Η φωτογραφία, που ακολουθεί, είναι συμβολική: αφορά σε όλους τούς "άλλους" ανθρώπους, τούς "διαφορετικούς" από εμάς - ανθρώπους όμως.
Πάντως συμβολίζει και γενικότερα τις (πάσης φύσεως) ταλαιπωρημένες ψυχές που έχουν πολλούς λόγους να ζουν δειλά στον ίσκιο και τη σιωπή, καταφρονεμένες από την δική μας ηθική αναπηρία.
Αυτοί ο άνθρωποι δεν χρειάζονται τον οίκτο μας αλλά την αγάπη μας...
... και με την αγάπη μας θα βρουν δύναμη να βιώσουν το "Never give up!" 
Αφιερώνεται σε όλους τούς επισκέπτες που μου εμπιστεύτηκαν τις "δυσκολίες" τους.
Φιντείας said... [O Φιντείας ειδικεύεται στην Νευρολογία]
Γράφεις Παράγραφε: "Αυτοί ο άνθρωποι δεν χρειάζονται τον οίκτο μας αλλά την αγάπη μας"
Συμπληρώνω: Κάποτε κερδίζουν και τον θαυμασμό μας. Όχι μόνο τον θαυμασμό μας, αλλά μας κάνουν μερικές φορές να νιώθουμε τις αχαριστίες μας και τη μικρότητά μας.
Δεν ξεχνώ μια γυναίκα, τετραπληγική, που μπαίνοντας στον θάλαμό της τη ρωτούσα μηχανικά "τί κάνετε;" κι ενώ μέσα μου έλεγα "τί ρωτάω Θεέ μου;" απαντούσε μ' ένα υπέροχο χαμόγελο "ΚΑΛΑ".
Βγαίνοντας, ένιωθα ότι εγώ είμαι αυτός που χρειάζεται τη λύπη. Εγώ που τα έχω όλα και που δεν λέω πάντα ότι είμαι καλά, διότι διάφορα μικροπράγματα μ' ενόχλησαν κάποια μέρα.
Πολλές φορές τέτοιοι άνθρωποι αποτελούν ένα ράπισμα στη μικρότητά μας με το δικό τους ψυχικό μεγαλείο.
Καλημέρα
26 Μάϊος, 2006 11:04
33 σχόλια:
Ε, όχι! Δεν θα γίνει το δικό τους! Δεν θα γίνει ούτε καν το κακό σενάριο που μου κληρώθηκε...
ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ ΠΟΤΕ!
Οχι για μένα, γι'αυτούς που αγαπώ!
Με πολλή αγάπη & ευχές να μας έρθεις ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΙΣΩ -
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ!
Αφροδίτη
Η σωματική ''αναπηρία'' -πολύ άσχημη λέξη σ'αυτή την περίπτωση-μπορεί και να γιατρεύεται!
Η ψυχοσυναισθηματική αναπηρία,είναι ανίατη!
Και στίγμα κι όνειδος για όποιον τη φέρει...
Σ'αγαπώ.Πολύ.
@ aphrodite
Αφροδίτη μου, σας αγαπώ και σύντομα, ελπίζω, θα επιστρέψω.
Με αγάπη
Η φίλη σου
Παράγραφος
@ apousia
Τώρα, λατρευτή μου φίλη, πρόσθεσες και την ψυχοσυναισθηματική αναπηρία, αυτήν που προκάλεσε τα ανά τον κόσμο Αουσβιτς.
Δυστυχώς αυτό το κακό δεν θα εξαληφθεί ποτέ. Κι ευτυχώς που υπάρχεις κι εσύ να μας θυμίζει τον καθήκον μας.
Σ΄ αγαπώ πολύ
η Φίλη σου
Παράγραφος
Που πας, παιδί μου; Είστε καλά όλοι;
Τί έχασα, πάλι;
Δυο μέρες έλειψα η γυναίκα!
Όσο για το post σου:
"... και με την αγάπη μας θα βρουν δύναμη να βιώσουν το "Never give up!"
Εννοείται!
Και για όσους δεν εννοείται, τη βόλτα τους.
