανήμερο

Σας ευχαριστώ για τους στίχους που μας μεταφέρατε, για το δώρο που μας προσφέρατε.

Με αγάπη

Παράγραφος

Θεριό Ανήμερο είπε...

Χαρά & ευχαρίστηση δική μου, μόνο που θα προτιμούσα να έλειπε ο πληθυντικός, μια είμαι μοναχά!

paragrafos είπε...

Θεριό ανήμερο said...
Χαρά & ευχαρίστηση δική μου, μόνο που θα προτιμούσα να έλειπε ο πληθυντικός, μια είμαι μοναχά
--------------------------

Ενικός: μπορεί να είσαι μια όμως τώρα σ΄ αγαπώ δυο και τρεις φορές πιο πολύ!

Παράγραφος

An-Lu είπε...

Αγαπητή Παράγραφος,
κοιτάξτε στο μέιλ σας!
Φιλικά

paragrafos είπε...

An-Lu said...
Αγαπητή Παράγραφος,
κοιτάξτε στο μέιλ σας!
Φιλικά
----------------------------
Σας ευχαριστώ για το ιμέιλ (ελήφθη)

Με αγαπώ

Παράγραφος

aggelos-x-aggelos είπε...

Όλοι μας λίγο πολύ (μάλλον πολύ) έχουμε πάρει πράγματα από τον ΝΔ. Μπράβο σας για αυτό που γράψατε, θα έπρεπε όλοι οι εμπλεκόμενοι να κάνουμε κάτι αντίστοιχο.

Καλή δύναμη!

Aphrodite είπε...

paragrafe,

Τι κάνεις καλό μου κορίτσι, αγαπημένο μου, που είσαι ο ορισμός της αυτοθυσίας (ποτέ δεν σκέφτηκα τα πρακτικά του να έρθει δεύτερο αγγελούδι στην οικογένειά σας...).

Είμαι σίγουρη, τι σίγουρη, έχω μεγάλη πίστη στο ότι η ζωή στα φέρνει καποια στιγμή, σε γεμίζει με αυτά που σου έλειψαν, δε μπορεί, τόσος αγώνας...

Περιμένω τη μέρα που θα μας γράψεις "Εντάξει παιδιά, ανάπαυσις, ΟΛΑ ΟΚ!!!"

Είμαι σίγουρη ότι θα έρθει αυτή η μέρα, που θα ξαναγεννηθείς, κι όλα θα σου φαίνονται κακό όνειρο... αν κάποιος την αξίζει, αυτή είσαι εσύ!

Μην πω και για την προσπάθειά σου να γυρίσει ο ΝΔ, ράγισαν κι οι πέτρες πια - τι υποσχέσεις κι εκβιασμοί, τα κείμενά σου ήταν... Κι η καρδιά από πίσω - θα γύρναγαν όχι άνθρωπο πίσω στις επάλξεις, αλλά.. τη Γη ανάποδα!!!

Σε φιλώ,
κι εσένα και την οικογένεια,
Με πολλή αγάπη,

Αφροδίτη

paragrafos είπε...

@ aggelos-x-aggelos

Ήδη με αυτό που είπατε δείξατε την ευγνωμονύνη σας προς το ΝικόΔημό Μας!

Με αγάπη

Παράγραφος

apousia είπε...

Αγαπημένη μου σου έστειλα e-mail από δύο διαφορετικές διευθύνσεις γιατί υπήρχε τεχνικό πρόβλημα.
Ελπίζω κάποιο από τα δύο,να ήρθε.
Με απέραντη αγάπη!

paragrafos είπε...

@ aphrodite

Αφροδίτη μου, ξέρεις πόσο πολύτιμη είσαι για μένα. Και αν σε ζηλεύω για κάτι είναι επειδή αγαπάς κι εσύ το Νικόδημο όσο κι εγώ κι ακόμα παραπάνω!!!


Σ΄ αγαπώ πάρα πολύ

Η φίλη σου

Παράγραφος

paragrafos είπε...

apousia said...
Αγαπημένη μου σου έστειλα e-mail από δύο διαφορετικές διευθύνσεις γιατί υπήρχε τεχνικό πρόβλημα.
Ελπίζω κάποιο από τα δύο,να ήρθε.
Με απέραντη αγάπη!
--------------------------
Καρδούλα μου γλυκιά, ότι και να γίνει τα ιμέιλ σου έρχονται σε μένα! Τίποτε δεν εμποδίζει την αληθινή φιλία να τρέχει σαν άνεμος δροσερός στις διψασμένες για αγάπη ψυχές.

Σ΄ αγαπώ

η Φίλη σου
Παράγραφος

mary είπε...

πάλι συγκινήθηκα.. δεν γίνεται να μπω εδώ και να μην συγκινηθώ..

δεν έχω κάτι άλλο να πω..

καλή συνέχεια και σε σένα και στον ΝΔ.. καλή συνέχεια.. :)