(Οι τελευταίες μέρες έχουν ξυπνήσει λιγάκι το ζώο μέσα μου. Μην ανησυχείς, θα συνέλθω.)
Σε φιλώ.
"Life is unfair. Get used to it."
Bill Gates
Βέβαια ίσως είναι λίγο ειρωνικό να τα ακούς αυτά τα λόγια από κάποιον που δεν έζησε και την ατυχέστερη ζωή... Αλλά ίσως γι' αυτό το λόγο είναι ακόμα παραπάνω διδακτικά.
Άμα ο κόσμος δε θέλει να προσαρμοστεί για να σε χωρέσει, προσαρμόσου εσύ σ' αυτόν. Η aphrodite δε θέλει να τους αφήσει να γίνει το δικό τους. Νομίζω το point δεν είναι εκεί. Είναι να καταφέρνεις, οποιανού το "δικό" και αν γίνεται, να καταντάει τελικά πολύ περισσότερο δικό σου...
Never give up. Αλλά φέρε τον κόσμο στα μέτρα σου. Εγώ έτσι το νιώθω.
Ένας φίλος μου μού είπε κάποτε:
"Όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις... ΝΑ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ!"
Καλή συνέχεια...
"ηθικη αναπηρια"...μου αρεσε πολυ αυτο... πραγματικα συμπυκνωνεις σε δυο λεξεις αυτα που καποιες στιγμες σκεφτομαι για την κοινωνια στην οποια ζω...
και στον ορο "ηθικη αναπηρια" εγω βλεπω πολλα και διαφορα...
βλεπω αυτους που παρκαρουν σε θεσεις ατομων με ειδικες αναγκες (στο εξης α.ε.α), βλεπω αυτους που χτιζουν θεατρα,σινεμα,και μερη αναψυχης και "ξεχνανε" να ρυθμισουν τους χωρους για να γινουν ευκολα προσβασιμοι και απο α.ε.α. βλεπω αυτους που σφαχτηκαν για ενα εισιτηριο για τους ολυμπιακους της ντοπας ξεχνωντας να περασουν μια βολτα απο τους παρα-ολυμπιακους....βλεπω ολους αυτους που περιμενουν τα χριστουγεννα για να δειξουν τις "ευαισθησιες" τους λες και ειναι εποχιακα ηδη...ελεος με την υποκρισια...ειμαστε ενα εθνος καργα ρατσιστικο και το αποδεικνυουμε καθημερινα...
Jamais jamais jamais!!
..το ίδιο ελπίζω και για σένα my friend!
Οίκτος ε;Χμμ..δύσκολο συναίσθημα ίσως και ενοχλητικό..
Η αγάπη είναι ο μόνη πραγματική βοήθεια..ας την μοιράσουμε!
@ anke
"Ευχομαι να φευγεις για καλο"
---------------------------------
Καλη μου Άννα, εδώ είμαι! Δεν πάω πουθενά! (Άλλο εννοεί η Αφροδίτη μου).
ΜΕ αγάπη
Παράγραφος
@ Artanis
Αγαπημένη Φίλη Artanis,
Όλα είναι μια χαρά. Απλώς εγώ αισθάνομαι πολύ κουρασμένη. Ίσως φταίει και η πολλή δουλειά των τελευταίων ημερών. Γι΄ αυτό αδρανοποιήθηκα τις τελευταίες μέρες. Θα επανέλθω όμως, έχω ακόμα δρόμο να διανύσω πάρα πολύ.
Σ΄αγαπώ
η φίλη σου
Παράγραφος
@ Jason είπε:
"Όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις... ΝΑ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ!"
-------------------------------
Πολύ χρήσιμη συμβουλή! Αν και την εφαρμόζω τριάμισι χρόνια, τώρα την ένιωσα καλύτερα.
Ευχαριστώ
Με αγάπη
Παράγραφος
@ par-i-saktos
Αυτή η "ηθικη αναπηρια" ορισμένων, κάποτε είναι πηγή απογοήτευσης και οδηγεί στην παραίτηση. Κι όμως αυτή η παραίτηση στη συνέχεια γίνεται ηθικός αυτουργός της γαϊδουριάς τών άλλων. Ακόμα, λοιπον κι όταν καταρρέουμε, οφείλουμε να στεκόμαστε όρθιοι. Ποιος θα νοιασεί αν ειμαστε δέντρα ξεριζωμένα;
Με αγάπη
Παράγραφος
@ Funky_MouToN
Γλυκό μου προβατάκι,
έχεις δίκιο, αν δεν μοιραστεί η αγάπη, δεν είναι αγάπη.
σε φιλώ πολύ γλυκά
Παράγραφος
Γράφεις Παράγραφε: "Αυτοί ο άνθρωποι δεν χρειάζονται τον οίκτο μας αλλά την αγάπη μας"
Συμπληρώνω: Κάποτε κερδίζουν και τον θαυμασμό μας. Όχι μόνο τον θαυμασμό μας, αλλά μας κάνουν μερικές φορές να νιώθουμε τις αχαριστίες μας και τη μικρότητά μας.
Δεν ξεχνώ μια γυναίκα, τετραπληγική, που μπαίνοντας στον θάλαμό της τη ρωτούσα μηχανικά "τί κάνετε;" κι ενώ μέσα μου έλεγα "τί ρωτάω Θεέ μου;" απαντούσε μ' ένα υπέροχο χαμόγελο "ΚΑΛΑ".
Βγαίνοντας, ένιωθα ότι εγώ είμαι αυτός που χρειάζεται τη λύπη. Εγώ που τα έχω όλα και που δεν λέω πάντα ότι είμαι καλά, διότι διάφορα μικροπράγματα μ' ενόχλησαν κάποια μέρα.
Πολλές φορές τέτοιοι άνθρωποι αποτελούν ένα ράπισμα στη μικρότητά μας με το δικό τους ψυχικό μεγαλείο.
Καλημέρα
Φιντεία μου,
το θαυμασμό μας! ναι το θαυμασμό μας!!!
Σ΄ αγαπώ
Παράγραφος
Υπάρχουν δύο είδη ΔΥΝΑΜΗΣ.
Εγώ τουλάχιστον έτσι νιώθω.
Το πρώτο είδος γνωστότερο: σφίγγεις τις γροθιές και τα δόντια και προχωράς με αποφασιστικό βήμα. Νιώθεις μια ενέργεια μέσα σου να δονείται, λές και έχεις ενωθεί με το κέντρο της γης!
Το δεύτερο είδος θέλει μεγάλη πειθαρχία και είναι πιο δύσκολο:
είναι μια ήπια κατάσταση ισορροπίας, αποδοχής και ηρεμίας. Αισθάνεσαι την εμπιστοσύνη οτι κάθε σου δράση θα είναι εύστοχη και δεν χρειάζεται να σφίξεις τη γροθιά σου. Ακολουθείς το ρεύμα της ζωής σου, όχι όμως παθητικά. Αυτό το είδος δύναμης έχει περισσότερη ωριμότητα και λιγότερη "βια".
Δεν ξέρω αν έγιναν κατανοητά αυτά που ήθελα να πω. Προσπάθησα ;)
Και κάτι τελευταίο. Έχουμε αμέτρητα αποθέματα ΔΥΝΑΜΗΣ μέσα μας, όλοι!
Καλημέρα!
Στα δύσκολα για να συνεχίσεις θές αγάπη, ένα χέρι να πιαστείς και ένα χαμόγελο. Να τα έχεις πάντα παράγραφε.
@ Titika
Και τα τρία αυτά στοιχεία που μας θύμισες, Τιτίκα μου, είναι σύμφυτα: εσωτερική δύναμη, αυτοπειθαρχία και αισιοδοξία.
Σ΄ αγαπώ
Παράγραφος
@ half-blood_phoenix
Επειδή με συγκινήσατε με αυτό που είπατε, θα σας αφιερώσω το παρακάτω τραγούδι Του Ξαρχάκου:
Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;
Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά.
Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ’ η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.
Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά.
Με αγάπη
Παράγραφος
Προσθέτω και ένα μπλογκ σχετικό, από εκεί που τουλάχιστον σε κάποια επίπεδα η "ηθική αναπηρία" δεν είναι διαδεδομένη εδώ
Ευχαριστώ για την αφιέρωση Παράγραφε. Δεν το γνώριζα αυτό το τραγούδι του Ξαρχάκου αλλά είναι σαν να το ήξερα πάντα... ευχαριστώ
Deafinition said...
Προσθέτω και ένα μπλογκ σχετικό, από εκεί που τουλάχιστον σε κάποια επίπεδα η "ηθική αναπηρία" δεν είναι διαδεδομένη εδώ
----------------------
Μακάρι ο αγώνας που ξεκινήσαμε (ελάχιστοι) εδώ στην Κύπρος να νικήσει τη διαδεομένη ηθική μας αναπηρία, την επιδημική ηθική μας αναπηρία, την εγγεγραμμένη στην παραδοσιακή μας κουλτούρα, ηθική αναπηρία.
Σας ευχαριστώ
Σας ευχαριστώ
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση και αγάπη
Παράγραφος
@ half-blood_phoenix
Εγώ σας ευχαριστώ, γιατί τις τελευταίες μέρες είχα καποιες περιπέτειες και προς στιγμήν έχασα το κουράγιο μου. Τα λίγα σας λόγια όμως ήταν αρκετά για να "σταθώ" ξανά.
ΜΕ αγάπη
Παράγραφος
Αγαπητή Παράγραφος στον ενικό παρακαλώ. Στο πληθυντικό μιλάνε οι πολιτικοί και αυτοί που έχουν κάτι να χωρίσουν. Και μεταξύ μας δεν συμβαίνει τίποτε από τα δυο!
Και μην εγκαταλείπεις ποτέ. Πολέμα ότι σε πολεμά.
@ half-blood_phoenix
Σ΄ ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση!
Με αγάπη
Παράγραφος
Τι έγινες βρε παιδί μου;
Δεν σε είδα σε δύο συνεχόμενα σχόλια του ΝΔ και ανησύχησα. Ήρθα εγώ διάβασα και το πρώτο σχόλιο της Αφροδίτης και είπα ότι έφυγες για Αμερική τελικά.
Νομίζω ότι πλέον έχεις πολλούς να σου κρατήσουν το δεύτερο παιδάκι. Και κάτι απο τον ΝΔ "Κι όμως ένας σωστός σύντροφος, εραστής, σύζυγος θα έπρεπε να καταλαβαίνει ότι δεν τον απάτάς με μία φίλη (φίλο), ότι δεν του παίρνεις χώρο από την δική του παρουσία..." Ενδιαφέρουσα η κατάληξη δεν νομίζεις ;
Καλησπέρα paragrafos!
Να είσαι πάντα καλά και δυνατή!
Πολλά φιλιά!
Αρχαίος said...
Τι έγινες βρε παιδί μου;
Δεν σε είδα σε δύο συνεχόμενα σχόλια του ΝΔ και ανησύχησα. Ήρθα εγώ διάβασα και το πρώτο σχόλιο της Αφροδίτης και είπα ότι έφυγες για Αμερική τελικά.
----------------------------
Εδώ είμαι, αγαπητέ μου φίλε, εδώ. Λίγο η δουλειά λίγο οι εντάσεις των τελευταίων ημερών, είπαμε να ξεκουραστούμε λίγο.
Με αγάπη
Παράγραφος
aggelos-x-aggelos said...
Καλησπέρα paragrafos!
Να είσαι πάντα καλά και δυνατή!
-------------------------
Καλησπέρα, καλησπέρα!
Μακάρι όλοι μας να είμαστε πάντα δυνατοι!
Σας ευχαριστώ
Με αγάπη
Παράγραφος
Καλημέρα, γλυκειά μου.
Η φίλη σου.
Artanis said...
Καλημέρα, γλυκειά μου.
Η φίλη σου.
------------------------
Αυτή η καλημέρα πήγε κατευθείαν στην καρδιά μου
Καλημερα καλή μου, κι από μένα!
Σ΄ αγαπώ
Παράγραφος
μπαίνοντας στο blog της αγάπης για τη ζωή, η δύναμη που με κατακλύζει είναι πολλή.
ταπεινά, καλημέρα :)
@ mary
Καλημέρα Μαίρη μου!
Με αγάπη
Παράγραφος
Δημοσίευση σχολίου